CALLIA

Hindi ko mahanap ang mga salitang dapat kong sabihin sa kaniya. Natatakot ako. Natatakot ako sa maaari niyang maging reaksyon. Hindi pa ako handa.... lalo na ngayon.

"Callia, I'm asking you," aniya sa seryosong tono kaya't napabangon ako mula sa pagkakahiga at tumayi mula sa kama.

"Kailangan ko na munang magpahinga. Sasamahan ko si Jice at Missy sa side mission mamayang alas kwatro ng madaling araw," pag-iiba ko ng usapan ngunit tila nahalata iyon ni Aeignn dahil unti-unting nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. Animo ba ano mang oras ay kailangan ko nang paghandaan ang mangyayari sa akin.

"I don't like your reaction, Callia. Kilala kita. You're hiding something from me," wika niya sa akin saka bumangon din sa kama at hinawakan ang pulso ko saka ako hinatak, kaya't napa-upo ako sa kandungan niya.

"Hayaan mo na muna akong magpahinga—"

"Gusto mo bang pagurin muna kita ng husto para makapagpahinga ka sa pahingang gusto mo, o sasagutin mo ang tanong ko?" May pagbabanta sa tono niya. Nakahapit siya ngayon sa bewang ko at iba ang pakiramdam ko dahil ang higpit ng pagkakahapit niya.

Titig na titig siya sa mga mata ko at hindi ko magawang tumingin sa mga mata niya kaya't napayuko ako. Kakaiba ang nararamdaman ko ngayon.... guilt?

"Goddamn answer me, Callia, bago pa lumabas ang pagkatao ko na hindi mo gugustuhing makita sa ngayon," ramdam ko ang pagpipigil niya ng galit.

"I–I'm sorry," utal na wika ko sa kaniya at palagay ko ay nahinuha na niya ang nais kong sabihin dahil nang iniangat ko ang tingin ko sa kaniya at nakangiti siya ng mapait sa akin.

"Is this how much you despise me? Ganoon ba 'ko hindi kamahal-mahal?" Aniya saka ko naramdaman ang pagluwag ng pagkakahapit niya sa akin.

Nakita ko ang pagdaan ng lungkot sa mga mata niya. Gusto ko siyang yakapin ngunit pinigilan ko ang sarili ko.

"Hindi sa gano'n—"

"Then why don't you want a child from me? Kasi ako Callia, kahit anong sitwasyon pa ang meron tayong dalawa, sa'yo ko lang gustong magkapamilya," that shocked me. It really did. Hindi ko naisip na sasabihin niya ang sinabi niyang iyon. Hindi ganito si Aeignn.

Napatayo ako mula sa pagkakakandong sa kaniya at tinignan siya sa mga mata. "You told me na pagsasawaan mo lang ako. You even told me na hindi ka marunong magmahal. Why, Aeignn? Anong meron sa'yo?" Hindi ko napigilan ang mga katanungan na iyon na lumabas sa mga labi ko.

Tumayo rin siya saka ako ginantihan ng titig sa mga mata. "I want a family. Despite of me being this evil, I want my own family. I saw how my mom and dad raised the three of us. I saw how they love us since we were a child. Gusto ko ng ganoong klaseng pagmamahal... pagmamahal na maibibigay ko sa anak ko. Pagmamahal na alam kong may sukli.... dahil alam kong sa'yo.... wala akong aasahan," tila kinurot ang puso ko sa narinig kong iyon mula sa kaniya.

I'm seeing different kinds of Aeignn in his house. The sweet, and now, the emotional one.

"I–I'm having contraceptive injection," naibulalas ko ang matagal ko nang itinatago sa kaniya. Nakita ko ang pagguhit ng galit sa reaksyon niya pati ang pagkuyom ng kamao niya.

"Ayaw mo talagang magka-anak sa akin?" He said those words using a very terrifying voice.
                 

Itinaas ko paningin ko saka ko siya deretsahan na sinagot sa tanong niya. "Ayoko. Sinong gugustuhin na magka-anak sa'yo? No girl would want to bear a child from you...... aside from me," I saw the confusion in his eyes. I saw how his anger turned into confusion.

