Vier

Dagen verstreken,
Tijd tikte weg.

Ze kwam niet terug.
Elke dag,
Kwam hij kijken,
Op het station.

En hij zag,
Haar niet.
Ze was weg.
Verdwenen.

Dagen,
Uren,
Minuten,
Verstreken.

En hij zag haar niet.
Tot die,
Ene dag.

Dat ze,
Weer opdook,
En hij,
Zijn kans greep.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top