Jasper

De wagon van de trein in het Victoria Station is zo goed als leeg. Wat heel logisch is aangezien het kwart voor twee 's nachts is. Lena ligt tegen mijn schouder en speelt met mijn hand.

'Engel, als je wilt gaan slapen mag je dat doen hoor. Ik zorg wel voor je.' zeg ik en slaag een arm om haar schouder.

'Ik ben niet moe, ik blijf wel samen met je wakker.' antwoordt ze koppig.

Ik zucht en tik tegen de grijze pet op haar hoofd.

'Hé, niet doen. Het zit net goed.' zeurt ze en zet de pet terug fatsoenlijk op haar hoofd.

Ik grijns door haar reactie. Ze is zo prikkelbaar als ze moe is. Het is wel een beetje schattig.

'Stop met staren dit is een serieuze situatie. Wat als die "vriend", die jou heeft verraden, zijn bodyguards op je af sturen?' ze maakt de aanhalingstekens met haar vrienden om het nog duidelijker te maken.

'Lena, één dat heeft hij al gedaan en toen ben ik er ook van af geraakt.En twee ik laat niemand jouw iets aandoen.' leg ik opnieuw uit.

Lena staat knorrig haar armen over elkaar.

'En waarom start deze verdomde trein nu niet.' roept ze boos uit.

De andere mensen van de wagon kijken Lena vragend aan en Lena kijkt beschaamd weg.

'Ga nu maar slapen. Ik maak je wakker als er iets is. Ik beloof het.' zeg ik en streel haar rug. Ze kijkt me aan door haar wantrouwige ogen.

'Ik zweer het Jasper als je me niet wakker maakt dan slaag ik je zo hard als ik dat wel ben.' dreigt ze en leunt dan tegen de leuning en sluit haar ogen.

Dan ben je acht maanden samen en dan denk je dat ze je kent. Ik zucht. Ik ga haar in geen honderd jaar wakker maken. Ze is nog schattiger als ze slaapt.

Dan klinkt er een fluitje en de deuren van de trien sluiten eindelijk. Wel die verrekte conducteur nam zijn tijd wel.

Eens dat de trein vijf minuten onder weg is neem ik Lena vast en leg haar hoofd op mijn schoot. Haar haren liggen over mijn benen verspreidt en ik kam er rustig doorheen. De grijze pet zit nog steeds op haar hoofd en doet zijn werkt jammer genoeg nog uitstekend. Haar mooie gezicht wordt half verduisterd door mijn pet die ze draagt. Ze wou hem eerst niet dragen omdat ze vond dat ik hem moest dragen, maar ik heb haar gelukkig nog kunnen overhalen. ze staat echt zo verschrikkelijk goed mee. Ik denk dat ik haar voortaan altijd petten ga geven als cadeau.

De treinrit duurt lang en soms krijg ik ook het gevoel dat ik in slaap ga vallen, maar dan denk ik aan die klojo van een Harlock en dan ben ik terug klaar wakker. Zodat ik zijn verneukte nek kan omdraaien.

Rond half zes stop de trein in St. Pancras. Ik neem de tassen vast en hef Lena dan ook op. Als ik door het station loop word ik aangekeken door allerlei mensen. Die ik een kwade blik toewerp waardoor ze snel wegkijken.

De trein naar Parijs staat klaar en ik maak mijn weg naar een tweede klas wagon. God wat haat ik lage klas reizen. Daar is alles zo goedkoop en vies.

Ik word nog steeds aangestaard door allerlei mensen. Het het dan zo vreemd dat je met een meisje in je armen door een treinstation loopt? Oké ze lijkt momenteel wel een beetje dronken of bewusteloos, maar dan nog. Ik haat het als mensen me aanstaren.

De trein vertrekt opnieuw en nu zit de wagon voller dat betekent dus dat ik minder naar Lena kan kijken en meer op de mensen om me heen. Nog een rede waarom ik tweede klas haat.

Na een tijdje voel ik dat ze haar gewicht verplaatst op mijn schoot en terug wakker kruipt.

'Jasper?' vraagt ze geeuwend.

'Ja lieverd.' antwoord ik grijnzend als ik zie hoe ze zich aan me vasthoudt zodat ze niet van de zetel rolt.

'Waar zijn we?' prevelt ze terwijl ze door haar ogen wrijft. Mijn pet die ze droeg valt van haar hoofd.

'In Frankrijk.' zeg ik terwijl ik de pet van de grond opraap.

'Geen droge moppen maken in de ochtend Jasper. Zeker niet zo vroeg.' Ze neemt de pet terug aan en zet het schuin op haar hoofd. Wat het ook nog sexyer maakt.

'Ik weet niet wat jij vroeg noemt, maar kwart na negen is voor mij niet zo vroeg hoor.' zeg ik met een knipoog.

'Wat? Waarom heb je me niet wakker gemaakt?' vraagt ze en slaat me op mijn arm. Ik lach alleen maar.

'Ik moest je wakker maken als er iets was en er was niets gebeurd.' antwoord ik grijnzend en kus snel haar voorhoofd. Waardoor de pet opnieuw op de grond beland.

'Jasper verwissel mijn woorden niet.' zegt ze zuchtend en gaat rechtstaan.

'Liefje, ik kon je toch niet wakker maken als je zo schatting lag te slapen.' ik probeer haar terug in mijn armen te krijgen, maar die slaat ze steeds weg.

'Waar heb je mijn rugzak gezet? Ik moet nog een bericht naar mijn oma sturen.' zegt ze en kijkt op het bagagerek. Ik neem zuchtend de rugzak van Lena onder de zetel vandaan.