Mabilis kong hinawakan ang nakakuyom niyang kamao at ibinuka iyon upang paglapatin ang mga daliri namin. "Noon, ayaw kong magka-anak sa'yo. You're a sadist, Aeignn. Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa utak mo. Ayoko, noon... pero hindi na ngayon. The moment I decided to give this marriage a chance, I also decided na ititigil ko na ang contraceptive injection. I will build a family with you, just like what you want," I saw how his eyes widened after hearing what I just said.

Totoo ang mga sinabi ko. Nang nakaraang gabi bago ako tumuloy rito sa bahay niya ay napagdesisyonan ko nang gagawin ko ang lahat para sa amin, dahil ito naman ang pinili kong landas. Naging isang malaking rason ang pagsasabi ni Aeignn kay Migo ng totoong estado namin para maalog ang utak ko at itama ang kamalian na ko. May nasasaktan pala ako.... may asawa pala akong nasasaktan sa mga desisyon ko.

"Are you for fucking real, Callia? I fucking swear that if you're fucking pranking me, I might fucking kill you," napasigok ako ng tawa sa narinig ko sa kaniya. Kilala ko na nga siguro si Aeignn, he tend to curse more when tense.

Wala pa sana akong balak sabihin sa kaniya ang mga sinabi ko, una ay dahil sa pagkatao niya, pangalawa ay dahil natatakot ako sa maaaring kalabasan, ngunit dahil sa mga tanong niya ay nasabi ko rin. In the end, Aeignn is my savior. Aeignn saved my mother. His kidney keeps my mother living. Kung utang na loob lang ang nararamdaman kong ito para sa kaniya, I would gladly accept it.

Masyadong malaki ang naging kasalanan ko, kaya't sana kahit papaano ay maitama ko ang mga kamalian ko. Marami akong kailangan itama sa ngayon, at uunahin ko ang sa amin.

Migo? Maybe, it was really all about the comfort. Migo was there when Aeignn showed me his evilness and viciousness, when he's just after my body, when everything he does to me was all about sadistic sex. Migo was my breather. Migo was a safe haven. Maybe, all I felt for him was a brotherly love? I never intended to have sex with him, not even once. The last time must be all about the guilt I felt. But frankly swearing, I never saw Migo in my future. Change of heart? No. Baka matagal ko nalang talagang pinaniniwala ang sarili ko. It's not about my character development, it was all about how I really felt since the beginning. I must really be after the comfort, and Migo was the only one who satisfied that feeling.... before.

"I'm serious—"

Naputol ang sinasabi ko dahil bigla na lamang niyang sinakop ng mga labi niya ang mga labi ko. Aeignn will always be Aeignn...  dahil nagsisimula nang lumikot ang mga kamay niya sa katawan ko.

"I'M glad you agreed to meet me now, Callia," I saw the sadness in his eyes but I know I shouldn't be the one to comfort him. Hindi ko na maaaring dagdagan pa ang kasalanan ko sa kaniya at sa asawa ko.

"I'm sorry, Migo," wika ko at nakita ko ang pagngiti niya ng mapait sa akin.

"Are we breaking up—"

"You were never allowed to be together since the beginning, dude. My wife is entirely mine," anang lalaki na sinabi kong maiwan na lamang sa sasakyan ngunit ngayon ay narito na rin sa loob ng restaurant.

"You used me, Callia," those were really painful words. I felt his pain.... that I caused.

"I'm really sorry, Migo. Alam kong malaki ang naging kasalanan ko sa'yo. Hindi ko hinihingi na mapatawad mo na 'ko, pero kailangan kong iayos ang buhay ko—"

"Paano naman ang sa akin na ginulo mo? Who will be held accountable—"

"It's you, dude. Ikaw ang nahulog sa asawa ko. She never fell inlove with you," gustong-gusto kong pigilan si Aeignn sa pagsasalita ngunit hindi ko magawa. Natatakot akong baka bigla na lamang siyang bumunot ng baril at magkagulo. Knowing his patience?

"I'm not talking to you—"

"You're fucking talking to Mrs. Ricafort, then you must also be talking to Mr. Ricafort," aniya sa nakakalokong tono.

"Aeignn please—" I didn't get to finish my words dahil biglaan akong hinila ni Aeignn patayo at hinapit sa bewang papalapit sa kaniya.

"Masarap bang makasakit? Kasi hindi masarap masaktan. Hindi masarap maging panakip-butas," tila ako dinurog sa narinig kong iyon mula kay Migo.

