Lena

'Is er daar nog wat interessant gebeurd?' Vraag ik met eens glimlach op mijn gezicht. Jasper heeft blijkbaar door dat dit nog wel even kan duren.
'Ja het was nogal speciaal. We missen je heel erg hard.' Zegt ze door de telefoon.
'Ik mis jullie ook. Waarom komen jullie niet gewoon naar hier? Dan kan ik jullie rondleiden en zo. En misschien is leren fietsen. Jade vooral.' Lach ik.
'Het was inderdaad wel grappig toen ze viel in die plas water.' Grinnikt Cyn door de telefoon.
'Ja, en als je hier bent kan ik je ook voorstellen aan Aya, Elise en Matti. Het zijn echt schatjes. We hebben gisteren nacht de stalker van Aya zijn auto bekla-'
'Lenny, sorry hé, maar er zit iemand naast me die heel irritant aan het doen is. Wacht even hé.' Zegt ze en haalt dan de gsm weg bij haar mond omdat het geluid wordt gedempt.
Maar net niet hard genoeg zodat ik niets zou horen.
'Dylan, laat me nu met haar praten als we klaar zijn vraag ik wel om Jasper. Ik wil nu even let haar bij praten.' Lijkt ze te fluisteren van de andere kant.
'Maar ik heb Jasper nodig het is belangrijk.' Antwoordt de stem van Dylan.
Ik kijk verbaasd op en kijk even naar Jasper.
'Heb je be gsm bij?' Vraag ik hem als hij me ziet kijken.
'Nee, je vind het toch niet leuk als ik de hele tijd op mijn gsm zit?'
'Het is ook zo, maar ik denk dat Dylan je nodig heeft. Het lijkt me dringend als hij Cyn ervoor laat bellen naar mij om bij jou te geraken.' Jasper was meteen naast me komen zitten en wilt de telefoon uit mijn handen halen.
'Wacht je eens met die gierige handen van je. Ik ben met Cynthia aan het praten wacht jij je beurt maar af.' Zeg ik streng.
'Engel, ik hou heel veel van je en ik zou je de wereld geven. Maar nu moet je me echt die gsm geven.'
'Stop maar met dat vleien. Ik kan daar heus tegen.' Zeg ik met een plagende knipoog.
Jasper zucht en kijkt me ongeduldig aan.
'Cyn, ben je er nog?' Vraag ik door mijn gsm.
'Ja, Lenny. Ik moest even met Dylan onderhandelen. Hij kan echt zijn wil doordrijven.'
'Ik ken het hoor. En ik beloof je dat ik je vandaag ga bellen voor verder te praten, maar Jasper steelt hier bijna mijn gsm uit mijn handen dus kun je Dylan geven dan kunnen zij ook even praten.' Vraag ik en kijk naar Jasper met de blik die zegt dat hij me iets verschuldigd is.
'Engel, dank je. Je weet dat ik van he hou.' Zegt hij en kust me op mijn voorhoofd.
'Onthou dit moment voor de volgende keer dat we ergens iets gaan eten dan trakteer je maar.' Zeg ik lachend en geef hem mijn gsm.
Hij kijkt me met zijn mooie glimlach aan, maar als hij de telefoon tegen zijn oor legt is hij een en al professionaliteit.
'Wat is er gebeurd?' Vraagt hij direct.
Hij luistert aandachtig terwijl Dylan waarschijnlijk heel het verhaal doet. Soms knikt hij of maakt hoe begrijpende geluidjes. Maar meestal kruipt er een frons over zijn voorhoofd of kijkt hij boos weg.
'Wanneer was dat.' En 'wie was er dan bij?' Vroeg hij ook. Hij bijt gefrustreerd op zijn onderlip en wrijft door zijn haar.
'Weet mijn vader dit?' Vraagt hij vermoeid. Jasper lijkt als direct veel vermoeider door alles dat hij op zijn bord krijgt. Er zal waarschijnlijk iets ergs zijn gebeurd.
'Waarom heb je mij niet eerst gebeld?' Roept hij gefrustreerd door het bos. Sommige vogels vliegen door het plotse geluid snel uit hun hoge boomtoppen.
'Het is al goed. Wat is er na gebeurd?'
Jasper sluit zijn ogen en wrijft over zijn voorhoofd. Ik ga rechtstaan en leg een arm op zijn bicep.
'Wat is er aan de hand?' Vraag ik hem in fluister toon.
'Ik leg het een andere keer uit. Neem je de spullen? Ik moet gaan Skypen met Dylan en mijn vader.' Hij laat nog eens een geërgerd geluid horen en stampt hard tegen een boom.
Ik laadde de mand snel in en we liepen terug naar de auto.
Jasper sprong in de auto en vertrok al toen ik er nog maar half in zat. Het ergste was nog dat hij, weeral, veel te snel reed. En ik me stabiel moest houden met het handvat boven mijn hoofd en de zijkant van mijn stoel. En dat terwijl ik mijn riem ook stevig aanhad.
