Hoofdstuk 15

Lena

'Aya ik ben je zo gemist.' roep ik uit als ik haar bespringt.

'Wat doe je hier? Ben je terug gekomen? Blijf je lang? Hoe is het met Ellen? Heb je het al gehoord van Taylor?' ze kijkt me verwachtingsvol aan.

'Ik ben op schoolreis, maar we konden regelen dat ik naar België kon komen. Ik weet eigenlijk niet hoelang ik blijf dat moet ik nog vragen. Met Ellen gaat het goed ze heeft eindelijk iemand gevonden. En ja ik weet dat Taylor dood is. Hoewel me dat niet zo veel interesseert.' beantwoord ik lachend.

Ze is altijd zo blij over alles.

'Hoe ben je er achter gekomen over Taylor? Ik wou het je vaak vertellen, maar ik dacht dat je boos ging zijn op me als ik er over begon.' zegt ze verlegen.

'Ik ben het gezien en het maakt niet uit. Ik ben gewoon blij dat Taylor uit mijn leven is.' zeg ik met een oprechte glimlach.
Jasper staat plots achter me en legt een arm over mijn middel. Zijn lippen drukken op mijn achterhoofd.

'Alles oké hier?' Murmelt hij achter mijn oor.
'Alles is prima, Aya had het gewoon over Tay-. Wacht Jasper dit is Aya ze was een heel goede vriendin van me toen ik hier op school zat. Aya dit is Jasper. Hij is mijn Amerikaans lief dus hij kan geen Nederlands spreken.' Leg ik aan hem en Aya uit.
Aya bekijkt Jasper en hij doet hetzelfde bij haar en dan steekt hij zijn hand uit: 'Aangenaam Aya. Ik heb al veel over je gehoord.'
Hoezo hij heeft al veel over haar gehoord? Ik heb er nog nooit echt iets over verteld, wel toch niet echt direct.
Aya bekijkt de hand van Jasper.
'Als je Lenny pijn doet dan zorg ik ervoor dat je het terug krijgt. Twee keer zo fel. Iets tegen haar is iets tegen mij.' Dreigt ze.
Jezus, wat heeft iedereen met Jasper te bedreigen? Ik leer mijn les wel na één keer hoor.
Jasper zucht.
'Ik ga Lena niets aandoen. Als ik mijn engel in pijn zie dan doet dat bij mij ook pijn. En waarom zegt íedereen dat altijd!'
Aya kijkt Jasper nog eens wantrouwend aan en geeft hem dan een knuffel.
'Ik geloof je, ik denk echt dat we goede vrienden worden. Zolang je haar niets doet natuurlijk, anders is het oorlog.'
Jasper kijkt me smekend aan en ik schuld lachend mijn hoofd.
'Zeg Aya, weet je waar Elise en de rest van de klas is?' Vraag ik en kijk nog eens over de speelplaats.
Aya denkt na nadat ze Jasper terug heeft losgelaten van haar killende knuffel.
'In de klas, ik moest de broodjes gaan halen.' Zegt ze en loopt verder naar het secretariaat.
'Ik kom met Jasper wel mee. Dan kunnen we je helpen dragen.' Bied ik aan. Haar gezicht fleurt op en ze knikt enthousiast.
Aya is heel hyperactief meestal, maar ze is ook wel lui.
'Jasper kom je mee?' Vraag ik aan hem.
'Ik ga hier niet op jouw oude school gaan staan terwijl ik hier niemand kent.' Antwoordt hij terwijl hij me volgt naar de overkant van de speelplaats.
'En eum... Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?' Vraagt Aya nieuwsgierig.
'School, Jasper was de "bad boy" van de school en ik mocht hem niet. Het is nogal anders uitgepakt.' Leg ik grijnzend uit.
'Ah dus Jasper wat doe je zoal? Roken, dealen, alle meisjes die je ziet neuken?' Vraagt ze grappend.
Ik kijkt Jasper aan en proest het uit. Hoe kan ze hem al zo snel ontcijferen? Het is waarschijnlijk zijn zwart, lederen jas. Dat ziet er al "badass" uit.
'Ik rook niet meer, ik deal nooit zelf of gebruiken dat vind ik goor en daarbij ik heb nog niet met al de meisjes seks gehad die ik zie. Wel veel maar niet allemaal.' Antwoordt Jasper beledigd.