"It will not always be your pain, dude. Noong bang nahahawakan mo ang asawa ko at napapatawa mo, palagay mo ayos lang ako? I gave her, her freedom without knowing that it will be painful as hell," ngunit tila mas nadurog ako sa narinig kong iyon kay Aeignn. He was never vocal, but he's saying his side of the story right now. This is new.

"A–Aeignn—"

"I will not beg you to stay away from her. It will always be her choice to choose you and hurt me, but let me clear things with you, fucker. I break bones, I kill people, I shoot heads, and I stab people without them noticing it. Be careful not to cross path with me again," aniya saka na ako hinatak palayo sa lugar na iyon.

Isinakay niya ako sasakyan at saglit na tinignan kaya't nginisian ko siya. "Nagseselos ka ba? Hindi mo 'ko mahal, hindi ba—"

"Shut the fuck up, Callia—"

"Oh, right. Hindi mo pinakiusapan na layuan ako, pero binantaan mo," I don't really know where did I get all the courage to talk back when he's fuming mad in front of right now.

"I'm fucking territorial, and if that fucks you, then go back inside. Surely, I will kill that motherfucker in front of you," hindi ko alam kung bakit bigla na lamang akong natawa sa sinabi niya. His anger was way too different from the previous ones.

Kung dati, kapag narinig kong papatayin niya sa Migo ay nanginginig ako, sa ngayon ay natawa naman ako. Am I insane? Does having mo friend to talk to makes one person insane?

"Tell me the truth, Aeignn. Huwag kang torpe," I saw him stiffened. Mukhang hindi niya inaasahan ang pananalita ko.

"Your courage is so impossible right now, Callia," tila hindi makapaniwala na wika niya sa akin.

"Nagseselos ka ba—"

"Hindi ako magseselos, masyado akong gwapo," hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko sa narinig kong iyon. It this his childish side now? The vicious, the cold, the evil, the king of hell, the demon, and the silent killer was really so childish in front of me now?

"Are you for real—" Bigla na lamang niya aking dinukwang na animo ikakabit ang seatbelt ko ngunit pinaglapit lamang niya ang mga mukha namin.

"Why are you so fucking interested about my jealousy, Callia? May nagbabago na ba?" He whispered right in front of my face.

"Yeah. I think I've been slowly falling for you," nakita kong nanigas ang katawan niya bago naging malikot ang mga mata niya kaya't hinuli ko ang magkabilang pisngi niya.

"What the fuck are you doing—"

Deretso ko siyang tinignan sa mga mata niya bago ko siya nginisian. "Hindi pwedeng torpe ka na, torpe pa 'ko. Remember when I told you na konti pa? It's because I've been feeling the uneasy feeling whenever you're around me, at mas lumala pa nitong napapadalas kitang kasama. Napagtanto ko lang ngayon na nagkaharap-harap tayong tatlo muli ni Migo. I guess, I'm really into my suitor in my college days," walang gatol na wika ko sa kaniya na mukhang hirap na hirap siyang paniwalaan.

"I swear, Callia. If you're just fucking plotting something, I might really kill you. Pinapaasa mo 'ko ngayon!" Tila gigil na wika niya sa akin ngunit nginisian ko lang siya.

"Lagi mo nalang ba akong babantaan na papatayin mo 'ko?"

"You're not fucking pranking me nor you are plotting something evil behind my back, aren't you? I swear, Callia, hindi mo gugustuhin na magalit ako—" I claimed his lips. Nagiging maingay ang taong hindi palasalita. He's more tense right now. I could feel it in his kisses.

Few seconds passed and we let go of each other's lips. Tinignan ko siya sa mga mata niya na animo hindi pa rin nakukuha ang sitwasyon na mayroon kami ngayon.

"Now tell me, Mr. Aeignn Lev Freezell-- Ricafort, are you still inlove with me? Do you still love me the same way as when we were in college? Do you love me, your wife, Mrs. Callia Gonzales-- Ricafort?"

"No," bulong niya dahil magkalapit pa rin ang mga mukha namin. "This time, it's way more intense.... deeper.... and seven levels higher," sagot niya sa akin saka ako nginisian.

"Seven levels?"

"Yeah, because unlike when we were in college, we already reached the seventh heaven now, my dearest wife."

        
--

NYENYE.