Lena

Ik lig op Jasper zijn arm en kijk of er nog iets interessant staat op Facebook. Wat niet is na er een uur op te zitten. Aan Jasper heb ik ook niet zo veel, aangezien hij dingen aan het typen is op zijn computer. Dat doet hij al nadat we het filmpje van Peter de pervert hebben gekeken. Wat ook heel erg grappig was, vooral zijn gezicht toen hij de post-it achterbank zag waar Aya met gekleurde post-iTS had geschreven: go fuck yourself XX.
Ik weet niet of hij doorhad van wie het was, maar hij had waarschijnlijk wel een vermoeden.
Elise had rond tien uur gestuurde dat Peter woedend op school was aangekomen en dat hij stonk nog erger dan een lijk dat zich aan het ontbinden was.
Haar prachtige woordkeuze liet me natuurlijk super hard lachen. En Jasper keek me vreemd aan terwijl we alles aan het opruimen waren.
Daarna had ik me aangekleed ik was niet van plan ergens heen te gaan vandaag dus is een gewone zwarte jeans met een wit topje met vooraan knopjes. Jasper heeft een jogging broek en een zwart T-shirt aan hij is ook niet van plan weg te gaan.
'Lena, wat doe je?' Vraagt Jasper en hij kijkt me verbaasd aan terwijl ik heen en weer loop op dingen te nemen uit de kast.
Ik kijk hem verbaasd aan en verplaats mijn ogen naar de papieren en de stiften die ik in mijn hand heb.
'Ik ga tekenen, wat anders?' Antwoordt ik.
'Sinds wanneer teken jij?' Vraagt hij grinnikend.
Ik snuif en ga aan de tafel zitten.
'Ik heb op de tekenacademie gezeten. Ik kan heus wel tekenen hoor.' 
'Waarom heb ik je dan nog nooit zien tekenen?' Hij kijkt me met een stralende lach aan.
'Misschien heb je gewoon nooit aandacht besteed als ik teken.' Antwoordt ik met vernauwde ogen.
Jasper lacht en zegt dan: 'Als je dan toch zo mooi kunt tekenen, maak dan een tekening van mij.'
'Pfff, waarom zou ik dat doen? Om dat ego van je te strelen?' Vraag ik grijnzend.
Eigenlijk heeft hij gelijk. Ik tekenen eigenlijk nooit omdat ik een niet kan tekenen en ik het tijdverdrijf vind. Dat wou ik dus gaan doen, maar nu is Jasper me aan het uitdagen en nu moet ik wel mooi tekenen.
'Geef maar toe, je kunt niet tekenen.' Lacht hij.
'Ik kan wel tekenen en zeker beter dan jouw.' Zeg ik geïrriteerd.
Hij kijkt me fronsend aan.
'Was dat een uitdaging liefje?' Vraagt hij met een sluwe grijns.
'Hoezo uitdaging, er kan geen strijd zijn als de ene het al niet kan he.'
Jasper staat recht uit de zetel en stampt naar me toe.
'Geef me een papier.' Beveelt hij me terwijl zijn blauwe heldere ogen zich in de mijne boren.
Ik lach en geef hem een paar velletjes van het papier en leg de stiften tussen ons in.
'Jij maakt een tekening van mij en ik een van jouw, oké?'
Ik begin met het tekenen van zijn profiel. Na verschillende lijnen te hebben en het vreemde uitsteeksels heeft bij de neus. En dat de mond onnatuurlijk laag hangt en grote lippen heeft. Dat de ogen scheel kijken op de ergste manier mogelijk.'
'Waarom ben je zo traag?' Zaagt Jasper terwijl hij zijn blad heeft omgedraaid.
'Laat me nadenken, kunst kun je niet forceren. Het is iets dat uit je vloeit.' Kaats ik terug.
Jasper snuift en tekent snel kleine krulletjes op de achterkant van het blad.
Als ik nog enkele zwarte strepen in het haar heb gezet geef ik het op.
'Oké, ik ben klaar.'
We laten onze tekeningen aan elkaar zien en ik ga onmiddellijk plat van het lachen. Niet veel later voegt Jasper zich bij mijn schaterlach.
'Wat moet deze kring zelfs voorstellen?' Vraagt hij lachend.
'Dat is een onderdeel van de neus.' Leg ik lachend uit.
Ik kijk nog een keer naar de tekening van Jasper. Het is een kip met een mensenhoofd en met lang haar.
'Waarom heb je van mij een kip gemaakt?' Vraag ik terwijl ik bekom van het lachen.
'Je hebt wel eens domme ideeën.' Legt hij uit.
'Oké, ik ben overduidelijk gewonnen.' Zeg ik en neem mijn "meesterwerk" terug.
'Nee, die hou ik bij zo kan ik je later irriteren met dit moment.' Zijn mooie lach weerklinkt in de kamer.
'Dan moet je het wel echt ophangen. Als een echt schilderij.'
Jasper kijkt me fronsend aan.
'Ik ga hem inkaderen en naast mijn bed zetten. Daarna laat ik er een kopie van maken en hang die in de woonkamer. Zodat iedereen jouw tekenkunsten kan bewonderen.'plaagt hij.
'Oké, zo ver moet je net niet gaan.'
'Geloof me engel, ik ga zo ver. En nog iets, mijn tekening is zo veel mooier dan die van jouw.'
'Je heb niet eens een persoon getekend.' Lach ik.
'Jawel, ik heb de beste beschrijving van jouw getekend.'
'Prima, we doen het opnieuw.' Stel ik voor.
Dat is hoe onze namiddag voorbij haar totdat mijn oma binnen walst.
'Wat zijn jullie in godsnaam aan het doen?' Vraagt ze verbaasd als ze al de tekeningen ziet.
'Teken wedstrijd aan het houden.' Zeg ik kort en teken een drol met ogen en erboven Jasper.
'Kijk,' ik neem een Jasper robot en een Lena hond, 'deze robot is toch veel beter dan die hond.'
'Wel eigenlijk-' begint oma voorzichtig.
'Daar is geen eigenlijk. De mijne is overduidelijk mooier ,Jasper geef het op.'
'Ik geef nooit op.' Antwoordt hij.
'Ik teken beter.'
'Pfff, dat lelijk ding dat jij kunst noemt? Ik ga nog eerder naar een tweedehan-' hij wordt onderbroken door zijn gsm.
'Wij zijn nog niet klaar.' Sist hij voordat hij naar boven ging.
Dan sta ik recht en kuis tafel af en stip alles in het vaatwasmachine.
Niet veel later komt Jasper achter me staan en heft mijn op.
'Waarom ben jij zo blij?' Vraag ik lachend. Ik wou dat Jasper meer lachte.
'Ze hebben de man gevonden die die mannen op mij had gestuurd.' Antwoordt hij gelukkig.