Lena

De zon hangt laag boven de zee. De zonnestralen geven Jasper een oranje schijn terwijl we over de dijk lopen. Het is prachtig en geweldig. En het aller mooiste cadeau dat iemand kon bedenken. Jasper is ook super. Hij heeft niet een keer op zijn gsm gekeken. Ik weet dat hij dat wou doen soms, want dat hij niet zo een waterrat is als ik. Toch heeft hij dat niet gedaan. Ik heb hem zelfs in het water gekregen nadat ik hem een beetje had nat gemaakt. Hij moest natuurlijk zijn makkelijkheid tonen door achter me aan te komen en me dan op de grond te leggen een meter van het water. Ik heb misschien hem omgeduwd zodat hij ín het water zou vallen. Tja hij had het uitgelokt. En dan tegen zes uur zijn we naar de dijk gegaan en hebben we er even op een bankje gezeten en naar de zee gekeken. Ik toch, Jasper wou me ongemakkelijk maken door steeds naar mij te kijken. Daarna zijn gaan rondslenteren in de duinen en heeft Jasper zich gesneden toen hij op een schelp stapte. Echt je kunt nergens heengaan met die jongen zonder dat er bloed vloeit. Ik heb het snel verzorgd door naar de E.H.B.O. te gaan en er een plakker op te laten plakken. En sinds dan lopen we al over de dijk. Het was echt prachtig, buitengewoon, geweldig, magisch. Ik kan honderd dingen bedenken om vandaag te beschrijven. Als ik al niet zo verliefd was op Jasper als ik nu ben zou ik dat direct worden. Hij heeft deze dag zo speciaal gemaakt.

Als er eten was geweest.

De laatste keer dat ik op mijn klok had gekeken was het half negen geweest. Half negen! Ik heb al niets meer gegeten na onze lunch en het ijsje dat Jasper had gekocht. Is dat omdat we drie uur hebben geluncht of misschien omdat ik het ijsje in zijn neus heb geduwd. Hoe dan ook het is nu waarschijnlijk bijna negen uur en ik heb nog geen avond eten gehad. En ik moet heel erg hard mijn best doen om mijn buik niet te laten grommen.

En al die mensen die op een terras zitten te eten helpen me ook niet echt. Denk ik vermoeiend en er ontsnapt me een zucht.

'Ben je moe?' vraagt Jasper bezorgd.

'Wat? Nee totaal niet, maar eum... kunnen we heel toevallig ergens gaan eten?' vraag ik voorzichtig.

Jasper kijkt me verbaasd aan en er ontstaat dan een glimlach op zijn gezicht.

'Kun je nog heel even wachten? Ik wou je iets laten zien?' hij kijkt me met een glimlach aan.

'Oké goed, ik vroeg me gewoon af of je het vergeten was.' zeg ik grijnzend.

'We zijn er bijna.' belooft hij en neemt mijn hand vast en leid me me terug op het strand.

'Je gaat me opnieuw niet vertellen waar we heen gaan.' stel ik vast terwijl hij me op het strand neerzet.

Daar moest hij om lachen en komt naast me zitten.

We kijken uit over de zee en Jasper heeft zijn armen los om me heen geslagen terwijl ik op zijn schoot zit.

Ze roze zon zakt steeds verder in de zee en het is prachtig om te zien. De wolken zijn verkleurd en de zon zakt verder in de onrustige zee.

Tot de zon helemaal was opgegeten door de zee.

'Jasper dat was prachtig.' murmel ik nog steeds goed gezind door het zien van de zon die ondergaat. Het klinkt dom, maar het geeft een voldaan gevoel. Alles lijkt voor enkele minuten volkomen goed, alles lijkt een goed einde te geven. Zelfs mijn honger was zeker weg voor een minuut of twee.

'Het is, net zoals jouw.' zegt hij met een grijns.

Ik lach kort.

'Wat moet je hebben?' plaag ik en draai me volledig om zodat ik hem goed kan aankijken.
Zijn gezicht heeft een peinzende uitdrukking erop en het zo nep als het kan zijn. Ik kan moeilijk een lach binnen houden en leg mijn hoofd op zijn schouder.

Hij heft snel mijn hoofd op zodat ik hem weer aankijk. En brengt zijn hoofd enkele centimeters van dat van mij.

'Als eerst wil ik graag jouw heerlijke lichaam tegen dat van mij voelen.' zegt hij en trek me dichter tegen hem aan.
Ik kijk hem fronsend aan.

'Ten tweede moet je je haar los doen. Ik wil er door heen kunnen gaan.' hij maakt mijn hoge staart snel los en kijkt me diep in mijn ogen.

'En ten derde,' zegt hij en hij brengt zijn hand tot mijn gezicht en liefkoost mijn kaak teder, 'wil ik verdomd graag jouw lippen tegen de mijne voelen.'

De adem stokt me elke keer in mijn keel als Jasper zo doet. En god ik hou er van.

'Waar wacht je dan op? vraag ik fluisterend.

Er verschijnt een glimlach op Jasper zijn gezicht en hij drukt vloeiend zijn lippen op de mijne.

Mijn handen zitten vrolijk in zijn haar geknoopt. En er ontsnapt een kreun tegen de lippen van Jasper. Hij ziet deze actie als een mogelijkheid om zijn tong in mijn mond te laten glijden en er ontstaat een vurige dans tussen hen twee.

Het is een lange intense kus en als ik me los maakt om op adem te komen kijkt Jasper me net twinkelende ogen aan.

