Nog steeds gaf het meisje niet op. Als ze te klein was en er was geen weg omheen, dan moest ze er voor zorgen dat ze groter werd. Ze was vastberaden en probeerde groter te worden. Ze probeerde weer op haar tenen te lopen om dan over de berg heen te komen, maar het lukte echt niet.

Het meisje ging zitten en dacht na. Het deed haar pijn dat het haar niet lukte om haar dromen te volgen. Ze wilde haar dromen volgen, ze hadden haar met zo veel geholpen. Ze hadden haar kracht gegeven om over obstakels heen te komen. Ze hadden haar geholpen zo hoog op de berg te komen. Maar ze konden haar niet helpen de top te bereiken...

Toen kwam het meisje twee mensen tegen, ze kwamen naar het meisje doen en wisten direct wat er aan de hand was. Ze gingen naar het meisje toe en wilden haar helpen. Een van de mensen zei dat er heel veel kleine meisjes waren die het niet lukten de berg op te klimmen.

Het andere mens vertelde dat er een andere weg was. Er was een weg waarbij je op een lager punt de berg over kon. Dan hoefde je minder groot te zijn. Om bij die weg te komen moest je teruglopen, ver teruglopen.

De mensen lieten haar geloven dat ze het niet kon.

~ Eline