Lena

Er drukken zachte lippen in mijn naakte nek en ik draai met mijn ogen.
'Jasper ik probeer ik wat te leren. Het is echt wel interessant hoor.' Fluister ik.
Er komen twee sterke armen om mijn zij en ze trekken me tegen een gespierde borst.
'Ik ben deze musea's zo beu. We gaan al drie dagen, dríe dagen van het ene museum naar het andere. Ik ga normaal nooit naar musea's.' Zegt hij gefrustreerd.
Ik grinnik stilletjes en draai mijn hoofd zodat ik Jasper zijn mooie blauwe ogen kan zien.
'Wat wil je dan doen? Naar Michiel gaan?' Vraag ik grijnzend.
'Ja, en zeg dat hij nog wat vrienden uitnodigt.' Antwoordt hij.
Ik kijk hem vragend aan.
'Wat? Ik hou van aandacht.'
Ik zucht en neem zijn hand vast en leid hem naar een een deel in de tentoonstelling voor de wereldoorlog.
'Lees dit dan, misschien vind je dit wel interessant.' Zeg ik en laat zijn hand los.
Die neemt hij snel terug vast en trekt me tegen zich aan.
'Waar ga jij heen?'
'Ik was bij de renaissance en rococo aan het kijken. Dat vind ik leuk.'
Jasper zijn hand glijdt over de achterkant van mijn rok en al het bloed stroomt naar mijn wangen. Hoewel niet allemaal want ik mijn onderbuik voel ik het ook warm worden.
'Weet je wat ik leuk vindt?' Vraagt hij met een diepe zachte stem bij mijn oor.
Ik schud mijn hoofd.
'Deze sexy rok kapot en dit t-shirt erbij.'
Ik kijk diep in zijn intense ogen. Mijn handen liggen op zijn harde borst en ik kan zijn spieren voelen. Jezus wat hou ik van deze jongen.
Zijn handen gaan over mijn rug en bovenaan raakt hij mijn huid aan bij mijn nek. Waar een rilling ontstaat.
'Heb je het koud Engel?' Vraagt hij hij doet gemakkelijk zijn vest uit en drapeert hem over mijn schouders.
'Ik heb het niet koud ik heb het warm. Ik heb het warm van jou.' Zeg ik hees en ga wat dichter tegen hem staan.
'Dus zeg je nu dat je van me houdt?' Vraagt hij terwijl zijn mondhoek lichtjes trilt.
'Ja, Jasper. Ik hou van je. Ik hou zo verdomd veel van je Jasper Hamelot.' Zeg ik en smelt mijn lippen met de zijne bij elkaar.
Ik voel hoe Jasper zijn armen om me heel gooit en me naar zich toe trekt. Jasper tilt me op om nog meer van me te krijgen uit de kus. En ik ga op mijn tippen staan om hem nog meer te geven. Ik heb misschien zeven maanden geleden gezegd dat ik van hem hield, maar deze liefde is nooit verdwenen. Het is alleen maar sterker geworden. En elke dag dat ik hem zie is een dag dat ik gelukkig ben. Nooit wou ik een cliché meisje zijn, die dacht dat alles rozenkleur en maneschijn is. Terwijl ik nu zelf alleen maar een toekomst kan zien. En die is met hem. Met míjn Jasper.
Als ik me losmaak zodat ik kan ademen kijk ik Jasper aan.
Ik zijn ogen staat lust en ik weet dat hij meer wilt. Meer dan dat ik hem durf te geven, maar dan weet ik steeds dat hij gaat wachten. Hij zal wachten tot ik er klaar voor ben.
'Wat doe je met me.' Fluistert hij en kust zachtjes mijn voorhoofd.
'Hetzelfde als dat jij met mij doet.' Mompel ik en rust mijn hoofd in zijn hals.

