Chapter VII:

Zafiel Luxembourg:

"So the king's precious star is a human."

Agad akong humarap sa kanya. "Adelaine you almost say to her that you thought she is a vampire."

"Eh kuya—"

"And obviously she is scared in a vampire like us."

"Sorry kuya." Mahinang sabi nito.

"Ayoko lang na matakot siya sa atin."

"Kuya she is a human and we all know that kapag nabuhay siya ulit she will become a vampire. Paanong nangyari na naging tao siya?"

"I don't know." Mahinang sagot ko. Cassiopea is a star in her past life. She is one of the princess in their kingdom.

"Kuya. Her life is in danger and she told me that she almost almost die last evening."

Nakadama ako ng galit sa sinabi ni Adelaine. Nagagalit ako sa sarili ko dahil muntik na namang mawala sa akn ang babaeng mahal ko. Ni hindi ko kaagad naligtas si Cassiopea. "I know!" napa-face palm ako.

"Kuya I think kailangan mo na ibalik si Cassiopea sa mundo ng mga tao. Maari lang na mamatay siya dito."

"No!" pasigaw na tutol ko. "I don't want to lose her again."

"Kuya if you don't want to lose her again then let her go back to their world."

"Go back to your room Adelaine." Humarap ako sa bintana. Nang wala na sa loob ng library si Adelaine ay agad agad akong pumunta sa kwarto ni Cassiopea.

"Your highness kailangan niyo na pong kumain."

Napatingin ako kay Cassiopea na ngayon ay nakahiga sa kama at nakatalukbong ng kumot. "Ayoko! Gusto ko kasabay si Zafiel! Wag kayo makulit." Sigaw nito.

Nakangiting napailing ako. Still the same girl that I love five houndred years ago. "Hey Sweetheart!" tawag ko sa kanya.

Bigla itong napaupo. "Waaaaaaaaaaah Zafiel!" tumakbo ito papunta sa akin sabay yakap. "Ang tagal tagal mo! Nakakainis ka!" pasigaw niyang sabi at pinagsusuntok ako.

"Grabe ka naman. Wala pang half hour nung huli tayong nagkita. Na-miss mo na kaagad ako." natatawang sabi ko.

Nanlaki ang mata nito. Hinampas niya ako sa braso. "Wow ah! Kapal ng face mo. Assuming much ka. Wag ganern."

Natawa na naman ako ulit.

"What's funny?"

"Nothing." Sagot ko naman kaagad.

"Hmmp!" inirapan niya ako sabay punta sa pinyuan at binukas iyon, "I will eat na. Don't make sabay sabay sakin. I hate you!" umirap ulit siya sa akin sabay labas ng kwarto.

Nag-make face na lang ako.

Bumalik ulit si Cassiopea at sinampal ako.

"Bakit mo ako sinampal?"

"Dahil iniwan mo akong nabo-bored dito and lahat ng gusto kong gawin ay pinagbabawal mo rin. Dapat nga ipa-punch kita eh because I'm a nice human kaya hindi ko ginawa iyon, sampal na lang." then she flip her hair before she leave the room again.

Napailing ako. "Woman." Sabay alis.

Cassiopea Nakahara:

"Ate Cassy wait ka lang dito, I'll just try this dress if its suit's to me."

Tumango lang ako. Shopping mode kami ngayon ni Adelaine. Another girl bonding day. Well hindi naman ako 'yung taong mahilig mag-shopping. Actually I hate shopping. Siguro magsa-shopping lang ako pag trip ko or kapag bibili ako ng gift for Daddy and Ate Louise. Pinilit lang ako ni Adelaine mag-shopping kaya nasa mall kami ngayon.

This mall is not familiar on me. Para talaga akong nasa ibang bansa pero ang language ng mga tao dito is Filipino. Hay nakakaloka!

Tumingin tingin ako sa mga dress na naka-display sa boutique. Wala akong matipuhang damit dito. Pulos dress. Mas gusto ko pang magsuot ng T-shirt at jeans kaysa magsuot ng dress.

Well unless this dress. Simple but elegant. White dress siya na may vintage blue floral design. Kukunin ko na ito nang may nakasabay akong kunin ito. Napatingin ako sa nagmamay-ari ng kamay na iyon. Isang lalaki.

"Uhm lady I'm the one who will buy this dress." sabi ng lalaki.

Napataas ang kilay ko. Bakla ba ito?

"You're wrong on what you think lady."

Bakit alam mo ba kung ano ang iniisip ko?" mataray kong tanong sa kanya.

"Yeah. I read what's on your mind lady."

Napatawa ako sa sinabi ni kuyang pamin. He read what's on my mind daw oh.

"Tss lady, it's not funny."

"Yeah. Whatever." Nagpatuloy pa rin ako sa pagtawa.

Napailing na lang si kuya. "Maybe you are new here. Ace Lockhart is my name."

Tumigil naman ako sa kakatawa. "Cassiopea Nakahara." at nag-shakehand kami.

"Ate Cassy!" lumapit siya sa amin. "Oh Ace ikaw pala." napasimangot ito.

"Yeah. Need to go Cassiopea."

"Bye." At nang nakalayo na sa amin si Ishaan ay kinuha ko na ang dress. Buti na lang hindi niya kinuha ito. "Maganda ito, 'di ba Adelaine?"

"Yes Ate. Bayaran na natin iyan." kinuha niya ang dress na hawak ko at inabot sa nag-assist na babae ang dress ko at ang dress na napili niya. "We'll gonna buy it."

"Sige." At umalis na ito.

"Ate if ever you meet Ishaan again, huwag mo siyang kausapin o pansinin."

Napakunotnoo ako. "Why?"

"Basta."

"Princess Adelaine, Your Highness ito na po." inabot sa amin ng paper bag.

"Thank you. Lets go ate."

Tumango lang ako. Bakit kaya ayaw ni Adelaine na kausapin ko si Ishaan kapag nag-meet kaming dalawa ulit?