ALANA
“Ash,” mahinang sambit ko at nakatingin din si Knight sa mismong cellphone ko na nakakunot ang noo.

“Don’t answer it,” awtomatiko niyang saad at tumalikod. Hindi ako alam pero nakita ko a lamang ang sarili ko na pinindot ang answer call at inilagay ito sa aking tainga. I don’t take orders from him, kung may pabor man siyang hihingin ganoon rin ako.

Agad siyang napalingon sa aking direksyon nang magsalita ako.

“Hello Ash?” sagot ko sa tawag habang nakatingin kay Knight na kasalukuyang nag-iinit ang kanyang mga mata. Pinakinggan ko lamang si Ash sa kabilang linya at tila nalungkot ako sa kanyang binalita. Nasa Palawan pala siya, urgent lang kahapon kaya di na siya nakapagpaalam.

“Oh okay I was hoping na andito ka. Kailan ka naman uuwi?” tanong ko sa kabilang linya.

Matapos kaming mag-usap ay agad kong ini-off ang aking cellphone at naglakad patungo sa aking mesa. Ramdam ko parin ang mga titig na Knight na animo’y nakabaon sa aking likuran pero hindi ako patitinag sa kanyang mga tingin. He should know his place, I know mine at sana ay siya rin. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya na malalim at naglakad papunta sa kanyang upuan.

Napatingin naman ako sa aking mesa at may ilang folders din ako na dapat e-encode kaya agad akong nagtipa sa keyboard para matapos na ito lahat. Good thing hindi parin nawawala sa mga daliri ko ang pagkasaulado ng mga letra sa keyborad at medyo napapabilis ang gawa ko. Ilang oras din bago ko natapos ang mga dapat na eencode, napalingon ako sa gawi ni Knight at mukha rin itong busy sa kanyang kaharap na laptop at panay buntong hininga.Agad kong inilipat ang aking atensyon sa mga papel na aking ginagawa nang bigla siyang lumingon sa aking gawi at rinig ko na naman ang kanyang walang humpay na pag buntong hininga.

Nakaramdam ako ng kaunting konsensya dahil sa mga sinabi ko sa kanya at sa paglabag ko ng kanyang utos na hindi sagutin ang tawag ni Ash. But why? It’s Ash, kapatid niya yun.

“I think I need a coffee,” mahinang saad ko nang matapos ko na ang panghuling folder. Isinara ko ito at inayos lahat ng mga folder bago tumayo sa aking kinauupuan.

Tumungo naman ako sa kusina at naghanap ng kape at gatas. Ramdam ko naman ang mga tingin ni Knight sa aking likuran kaya abot hininga kong nakalakad papunta sa lababo at rinig na rinig ko ang kabog ng aking dibdib. Wala namang ginagawa si Knight sa akin hindi nya naman ako hinahabol pero bakit ganito ang nararamdaman ko? Parte ba ito ng konsensya ko?

“What are you making?” Napasinghap ako nang malaman kong nasa likuran ko na pala siya at kitang kita ko ang kanyang anino. Bakit ba kasi napakaliit ng height ko, ni hindi man lang nakatulong ang heels na suot suot ko sa kanya. Hindi ko siya pinansin at inabala ang sarili ko sa pagtitimpla ng kape at gatas ko. Nang marinig ko ang paglitak ng heater ay agad akong nagtungo doon upang maiwasan ang kanyang presensya.

“Are you avoiding me?” tanong niya habang ibinubuhos ko ang mainit na tubig sa aking baso. Hindi ko parin siya pinansin at inabala ko ang sarili ko sa paghalo ng aking inumin.

“Please talk to me, I can no longer cope with your silence. I feel like I’m going crazy,” saad niya at bakas sa tono niya ang lungkot ngunit hindi parin ako natitinag. Iniwasan ko parin siya at binuksan ang red at naghanap ng matamis na makakain. Kukuhanin ko na sana ang isang slice ng cake na nasa plato nang bigla niyang isara ang ref dahilan upang bawiin ko ang aking kamay. Agad naman niya akong kinarga dahilan upang mapasigaw ako at iniupo niya ako malapit sa lamesa.

Nag-iwas naman ako ng tingin at tahimik parin. Pero sa loob loob ko ay gusto kong sumigaw dahil hindi ko kinakaya ang presensya ni Knight baka ilang segundo ay bibigay na naman ako. Pero nasa puro ko parin ang kagustuhan ko na makilala ng lahat na asawa ko siya. Selfish ba ako na matatawag? Hindi ko alam.

“Look at me please,” pagsusumamo ni Knight at hinayaan ko na lamang ang sarili ko na lingunin siya.

“What’s wrong baby?” saad niya na may kalungkutan sa kanyang mga mata. He spread my legs kaya nasa gitna ko siya ngayon na nakatayo. He wraps his arms on my waist and I couldn’t help myself not to smell his scent.

“Wala,” matipid kong sagot at tila naman napahigpit ang pagkakahawak niya sa aking beywang. Tila naman gusto kong mapaungol sa kanyang ginagawa.

“I don’t believe you, please tell me,” saad niya at dahan-dahan niyang ibinaba ang kanyang isang kamay at pinagapang sa aking binti. I cursed myself dahil nakapalda pa ako ngayon.

Habang gumagapang ang kanyang isang kamay ay lumalakbay naman isa pa niyang kamay papunta sa aking dibdib dahilan upang magpakawala na ako ng ungol at hinila siya sa aking mga labi. Sinakop namin ang isa’t isa at walang humpay ang pag-ungol ko gayun narin ang kanyang mga ekspertong kamay sa aking katawan, Napasinghap ako ng aking hininga nang maramdaman ko ang kanyang kamay sa aking hiyas, he rubbed my clitoris up and down and I could feel my wetness. He cursed under his breath as I bit the bottom of his lips. Ipinasok niya ang kanyang dalawang daliri sa aking ari at hindi na pigilan ang aking sarili na hindi mapasabunot sa kanyang buhok dahil sa mabilis niyang aksyon. Hindi niya ginagalaw ang kanyang daliri dahilan upang tignan ko siya.

“Tell me what’s wrong,” saad niya at kahit siya ay alam kong nagpipigil pa, kitang-kita ko rin ang umbok ng kanya.

“N-nothings wrong,” saad ko at napansinghap ulit ako nang diniinan niya pa ang kanyang mga daliri sa akin. Para akong mababaliw sa kanyang ginagawa, I want his fingers to move.

“Tell.me.what’s.wrong,” madiin niyang saad habang nakatingin sa akin.

“Alam na alam mo Knight kung ano ang gusto ko,” habol hininga kong sagot at hinawakan ang kanyang kamay at iginiya ito na gumalaw ngunit hindi siya natinag, napakalakas niya parin.

“I’ll move this if you stop ignoring me,” he said, and I quickly nodded. I want him to move, I could feel my dampness and I know he could feel it too.

We shared moans and pleasure in the kitchen.