Jasper besloot deze middag met de vrienden iets te gaan eten in Londen. Mevrouw Bird heeft ons deze namiddag een meerdere keuze opties gegeven. Net zoals de volgende dagen. Hoewel je dan kunt kiezen of je meegaat naar iets buiten Londen of zelf wat doet in Londen met de groep. We weten allemaal wat Jasper wilt doen en ik ga wel met hem mee. Ik wil hem niet opnieuw meesleuren naar een musea.
We zitten in een KFC en ik neem verrukkelijke happen van de kippenbout. Dan word ik later maar dik, jammer. Zolang ik nu maar kan genieten van deze heerlijke kip.
'Lena, stop met kreunen terwijl je die kip eet.' Zegt Jasper geïrriteerd terwijl hij zelf nog een hap neemt van zijn broodje.
'Waarom ik dacht dat je daar van hield.' Zeg ik plagend.
'Ja, ik vindt het super áls je het doet terwijl ik je kus of zo. Niet als je kip eet.' Zegt hij en neemt mijn kippenbouten af.
Mijn ogen worden groot en ik kijk hem verbaasd aan.
'Wa... Waarom steel je nu mijn kip?' Vraag ik verbaasd.
'Stop met kreunen als je het eet, je mag alleen kreunen als je mij eet.' Antwoordt hij grijnzend.
'Ik ga je echt opeten als je mijn kippenboutjes niet terug geeft.' Zeg ik dreigend.
Ik flikkert een glinstering van plezier in zijn ogen.
'Dat wil je graag zien doen, lieverd.'
Ik weet dat ik dit niet ga winnen dus draai ik naar Max.
'Max, Jasper wilt mijn kippenboutjes niet terug geven.' Zeg ik met een pruillip.
'Sorry friendo, ik werk zo on ongeveer voor die jongen van je. Daar wil ik niet mee in de problemen raken voor jou.' Antwoordt hij en steekt zijn handen verdedigend in de lucht.
Ik vuur hem een dodelijke blik toe en kijk dan naar mijn volgend slachtoffers.
'Dylan, Jasper wilt mijn eten niet terug geven en ik heb super ve-'
'Lena ik werk ook voor hem. Het heeft geen zin.' Onderbreekt Dylan mij.
Ik snuif en kijk naar Brainn.
'Lena, jij laat mijn Brainn met rust. Straks slaagt Jasper hem nog een gebroken neus of weet ik veel wat.' Zegt Emily beschermt.
Ik zucht en kijkt verveeld naar Jasper en dan naar mijn eten.
'Ik heb honger.' Ik kijk hem smekend aan.
'Ik ook, maar naar iets anders dan jou.' Antwoordt Jasper grinnikend.
Gatver, ik kijk nog is naar de tafel en zie dat Cynthia me meelevend aankijkt.
'Cyn... Mag ik wat van jou hebben.' Smeek ik.
Mijn roodharige beste vriendin zucht en geeft me haar bak.
Ik spring recht in vreugde en ga aan de andere kant van de grote tafel zitten.
Tussen Jade en Alex.
En het verst van Jasper.
Eindelijk ben ik samen veilig met mijn eten. Tussen Jade en Alex, maar boeien.
Ik heb eten.
Ik kreun extra hard als ik genietend van mijn,Cynthia's, kippenboutjes geniet.
'Sorry trouwens dat ik jullie even kom storen.' Zeg ik met een onschuldige glimlach.
Jade lacht.
'Geen probleem hoor wij helpen graag vluchtende meisjes van de grote boze wolf Jasper. Zeker als hij op rooftocht is naar kippenboutjes.' Zegt ze met een knipoog.
Ik lach en steek nog een stuk kip in mijn mond. Ik kijk ook nog kort naar Jasper die me intens aankijkt vanaf de andere kant van de tafel.
Lachend steek ik mijn tong naar hem uit.
Wat ben ik blij dat ik aan de andere kant van de tafel zit.

Nadat we hebben gegeten en naar het Sherlock Holmes museum zijn gegaan. En nadat we door Regent st. En Jasper nog wat voor me heeft gekocht, terwijl ik zei dat ik dat zelf wel kon betalen. Het blijft wel heel lief. Daarna zijn we terug naar het Limehouse gegaan en hebben we gegeten en nu zit ik hier op Jasper zijn schoot.
Hij streelt mij mijn haar en probeert er vlechten in te maken. Ik denk toch dat het dat zijn. Hij kan het niet echt.
'Lena, ik moet deze avond weer weg.' Mompelt hij.
Ik knik en ga zijdelings tegen hem aan liggen.
'Jasper.' Vraag ik.
'Ja engel.' Zegt hij in mijn haar terwijl hij me knuffelt.
'Kun je er ooit mee stoppen?'
Er is een stilte, een lange stilte en dan zegt Jasper: ' ik kan nu niet meer terug. Ik wil dat je dat begrijpt, maar ik zal nooit iemand jou iets laten aandoen. Ik kan dat mezelf nooit vergeven.'
'Zou je mij er ooit ook in laten?' Vraag ik stilletjes. Het was niet eens een vraag, want ik wist het antwoordt al.
'Ik kan het niet toestaan dat er iets met jou gebeurt. Je moet begrijpen dat wat ik doe gevaarlijk is. Levensgevaarlijk zelfs, ik moet altijd op mijn hoede zijn. Dat wil ik niet voor jou.'
'Maar dat ben ik nu toch al. Ik ben altijd op mijn hoede sinds Taylor.'
'Dat weet ik.' Fluistert Jasper kalm en streelt mijn rug opnieuw.
Ik knik en druk mijn gezicht nog harder in zijn t-shirt.
'Ga je voorzichtig zijn?'
Jasper maakt een geluid dat lijkt op een lach.
'Ik doe alles voor jou.' Zegt hij dan.
'Dank je.' Mompel ik en kus zijn wang.
'Voor wat?'
'Voor alles.'
Ik voel me moe en ik denk dat het tijd is dat ik naar mijn eigen kamer moet gaan, maar ik wil nog even bij Jasper blijven.
'Ik breng je wel naar je kamer.' Zegt Jasper en staat recht en zet me ook zachtjes op mijn voeten.

Voor mijn deur stoppen we.
'Engel ik heb nog een cadeautje voor je.' Zegt Jasper en zoekt iets in zijn zak.
'Jasper je moet dat echt niet doen. Ik ben niet met je samen voor je geld. Ik hou gewoon van je.' Stamel ik snel.
Jasper grinnikt en gaat dan achter me staan.
'Ik weet wel dat je van me houdt, en dit is een klein cadeautje.' Hij laag een lange ketting over mijn hals hangen.
Ik neem het vast en zie dat het een sleutel is met daarop 221B. Ik weet dat dit van het Sherlock Holmes museum is. En het is zo lief van hem dat hij dat heeft gezien.
'Het is prachtig.' Stamel ik met een glimlach.
'Net zoals jou, ik wou iets simpels geven waar je toch super blij van wordt en ik weet dat je van de serie en films houdt dus ja.' Zegt hij verlegen.
Ik kus hem op zijn lippen.
'Bedankt Jasper.'
'Graag gedaan, en ga nu maar met dat sexy kontje van jou in je bed.'
Ik lach.
'Tot morgen, Jassy.' Zeg ik met een knipoog.
'Tot morgen, engel.' Antwoordt hij met een glimlach en vertrekt dan als ik in mijn kamer ga.
Het was zo leuk vandaag.
Waarom heb ik er dan zo een slecht gevoel bij?