3 weken later
Zondag 17 april

Mijn mama rijdt haar auto op de parking van de luchthaven van Oklahoma City.
'Weet je zeker dat je alles bij hebt?' Vraagt ze voor de tien duizendste keer.
'Mama ik weet het net zo zeker als de vorige keer dat je het vroeg en de keren daarvoor.' Antwoord ik lachend.
'Lena, laat mama bezorgd zijn.' Zegt Ellen die op de achterbank zit. Ze wou zo graag mee, om "mij" uit te zwaaien. Ik denk eerder dat ze nog bij Max wou zijn voordat ze hem een week moet missen.
'Meisjes, stappen jullie al uit in kom wel naar de incheckbalie.' Zegt mama terwijl ze haar auto in de vele bochten van de parking wurmt.
'Oké, maar als er iets is bel maar dan komen we wel.' Zeg ik en haal mijn grote bruin leren tas uit het koffer en Ellen houd mijn rugzak vast.
'Beloof me om een cadeautje voor me mee te brengen.' Zegt ze als we naar de verzamelplaats lopen. Van ver zie ik er al verschillende van mijn school staan.
'Ik beloof dat ik een super leuk cadeautje ga meenemen voor jou. Als jij belooft dat er een lekkere taart zal zijn wanneer ik terug kom.' Ik grijns naar haar als ze me fronsend aan kijkt.
'Waarom moet ik nu een taart maken? Je weet hoe slecht ik ben in de keuken.' Antwoord ze met een pruillip.
Er ontsnapt en lach aan mijn lippen en ik geef mijn zus een troostende knuffel.
'Ik probeer je te helpen Ellen, want later gaan je kindjes ook een mama nodig hebben die kan koken. Wat jij dus niet kunt.'
'Maar ik kan toch zo een huisvrouw in huis nemen. Jasper's ouders hebben dat ook.' Zegt ze droevig en ik grinnik.
'Jasper is een geval apart, maar zelfs hij kan koken.'
Haar ogen worden groot van verbazing.
'Wanneer heeft hij gekookt voor jou?' Vraagt ze ongelovig.
'Al een paar keer eigenlijk,' zeg ik bedenkelijk,' en het is ook nog lekker.'
'Ik wil dat Max ook voor me kookt.' Zegt ze geïrriteerd.
Door haar plotse woede moet ik lachen.
'Dat komt nog wel, wacht nog maar heel even.' Zeg ik lachend.
'Ik hoop het voor hem.'zegt ze kwaad.

Ik zet mijn grote tas neer op de witte luchthaven vloer en ga me aanmelden bij mevrouw Bird. Dan kijk ik om me heen en zoek vrienden van mij waar ik bij kan gaan staan.
Ik zie Ashley en Marie en een aantal football spelers staan en een eindje verderop nog een paar jongens die afgezet worden door hun ouders en waar nu het gênante knuffelmoment aan de gang is. Dan herken ik nog een paar meisjes van de gang die altijd zo vriendelijk zijn. Er zullen er waarschijnlijk nog meer zijn leerlingen zijn, maar ik zie Alice en Emily verderop staan en ik maak mijn weg naar hun.

'Lena, eindelijk.' Roept Alice uitbundig. Ik grijns en geef haar een knuffel.
'Sorry, mama vond geen parkeerplaats dus ja.' Antwoord ik met een glimlach en geef ook Emily een knuffel.
'Dat is geen probleem, de andere zijn er toch nog niet. Ik vind het raar dat Cynthia er nog niet is. Ik heb een sms gestuurd maar ze heeft nog niet geantwoord. Ik hoop niet dat er iets is gebeurd.' Zegt Emily met een moeilijk gezicht.
'Ik zal een bericht sturen naar Dylan misschien weet hij iets.' Stel ik haar gerust.
'Hoi iedereen.' Ellen komt naast me staan en zet mijn rugzak en mijn grote tas op de grond.
'He Ellen, lang niet gezien.' Zegt Alice met een grijns.
Ik schud lachend mijn hoofd.
'Ja super lang, zeker niet gisteren omdat je mijn zus kwam helpen met inpakken.' Ze knipoogt plagend.
'Ooh wacht, moeten jullie ook een koffie hebben? Stefan en Briann is er een gaan halen voor ons.' Zegt Emily snel.
Ik schud mijn hoofd. 'Als ik nu koffie drink kan ik niet meer slapen op het vliegtuig.' Antwoord ik spijtig.