Wat is hij een geweldige jongen. Denk ik en geef hem een knuffel.

'Heb je nog honger liefje?' vraagt hij tussen zijn lieve kusjes in mijn nek door.

Juist op dat moment begint mijn buik de grommen en ik knik lachend.

'En weet je zeker dat het honger naar eten is en niet naar mij? plaagt hij en geeft me een sexy knipoog.

'We moeten echt iets aan dat ego gaan doen.' zeg ik lachend. ik kruip recht van Jasper zijn schoot en klop mijn jurkje af.

'Engel, het heeft geen zin. Je jurk blijft toch vuil.' zeg Jasper als hij zelf ook recht staat.

'Is het echt zo vuil?' vraag ik verrast.

Jasper grinnikt en neemt mijn hand vast.

We wandelen van het strand af en naar het centrum van de stad. We komen vooral nog jonge mensen tegen die met hun vrienden een zaterdag avond iets gaan doen.

'We zullen beter maar niet uitgaan voor je nog iemand gaat slagen.' fluistert Jasper in mijn oor.

'Stop met me ermee te pesten. Ik heb me echt proberen in te houden, maar Emma deed gewoon zo fucking irritant. Dus ja ik heb haar geslagen en nee ik heb er geen spijt van.' zeg ik met een harde stem.

'Kalm tijger, ik wou je niet opwinden. Ik vond het gewoon een beetje grappig toen ik het zag.' antwoordt Jasper kalmerend.

'Ik word heel irritant als ik lang niet kan eten.' ik kijk hem meteen veelbetekenende blik aan.

'We zijn er bijna stop met je zo op te fokken. Je krijgt je eten bijna.'

We wandelen nog een klein stukje en dan stoppen we voor een appartement. Er hangen in grote, blauwe letters die het woord Eclips vormen.

'Gaan we hier eten? Het ziet er duur uit.' zeg ik bedenkelijk.

'Dat is het ook. Kom ik heb gereserveerd.' zegt Jasper grijnzend.

'Schatje, ooit leer ik je met geld om te gaan.' zeg ik grijnzend en kus hem snel op zijn wang als we naar binnen gaan.

'Waarom, ik heb geld. Ik kan het toch beter uitgeven dan het bij te houden.' antwoordt hij lachend.

Terwijl een serveerster ons naar onze tafel brengt geef ik Jasper nog een beschuldigende blik en ga dan tegenover hem zitten.

Het eten dan we hebben gekregen was heerlijk en op wonderlijke wijze heeft het mijn maag kunnen temmen.
Terwijl we naar huis wandelen moet ik drie keer geeuwen en Jasper heeft nog een keer duidelijk gezegd dat we niet gaan weggaan want dat ik dan in elkaar zal vallen van vermoeidheid. Ik stem er ook mee in omdat ik echt heel erg moe ben en vanaf het moment dat ik in onze kamer ben val ik onmiddellijk op het bed.

'Ga je me nu geen cadeautje terug geven?' vraagt Jasper grijnzend als hij zijn schoenen weggooit.

'Nee, je hebt me vandaag uitgeput dat is je eigen schuld.' mompel ik door het kussen.

'Soms vraag ik me echt af waarom ik zo veel van je hou.' moppert hij en staat recht om zich te gaan wassen in de badkamer.

Ik grijns en sta ook recht om me te gaan omkleden. Nonchalant loop ik naar de badkamer en Jasper kijkt me verontwaardigd aan.

'Heb ik iets verkeerds aan?' vraag ik terwijl ik kijk naar de roze bh en onderbroek die ik onder mijn kleedje aan had.

'Jij bent zo slecht.' zegt Jasper lachend terwijl hij naar me toe sluipt.

'Nee, ik heb geen pyjama. Ik wacht nog op een T-shirt van je. En trouwens ik ben nog steeds een engeltje vergeleken met jouw.' zeg ik en geef hem een knipoog. Ik doe tandpasta op de tandenborstel en begin mijn tanden vrolijk te poetsen. En dat terwijl ik Jasper goed ik het oog hou.
hij komt achter me staan en slaagt zijn armen om mijn buik. Hij buigt zijn hoofd lichtjes en begint op mijn hals kusjes te planten.

'Ik ben gek op je.' fluistert hij en drukt nog enkele kusjes op mijn hals en op mijn kaaklijn.
Er ontstaat een grote glimlach op mijn gezicht, maar ik kan niet echt iets terug zeggen. Hoe graag ik het ook wil. Het is nog al moeilijk met een tandenborstel in je mond.

Ik maak me snel los van Jasper en spuug mijn tandpasta uit en spoel nog sneller mijn mond.

'Ik ook van jouw.' zeg ik met een glimlach en neem zijn gezicht vast en druk een kus op zijn lippen.
Na een tijdje maken we ons los van elkaar en ik kijk Jasper vreemd aan. Hij heeft zijn bedenkelijk gezicht weer.

'Munt.' zegt hij dan met een glimlach en heft me op om me dan terug neer te leggen op het bed.

'Je bent zo schattig als je dat doet.' zeg ik lachend en kus hem opnieuw.

Hey lieve lezers,

Hier is opnieuw een hoofdstukje van The wild trip.

Ik vroeg me af of iemand van jullie een shipname kon bedenken voor Jasper en Lena. Dus laat maar komen. En voor mensen die nog een leuk liedje kent dat echt bij hen past mag dat ook altijd laten weten.

Lots Of Love

hanna862x