Het meisje begon te huilen. Ze begon te denken dat ze echt te klein was, maar ze kon toch ook wachten tot ze zou gaan groeien? Ze wilde haar dromen volgen, maar de dromen konden niet bij de andere weg komen. Het meisje dacht na en koos om te wachten. Maar ze was niet zeker.

Het meisje twijfelde en ze wist niet wat ze moest doen. Het meisje werd nog verdrietiger, ze wilde niet te klein zijn.

De mensen zeiden dat het meisje nooit groot genoeg zou worden en dat er achter de bergtop nog een moeilijke weg was. Het meisje was bedroeft. Er kwamen ook andere mensen langs, die mensen zagen het doorzettingsvermogen van het meisje en zeiden dat ze er vertrouwen in hadden dat het meisje de bergtop en de bergtoppen er na zou kunnen beklimmen.

Het meisje was blij dat er mensen met vertrouwen waren. Maar ze wist zelf dat ze nog steeds klein was. De mensen die dachten dat het meisje het niet zou halen waren sterk en wilden het meisje te goed beschermen, zelfs toen het meisje bijna groot genoeg was weigerden de mensen haar te helpen op de top te komen. De mensen lieten het meisje kiezen tussen heel lang wachten tot het meisje ruim groot genoeg zou zijn, en het andere makkelijkere pad.

~ Eline