'Ik was eerlijk gezegd niet serieus. Bedankt voor al die extra info.' Zegt Aya ongemakkelijk.
Er ontsnapt een grinnik uit mijn mond en Jasper kijkt me geïrriteerd aan.
'We zijn er. Klaar voor je oude klas opnieuw te zien?' Vraagt Aya grijnzend.
Er ontstaat een grijns op mijn gezicht en ik knik.
Aya stapt haar klas binnen en zegt: 'De broodjes zijn er en je wilt niet weten welk verdwaalt meisje ik van de speelplaats heb gered.'
De klas is verandert. Ze zijn zeker verhuisd van klas lokaal en ze zijn er ook wat weg.
'Oh mijn fucking god! Lena je bent terug!' Roept Stefanie door de klas en vliegt me op de hals.
'Lena waar? Oh mijn kut Lenatje, ik heb u zo gemist!' Elise komt ook op me af gelopen en knuffelt mij ook.
'Hé Stefanie, Elise en de rest van de klas.' Zeg ik en zwaai ongemakkelijk.
'Elise wat is er met jouw? Sinds wanneer aanvaard jij knuffels langer dan vijf seconden?' Vraag ik haar met een knipoog.
Ze lacht en duwt me zachtjes.
Robine, Mara, Jolene en nog veel andere komen ook op me af en geven me een groepsknuffel.
Er worden allerlei vragen gesteld en ik probeer op zo veel mogelijk te antwoorden.
Hoelang blijf je? Wat is er gebeurd in Amerika? Hoe is de school daar? Hoe gaat het met Ellen? Heb je jouw rijbewijs al? Waarop ik een droevige bijna moest antwoorden. Is het eten daar lekkerder dan hier? Hoe zijn de feestjes? Waar ben je over al geweest? En natuurlijk wilden ze ook weten hoe de jongens waren.
'Misschien kan ik dat met een voorbeeld uitleggen. Zie je die mooie jongen in de deur staan?' Al de hoofden van de meisjes van de groep draaien hun hoofden synchroon om naar hem, 'Dat is mijn vriendje.'
Ik denk dat ik enkele monden zag open vallen.
'Waarom heb je altijd de mooie jongens?' Vraagt Elise zuchtend.
Ik lach en zeg dat ze ook maar eens moet komen misschien kan ik iets voor haar regelen.
Dan komen de jongens van onze klas binnen die maar met vier zijn.
'Hé Tuur, Raf en Karel.' Zeg ik en zwaai naar hun richting.
'Lena? Wat doe jij hier?' Vraagt Raf verbaasd.
'Ik maak hier een tussenstop.'
'Hoezo waar was je dan?'
'Londen.' Zeg ik lachend.
'Dat noem ik niet echt dichtbij.' Zegt Tuur bedenkelijk.
'Goed genoeg? Dichter dan ik al geweest ben.' Antwoord ik lachend.
Karel komt naar me toe en geeft me een knuffel.
'Goed je nog eens te zien. Maak vaker tussenstops dan kunnen we misschien nog eens gênante gesprekken hebben tijdens godsdienst.' Zegt hij met een knipoog.
Ik zie in mijn ooghoek Jasper bedreigend naar voor stappen. Hij slaat bezitterig zijn arm over mijn schouder.
'Wauw, Lena wie is je vriend hier?' Vraagt Karel ongemakkelijk.
'Dit is Jasper, hij is mijn Amerikaans lief. Hij spreekt geen Nederlands.' Leg ik uit.
'Dit is Karel, hij is een vríend uit mijn vorige klas. We zaten vaak naast elkaar doordat onze achternamen elkaar opvolgen.' Zeg ik tegen Jasper.
Hij ziet er niet helemaal oké mee, maar laat zijn stekels zakken.
'Lena, we hebben een super goed idee! Dit weekend is er een fuif in de future en we hebben besloten dat we er jouw welkomterugfuif van gaan maken.' Zegt Gwenny.
Ik lach en knik dan.
Dat gaat hen toch nooit lukken.
'Oké dus hier is je kaart al zeker anders geraak je niet binnen en vergeet je vriend niet mee te nemen hé.' Zegt ze met een knipoog.
De rest van de middag blijf ik samen met Jasper in de klas wat rond hangen. Tot de lessen begonnen en ik en Jasper vertrokken.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top