Lena

Het felle licht van mijn gsm schijnt door de kamer. Jasper die naast me diep aan het slapen is, maakt geen aanstelling om de volgende uren wakker te worden.
Niet dat dat moet. Nadat we gisteren waren thuis gekomen, samen met opa's auto, zijn we direct naar de kamer gegaan.
We hebben heel de avond liggen zoenen, en het voelde echt goed. natuurlijk werk Jasper zijn pik ook wakker. Hoewel die me opnieuw met rust heeft gelaten.
Rond twaalf uur zijn we in slaap gevallen. Of toch Jasper is in slaap gevallen. Ik heb gedaan alsof ik sliep en staar nu al een half uur naar mijn gsm.
Is het vreemd dat ik mijn vrienden wil bellen. Die in Amerika, is het vreemd dat ik wil weten wat ze doen? Ik voel me gewoon zo alleen soms. Zoals daarstraks toen Jasper bij die mannen was.
Ik kon toch ook naar Aya en Elise bellen om te vragen of ik met hem iets kon gaan doen. Ik moet inderdaad we nog eens afspreken met Elise en Aya. Sinds ik Emma in elkaar heb geslagen heb ik geen van beide nog gezien. Ik zal een bericht sturen straks.
Ik moet ook nog een bericht sturen naar Ellen. Ik wil weten hoe het thuis is met mama en papa. Of alles goed is op school. Of er veel wordt gezegd over dat Jasper en ik er niet meer zijn.
Maar het zit me dwars omdat Jasper liever niet wil dat ik nu naar Oklahoma stuur en ik wil ze zeker niet in gevaar brengen of mijn grootouders.
Maar ik mis Ellen zo hard en alles wat ik wil weten is hoe het met haar is en met mij vrienden.
Ik kan mijn eigen emoties niet bedwingen en stuur een kort bericht.

Hey, hoe is het thuis? En op school?

Nu het verstuurt is probeer ik opnieuw te slapen. Wat nog steeds niet lukt. Het blijft door mijn hoofd spoken hoe snel ik dacht dat er iets met Jasper was gebeurd. En hoe slecht ik me voelde bij die gedachte. Het leek of er een deel van mezelf dood ging enkel seconde in die onwetendheid.
Ik leg me dichter tegen hem aan om er zeker van te zijn dat hij er is. En ik concentreer me op zijn ademhaling. Die is traag en diep. Zijn borstkas gaat op en neer en ik nestel mijn hoofd zachtjes in zijn spieren. Onmiddellijk draait Jasper zich om en trekt me nog dichter bij zich. Niet dat dat nog veel dichter kom, maar hij zorgt er altijd voor dat dat lukt.
Ik adem de heerlijke houtgeur in en verstrengel onze handen samen. Ik ga Jasper nooit meer laten gaan. Nooit meer.

'Lena opstaan! Jasper jij ook.' roept mijn opa waarschijnlijk vanaf de onderkant van de trap.
Ik kreun misnoegd en draai mijn hoofd verder in mijn zacht kussen.
'Lena, ik weet niet wat je probeert te doen, maar mijn arm is niet zo extreem soepel, je kunt die breken.' zegt hij grinnikend.
Ik snoer hem de mond door mijn hand slim over zijn mond te plaatsen.
Jasper zijn schattig lachje klinkt bij mijn oor en ik voel hoe hij zich in het bed manoeuvreert. Dan komt een andere warme arm, de ene heb ik geklemd tussen mijn armen en mij hoofd gebruikt het als kussen, en vertoef ik in een zalige knuffel van mijn beertje.
Ik laat een gelukzalig geluidje horen en Jasper lacht zacht.
'Wat heb je toch met me gedaan?' Fluistert hij.
'Je verandert in een knuffeldier.' antwoord ik plagend.
Er wordt een kus in mij nek gepland en het voelt alsof er een heerlijk vloeistof zich verspreidt vanuit dat plekje.
'En welk dier ben jij dan?' Vraagt hij dan gelukkig.
'Een brombeer, want ik brom heel vaak.' Mompel ik nog slaap dronken.
Jasper laat zijn heerlijke lach weer klinken en het lijkt of ik me in de hemel bevind en er duizenden engelen voor me zingen.
'Ik denk echt dat we je vroeger in bed moeten steken. en dat we eens moeten praten over hoe je mijn karakter ziet, want ik ben totaal geen knuffelbeer.' moppert hij terwijl hij me wakker maakt door zijn koude handen over mijn warme armen te gaan.
'Nee, stop ik ben moe. Niet iedereen slaapt als een mammoet. Weet je hoe hard je hijgt terwijl je slaapt geen wonder dat ik nooit kan slapen.' Oké dat is niet waar, hij hijgt helemaal niet, maar ik ben prikkelbaar in ochtenden.
'Prima. Blijf maar liggen en dan bak ik wel spek en een omelet voor mij alléén. En je weet hoe goed mijn omeletten zijn.' als hij wilt rechtzitten zit hij vast doordat ik zij arm niet wil loslaten.
'Steel mijn kussen niet, stommerik.' zeg ik geïrriteerd.
Jasper zucht luid en voordat ik het weet wordt ik gekidnapt van mijn goede vriend, hetwarmebed, en in vijandig gebied gedragen, de koude ochtendlucht. Gelukkig heb ik mijn knuffeldier dat me nog beschermt en warm houd. Ik ga als een babyaap aan Jasper hangen terwijl hij van de trap af daalt.

'Goede morgen Mark en Maria.' zegt Jasper terwijl hij in zijn jogging de keuken binnen wandelt. En mij als T-shirt. Want dat heb ik ook aan, zijn T-shirt.

'Lena, laat die jongen toch los. Je verstikt hem nog.' zegt mijn oma verontwaardigd.
'Ik heb het koud.' mompel ik slaperig.
'Jasper, waar is je T-shirt?' vraagt mijn opa verbaasd als hij de halfnaakte jongen zijn kleindochter de keuken binnendraagt.
'Íémand in de kamer leent het van me, en ze wou me niet de kans geven om een nieuw aan te doen.' antwoordt Jasper terwijl hij naar de lege stoel loopt waar mijn me op probeert te zetten.
'Kom op engel, dan maak ik je spek.' onderhandelt hij als ik hem nog steeds niet wil loslaten.
'Ik wil ook een omelet en je gaat een badjas voor me halen. Dan krijg je je T-shirt terug.' stel ik voor.
'Ik maak ook een omelet voor je maar ik loop hier met plezier zonder T-shirt rondt. Dus die badjas moet je bij iemand anders bedelen.' Zegt hij grijnzend.
Ik haat het om hem te moeten laten winnen. Waarom heeft hij zo een mooi lichaam en weet hij dat? Ik zucht en laat het dat los, mijn armen werden toch moe.

Jasper begint triomfantelijk ons ontbijt te bakken terwijl ik voor ons de tafel dek.

'En wat gaan jullie vandaag doen?' vraagt mijn oma met een glimlach.

'Zwemmen.'zegt Jasper.
'Naar de film.' zeg ik op exact hetzelfde moment.

Ik kijk fronsend naar Jasper. Sinds wanneer gaan we zwemmen? Ik heb mijn bikini volgens mij niet eens bij.

'We gaan naar de film.' bevestig ik mezelf.

'Nee, we gaan zwemmen.' zegt Jasper opnieuw.
Oma kijkt vragend van mij naar hem.
Ondertussen doe ik met Jasper een staar wedstrijd en de aanhouder wint.