Jasper vragen om trager te rijden heeft toch geen zin, want hij rijdt gewoon door.
Als we terug bij mij grootouders hun huis zijn zit Jasper de auto terug binnen en neemt hij de gsm uit de gsm-houder en loopt half naar boven.
Ik zucht en laat me op de zetel vallen. Er moet ook altijd iets gebeuren als ik het leuk heb met Jasper.
De woonkamer is zo goed als opgeruimd, dat had ik daarstraks al gedaan met Jasper, maar ik kan nu dat Jasper bezig is evengoed verder doen.
Het duurt een half uur en dan heb ik het volledig gekuist. Ik ben van plan om naar boven te gaan, maar Jasper heeft waarschijnlijk een of ander belangrijk gesprek met zijn vader of zijn vrienden waar hij mij niet bij wilt.
Op de televisie is ook niets leuks, allemaal reclameprogramma's. Of kinderprogramma's. Ik schakel de tv uit en kijk naar de cd speler die ze hier hebben staan.
Het is oud, net zoals de rest van het huis, maar hij werkt nog. Er liggen ook nog oude cd en ik neem een van mijn favorieten. Orchestral manoeuvres in the dark. Het eerste liedje van enola gay. De tekst ervan is niet moeilijk, en elke keer als ik dat liedje hoor denk ik terug aan al die mensen die die dag zijn gestorven.
'Lena!' Roept Jasper van boven.
Ik draai met mijn ogen en loop rustig de trap op.
'Lena!' Roept hij opnieuw.
Geprikkeld roept ik terug dat ik al kom. Hoewel als ik dan bijna boven ben roept hij dat ik ook een glas water moet meebrengen. Dat negeer ik omdat ik me dan voel als een meid. En ik ben zijn fucking meid niet.
'Stop met heel de buurt bij elkaar te roepen. Wat is er?' Vraag ik al ik op het bed ga zitten.
'Waar is mijn water?' Vraagt hij bedenkelijk en ik frons mijn wenkbrauwen.
'In de fucking kraan, Jasper. En dat blijft zo tot jij je luie kont naar beneden haalt en het zelf uit de kraan gaat laten lopen.' Antwoordt ik bits.
Jasper zucht en wrijft zijn ogen. Zijn haar ligt al in de war. Hij heeft er al een paar keer door gewreven dus, en zijn voorhoofd is ook een beetje rood.
'Jezus, Jasper ik begin steeds meer te merken wat je in haar ziet.' Hoor ik de stem van de vader van Jasper achter me.
Ik spring recht van het bed en zwaai ongemakkelijk naar het scherm van de computer.
'Hoi, meneer.' Zeg ik ongemakkelijk.
'Hallo Lena, hoe gaat het met je. Jasper maakt toch niet te veel misbruik van je. Hoop ik.'
'Vader.' Zegt Jasper beledigd.
'Jasper, we weten allemaal hoe je bent.' Antwoordt hij met een lach.
Om dat grapje moest ik ook lachen, maar stopte al snel doordat Jasper me boos aankijkt.
'Dat zou hij niet durven.' Zeg ik plagend.
'Je kunt me altijd bellen als dat wel zo is. Je hebt mijn nummer.' Zegt hij met een vriendelijke, vaderlijke knipoog.
Ik grinnik en knik.
'Ik haat het echt dat jullie zo goed overweg kunnen.' Mompelt Jasper.
'Waarom moest ik eigenlijk komen?' Vraag ik en ga terug op het bed zitten, maar nu niet recht voor de computer.
'Vader moet volgende week van maandag tot dinsdag naar Italië dus dan kan hij ons ophalen met zijn jet. Is dat goed voor je?' Vraagt hij.
'Tuurlijk ik vertel het deze avond aan mijn oma en opa. Goed?'
Jasper knikt en knijpt me even in mijn hand.
Ik heb het gevoel dat dat het signaal was dat ik weg kon dus ik neem mijn gsm en loop naar de deur, maar draai me nog om en kijk Jasper aan.
'Is alles in orde nu?'
'Ik vertel het straks.' Belooft hij en glimlacht kort naar me.
Ik glimlach terug en ga terug naar beneden waar oma is aangekomen met een grote boodschappentas.
'Liefje, ik heb super veel ideetjes voor deze avond de maaltijd. Wel je me ermee helpen?' Vraagt ze met haar zoette glimlach zoals alleen mijn oma kan geven.

Hey lieve lezers,
Ik moet met heel erg veel spijt in mijn hart zeggen dat ik tot 25/03/'16 niet kan schrijven door de examens op mijn school. Dit is dus nog NIET het einde. Ik wens iedereen die examens heeft heel ergens geluk en die dat niet hebben natuurlijk ook voor die laatste weken voor de vakantie nog te doorstaan.

Lots of Love
Hanna862x