Als het meisje bij een afslag kwam, volgde ze haar dromen. Het ging makkelijk. Het meisje was energiek en raakte niet uitgeput, ze ging haar dromen achterna.

Op een gegeven moment kwam het meisje een berg tegen, een hoge berg. Het meisje keek vol verbazing naar de berg en bleef even staan. De berg was hoger dan ze had gedacht. Maar het meisje gaf niet op, haar dromen gingen immers ook de berg op. Ze bleef haar dromen volgen. Ze beklom de berg. Ze klom en klom, maar na een tijdje kon ze de berg niet meer opklimmen. De berg was net een beetje te hoog, maar ze had nog hoop, de dromen konden immers ook de berg op komen.

Het meisje bleef proberen en proberen, maar ze kwam de berg echt niet op. Op het laatste moment leek het bijna te lukken, maar het lukte niet. Ze probeerde steeds opnieuw, het meisje ging op haar tenen staan om bij de hoge steen te kunnen komen, maar het lukte nog steeds niet.

Het meisje was verdrietig, tot nu toe was bijna alles wat ze deed gelukt, en als iets niet lukte liep ze er omheen. Het meisje ging zitten, ze wilde het klimmen niet opgeven. Ze was net iets te klein. Het meisje zocht, ze zocht een weg om dat stuk van de berg heen, maar die was er niet.

~ Eline