Hij zag haar,
Een glimlach,
Kwam op zijn gezicht.

Hij liep op haar af.
Ze zat te spelen,
Met haar viool in haar hand.

Haar blonde haren,
Zwiepten om haar hoofd.
Haar blauwe ogen,
Waren gesloten.

Een bakje stond voor haar.
Hij pakte een briefje,
Van welgeteld vijf euro,
En gooide het in het bakje.

Haar ogen gingen open,
Ze schonk hem,
Een blije glimlach.
Maar achter haar lach,
Zag hij verdriet en wanhoop. 

Hij schraapte,
Al zijn moed bij elkaar,
En vroeg:
"Wat is je naam?"