'Hier, wil je wel terug komen zitten?' vraag ik smekend. Ze schenkt me een heerlijke glimlach en ik ben voor een moment blij dat Harlock me heeft verraden. Ik kan eindelijk heel mijn dagen bij Lena zijn.

Lena gaat terug naast me zitten en met een snelle beweging trek ik haar terug op mijn schoot. Ik slaag mijn armen om haar middel en houd haar gevangen binnen mijn armen.

Haar lach bruist in mijn oren en ik druk een kus op haar lippen.

'Jasper hier zijn nog andere mensen en die vinden je waarschijnlijk een oversekste tiener. Plus ze voelen zich waarschijnlijk heel ongemakkelijk.' zegt ze grijnzend.

Ik lach en laat mijn hoofd in haar nek vallen.

'Lena, jij dacht ook dat ik een oversekste tiener was en zie waar we nu zijn.'

'In een trein naar mijn grootouders. Dus ik wil niet dat zij een slechte indruk krijgen van je.'

'Het zijn je grootouders maar, ze bijten heus niet. Ze geven alleen oude snoepjes en vertroetelen je met cadeautjes.'

Lena lacht uitbundig.

'Ja en bokskampioen.' voegt ze eraan toe.

'Wat?'

Ze schudt haar hoofd en zegt dat ik het maar moet laten vallen.

De rest van de reis ben ik grappen aan het maken samen met Lena alsof we niet achtervolgd worden door een bende gewapende kleuters.

Ik de grote hal van "Brussel Zuid", geen idee wat het betekend, loopt Lena naar een oude vrouw met wit haar en een oude man met nog amper haar. Ze geven elkaar een dikke knuffel en beginnen, waarschijnlijk, in het Nederlands te praten. Ik sta er wat vanaf als een hopeloze jongen te kijken hoe Lena enthousiast haar grootouders knuffelt. Dan als uit het niets kijkt de opa van Lena me aan.

'Dus jij bent de speciale jongen die mijn meisje haar hart heeft veroverd.' zegt hij in belabberd Engels.

'Ja meneer, dat hoop ik toch' zeg ik en steek mijn hand uit, 'Jasper Hamelot, aangenaam.'

'Mark Rosiers en dit is mijn vrouw Maria.' antwoordt Lena haar opa.

Lena kijkt me met een grote glimlach aan en neemt mijn hand vast.

Ze vraagt iets in het Nederlands aan haar grootouders en ze knikken instemmend.

'Misschien kunnen we naar huis gaan en daar verder praten.' vraagt ze dan ook aan mij.

'Voor mij is alles goed, zolang jij maar bij mij blijft.' zeg ik grijnzend.
Ze giechelt en knijp zachtjes in mijn hand.

'Ik blijf altijd bij je.' antwoordt ze.

Als ik wil vertrekken zie ik de oma van Lena me liefdevol aankijken. Ik wist wel dat ik een geweldig uiterlijk heb maar de oma van Lena is nu niet bepaald iemand waarvan ik het hart wil kunnen veroveren. En daar zit de opa voor een stuk tussen. Die kan over beschermend zijn. Als ik en Lena elkaars handen vast hebben kijkt hij er naar en dan naar mij en dan kijkt hij weg. Wat heb ik hem misdaan?

In de auto was het nog ongemakkelijker.

Ik ben er achter gekomen dat Maria niet zo goed Engels kan en dus kan ik jammer genoeg niet echt met de suikeroma praten. Dus ik kan niet praten met de lieve van de twee grootouders van Lena.

Lena was de tolk voor haar oma en nog steeds begreep ik maar de helft van wat ze vroeg.Wat ook heel irritant was.

Hoewel ik wel denk dat ik het ga overleven. We zijn nu aangekomen in het rijhuis waar Mark en Maria wonen.

Ik draag de tassen naar boven en zet ze neer in een kleine kamer. Er staat een kast, een bureau en een tweepersoonsbed. Ik grijns en draai me om zodat ik naar Lena kan kijken.

Snel trek ik haar naar me toe en laat me dan op het bed vallen. Door de onverwachte beweging van me slaakt Lena een korte gil. Lena belandt voor me op het bed en ik rol me tegen haar rug.

'Hier kan ik wel aan wennen.' fluister ik achter haar oor.

Daar moet ze om lachen en ze draait zich om zodat ze me kan aankijken met haar grijze ogen.

'Ik dacht dat je hier al aan gewend was.' zegt ze plagend en kust me op mijn neus.

Ik snuif.

'Dat is waar ik pas me makkelijk aan in verschillende omgevingen.'

Ze lacht en kust me zachtjes op mijn lippen.

'Is dit nog voor daarstraks? Of is dit gewoon voor het moment?' vraag ik grijnzend.

'Ik kan ook direct stoppen.'zegt ze en wurmt zich uit mijn greep.

'Nee, laat maar. Ik neem het wel voor beide.' antwoord ik snel en trek haar bovenop me en druk snel mijn lippen op haar roze lippen.

Haar handen glijden in mijn haar en haar bovenlichaam ligt op het mijne.

Mijn handen maken cirkels over haar warme rug en mijn lippen zijn druk bezig met heel haar nek te kussen.

'Lena!' roept de lage stem van haar opa van beneden.

'Shit, ik moet naar beneden.' zegt ze en kijkt me droevig aan.

'Engel, ik denk dat je opa me niet mag.' zucht ik verveeld.