We praten nog een tijdje en dan zie ik dat het bijna tijd is om in te checken.
Alice is al bezig met afscheid nemen van Stefan.
Alex was een aangekomen met Jade en ze stonden al een tijdje bij ons.
Alex zag hoe nerveus ik was en aaide me even over mijn schouder.
'Hij komt wel. Hij zou je nooit alleen laten vertrekken.' Zegt hij met een veelzeggende grijns.
'Weet je dat klinkt niet echt geruststellend voor later.' Zeg ik lachend.
'Lena, maak je geen zorgen hij wilt gewoon in de spotlights staan door laatst aan te komen.' Zegt ze lachend.
'Misschien gaat dat vandaag niet gebeuren, want Dylan is er ook nog niet.' Zegt Alex.
Ik knik.
'Cynthia en Max zijn er ook nog niet.' Zeg ik bedenkelijk.
Dylan heeft nog steeds niet terug gestuurd en ik kruipt een kil gevoel in mijn borstkas.
'Wie is er nog niet?' Vraagt een stem van achter ons.
'Max, eindelijk ben je er.' Zegt Ellen en bespringt hem half.
'Kalm, ik moet nog heel in het vliegtuig geraken he.' Zegt hij lachend als hij zijn armen om haar heen slaat.
Ik besluit om naar mijn mama te gaan die een beetje aan de buitenkant staat. Ik geef haar een knuffel.
'Als er iets is bel je, oké.' Zegt ze dwingend.
Ik knik en zucht.
'Ik ga je missen en zorg dat papa niet in mijn kamer gaat zoeken naar dingen die er niet zijn. Ah en vergeet Zira niet te borstelen, haar winter vacht gaat eraf.' Leg ik uit.
'Ellen gaat goed voor jullie hondje zorgen. Zorg jij er maar voor dat je veilig terug komt.'
Ik grijns en maak me los van mijn mama.
Zira is onze zwarte labrodor die we hebben gekregen van de lieve buurvrouw die er zelf niet meer voor kon zorgen.
Nu verzorg ik haar samen met Ellen. Het handige is dat ze al is opgeleid dus dat moeten we niet doen. En ze is zo lief en zacht en als je haar knuffelt wil je haar niet meer los laten.
'Oké mama ik ga terug naar mijn vrienden. Zorg goed voor jezelf en de rest deze week.' Zeg ik en loop terug naar mijn vrienden.
Ik kijk naar Max die Ellen probeert gerust te stellen. Het is eigenlijk best grappig om te zien.
'He Lena kijk wie we daar hebben. Een minuut te vroeg.' Zegt Alex lachend en hij knikt in de richting van de ingang.
Jasper komt rustig binnengewandeld terwijl hij druk aan het sms'en is.
Ik wandel naar hem toe en geef hem een knuffel.
'Je bent een idioot wist je dat?' Mompel ik tegen zijn borst.
Jasper lachend en ik voel zijn borstkas mee trillen. Het is een heerlijk gevoel.
'Ik weet wel dat je van me houd.' Zegt hij en heft mijn kin op zodat hij me kan kussen waarin ik hem ook niet ga tegenhouden.
'Wanneer ga je nu eens op tijd komen. Ik ga dood door de zenuwen.' Mijn lippen zijn nog tegen de zijne maar ik kan het er toch nog net tegen zeggen.

P.O.V. Jasper
Ik maak mezelf los van Lena en kijk haar grijnzend aan.
'Dan ben ik mezelf toch niet meer.' Zeg ik en neem haar hand vast en samen lopen we naar mevrouw Bird om me aan te melden,
Ze kijkt me kort aan en knikt dan dat we weg mogen.
'Waarom krijg ik geen preek omdat ik te laat ben?' Vraag ik stil aan Lena.
'Omdat jij niet de laatste bent. Cynthia en Dylan moeten nog komen.' Legt ze aan me uit.
'We weten allemaal waar die zitten.' Zeg ik met een grijns.
'Jasper.'zegt ze afkeurend.
Ik kijk haar fronsend aan en zie dat ze lacht.
'Jij bent soms zo ...' Zeg ik met kijk haar met gespleten ogen aan.
'Alsjeblieft niet zeggen.' Zegt ze en legt haar handen voor mijn mond.
'Ik weet wel dat je wilt dat dit je lippen zijn.' Zeg ik sluw terwijl ze haar handen voor mijn mond houd.
'Wat? Sorry ik versta je niet zo goed.' Zegt ze lachend.
Ik grijns als er een idee in me op komt.
Ze kijkt me uitdagend aan en ik lek aan haar hand.
'Ieuw, Jasper.'zegt ze en veegt haar handen aan mijn leren jas.
'Ik ga met je moeder praten over je gedrag Lena. Zo kan dit niet meer begrepen.' Zeg ik op een leraren toon.
Lena kan haar lach niet in houden en proest het uit.
'Ga maar met mijn mama praten als dat je beter laat voelen.' Zegt ze en neemt me mee naar haar mama.
Ik heb een uitvoerig met haar mama waarin ik haar zes keer heb moeten beloven dat ik goed voor haar ga zorgen.

En dan komen Cynthia en Dylan binnen.
Dylan zijn haar is warrig en zijn bruine jas heeft hij los hangen. Cynthia wordt half door hem meegesleurd en heeft een droevig gezicht. Haar ogen zijn rood en het lijkt wel dat ze heeft gehuild. Veel heeft gehuild.
Lena heeft het ook gezien en gaat snel naar haar vriendin.
Dylan laat Cynthia los en gaat zichzelf en Cynthia aanmelden.
Ik zie dat hij een preek krijgt en wandel naar hem toe.

'Mevrouw Bird ze konden er niets aan doen. Er was een ongeluk gebeurd en de straten zaten dicht daarom zijn ze niet op tijd.' Kom ik er tussen.
'Hij kon ons verwittigen.' Zegt ze gefrustreerd.
'Zijn gsm is plat net zoals die van Cynthia.' Leg ik uit.
Ik praat straks wel met hem om te vragen wat er echt gebeurd is.
Mevrouw Bird zucht en geeft dan op.
Ze roept de rest van de klassen bij elkaar en legt alles nóg een keer uit. Ze geeft de vliegtickets begeleid ons naar de incheckbalie. Ik sta terug samen met Lena en wacht tot ik mijn zware, zwarte tas op de band mag zetten.
Als we aankomen bij onze gate kijken we naast wie we zitten op mijn papier staat: 15E.
Ik kijk bij Lena en zie dat ze helemaal ergens anders zit.
'Ik zit niet bij jou.' Zegt ze droevig.
'Ik weet het, maar dat kunnen we nog wel wisselen.' Zeg ik met een grijns en kijk bij Max, Alex en Dylan.
'Ik heb 18J.' zegt Dylan vermoeid en knijpt in zijn neusbrug.
'Dylan je zit naast mij.' Zegt Lena met een glimlach.
'Dat is handig. Dylan ruilen.' Zeg ik en reik hem mijn kaart.
'Je mag niet ruilen, je gaat zitten op je aangegeven plaats.' Zegt mevrouw Bird uit het niets.
'Waarom-' vraag ik maar mevrouw Bird onderbreekt me.
'Het mag niet en ze vragen misschien je pas dus je doet het gewoon niet.'
Ik zucht en wacht tot ze weg is.
'Geef me je kaart.' Zeg ik opnieuw tegen Dylan.
'Jasper, nu niet oké. Ik wil gewoon om dat verdomde vliegtuig dus kun je nu oprotten alsjeblieft.' Zeg hij geïrriteerd.
Ik begin te koken van binnen.
'Jasper laat hem, hij heeft het moeilijk.' Zegt Lena en legt een geruststellende hand op mijn borst.
Ik snuif en ga weg.
Ik zie Max staan met Alex en Alice.
'He Max weet je waar jij zit?' Vraagt Lena.
'18H denk ik, wacht even dan kijk ik.'
'Oh mij god, dat is naast mij?' Zegt ze blij.
'Echt, ooh nice.' Zegt hij blij.
'Highfive.' Zegt ze en houd haar hand in de lucht.
'Wat? Wie doet dat nu nog, het is blow-box.' Zegt hij vragend.
'Nee, highfive is veel cooler. Dat is toch Jasper.' Zegt ze en kijkt me lief aan.
Ik grijns en kus haar even.
'Max, highfive is veel beter.' Zeg ik dan instemmend.
'Dat is zo valsspelen. Dat is omkoperij!' Roept hij kwaad en ik lach alleen en laat mijn hand terug in die van Lena glijden.
'Oké dan doen jullie het toch gewoon samen.' Zegt Alice schouderophalend.
Lena en Max kijken haar allebei vragend aan.
Alice zucht en legt het uit.
Na een tijdje begrijpen ze het.
Max houd zijn box en slaat tegen Lena's highfive.
Na een tijdje roepen ze af dat we ik het vliegtuig mogen en ik trek Lena nog een keer naar me toe.
'Ik ga je missen.' Zeg ik droevig en kus haar kruin.
'Ik jouw ook, maar ik zal vanop een afstand met je communiceren.' Zegt ze hoopvol.
Ik grijns.
'Kun je niet stiekem op mijn schoot komen zitten. Niemand zal dat door hebben.' Zeg ik grijnzend.
'Maar dan kan ik niet slapen.' Zegt ze droevig.
'Ga je slapen?' Vraag ik lachend.
'Ja, natuurlijk. Ik ben zo moe omdat jij mij altijd wakker houd.' Zegt ze met een knipoog.
'Sorry.' Antwoord ik schijnheilig.
'Kom hier dat ik je kus.' Zegt ze als mevrouw Bird roept dat we moeten opschieten.
Ik trek Lena naar me toe en kus haar intens.
Haar handen zitten in mijn haar waardoor haar trui omhoog kruipt en ik haar blote huid voel.
'Zullen we gaan?' Vraag ik haar en ze knikt lachend.
Het vliegtuig is al bijna vol als wij instappen en Lena laat mijn hand los om naar haar plek te gaan.
Ze wuift nog even als ze zich heeft gezet tussen Max en Dylan.

Als het vliegtuig in de lucht is kijk ik naar Lena om te zien dat ze zich gemakkelijk maakt met een dekentje.
Ik wou dat ik daar zat en Lena kon aanraken en kijken hoe ze slaapt. Wat heel erg schattig is.
Een kwartier later is ze in een diepe slaap en ik zie dat ze op Max zijn schouder ligt.
Dat is nog niet zo erg, het is net familie hoe ze met elkaar omgaan.
Maar als ze zich dan ik haar slaap omdraait en zich tegen Dylan aan nestelt kijk ik hem kwaad aan.
Hij durft niet veder te gaan, ik zweer dat ik hem ga breken als hij dat doet.
Alsof hij mij gedachten kan lezen legt hij zijn arm om Lena heen.
Hij is zo dood.

Heej lieve lezers van me,
Sorry dat ik gisteren niet heb geüpload.
Ik wist eerlijk niet dat het maandag was dus was ik het gewoon vergeten. Dus als goedmakertje heb ik een extra-extra lang hoofdstuk geschreven. Sorry voor de spellingsfouten en al de andere fouten.
Trouwens in de media staat wat haar reisspullen zijn.
LOL
Hanna862x