Chapter Eleven:

Cassiopea Nakahara:

"Sena ano ba ang bagay sa akin na damit?" Pinakita ko kay Sena ang mga dress na binili ko noong nag-mall kami. Ay hindi pala ako ang bumili, si Adelaine pala.

Napakamot sa ulo si Sena. "Your Highness hindi po ako magaling sa mga ganyan eh."

Napasimangot naman ako. "Paano na iyan, hindi rin ako magaling sa mga bagay na ito." Umupo ako sa kama. First time kong magdi-dinner date na ginusto ko. Na hindi desisyon ni Daddy. Pagnakikipag-dinner date kasi ako sa mga anak ng business colleague ni Daddy hindi ako nagpi-prepare. Suot ko lang is plain t-shirt and jeans. Bakit naman ako magpapaganda sa kanila? Type ko ba sila. Karamihan nga sa kanila pervert. Grabe!

"Alam ko na po Your Highness."

"Ano?"

"Si Princess Adelaine po ay magaling sa mga fashion chuchu."

"Oo nga noh." Tumayo ako. "Pakitawag naman si—Sena nasaan ka na? Biglang nawala 'yun." Napabuntong hininga ako. Mukhang ako na lang ang pupunta kay Adelaine. "Waaaaah!" Napahawak ako sa dibdib ko. Paano naman kasi pagbukas ko ng pintuan si Adelaine ang bumungad sa akin.

"I'm sorry Ate Cassy. Kakatok na ako nang buksan mo ang door."

"Hehehe no need to say sorry."

"Ate Cassy, pinapapunta mo raw ako dito sabi ni Sena?"

Tumango ako.

Bumaha ang pag-aalala sa mukha nito. "Is there any problem?"

"Ah oo. Super laki ng problema ko."

"A-Ano? May nangyari bang masama sa iyo? Gusto mo papuntahin natin dito si Kuya Zafiel."

Natawa ako sa pinagsasabi ni Adelaine. "Walang nangyari sa aking nasama so no need to call Zafiel."

"Eh anong problema mo ba?"

"Problema ko ay kung ano ang susuotin ko sa dinner date namin ng kuya mo mamaya. First time ko kasing magkaroon ng dinner date." Nakadama ako ng hiya. Paano naman kasi ang anak ng isang Akihito Nakahara ay hindi marunong sa mga ganitong bagay.

Tumawa si Adelaine. "Iyan lang naman pala ang problema mo eh. Leave it to me Ate Cassy."

-----------

"Ate you are so beautiful."

Nailang ako sa sinabi niya. Am I really beautiful right now? Parang na-conscious ako sa mukha ko ngayon. "Are you sure on what you saying?" Baka kasi niloloko lang niya ako dahil siya ang nag-ayos sa akin. Siya din ang pumili ng dress na suot ko ngayon.

"Yes Ate Cassy look." Inabutan niya ako ng mirror. Napapikit ako. Guni guni ko lang ba iyon o hindi? Walang reflection sa salamin si Adelaine. "Look at yourself na Ate."

Agad kong pinagmasdan ang sarili ko sa salamin. Nanlaki ang mata ko. Ang ganda ng babaeng nakikita ko sa salamin. "Ako ba talaga ito?" Hinaplos ko ang pisngi ko.

Nginitian ako ni Adelaine. "Yes ate."

"Grabe hindi ako makapaniwala na ako ito."

"Ate ikaw talaga iyan. Hay naku maiwan na kita dito. Darating na mamaya konti si Kuya. Promise makakalimutan ni Kuya Zafiel ang pangalan niya sa oras na makita ka niya."

Mahinang tinampal ko siya sa braso. "Grabe ka naman."

"Hahaha hala sige Ate bye bye." At lumabas na ito.

Pinagmasdan ko ulit ang mukha ko sa salamin. Ang ganda ko pala. Narinig kong bumukas ang pintuan ng kwarto ko.

"Good evening." Bati sa akin ni Zafiel. Ang gwapo naman nito ngayon.

Ngumiti ang ng tipid sa kanya. "G-Good evening."

"You are so beautiful tonight. Actually you are beautiful every day and night."

Namula ang pisngi ko. "Bola! Hayaan mo ang gwapo mo ngayon."

Nag-pout ito. Ang cute niya sa ginagawa niyang pag-pout. "Ngayon lang?"

"Oo ngayon lang." Tumawa ako ng malakas.

"Ang sama mo Sweetheart." Bigla niya ako hinapit palapit sa kanya. "Alam mo ban a gusto kitang halikan ngayon?" Umiling ako sa kanya. "Pwes ngayon alam mo na." Then he claim a kiss to me. Ilang segundo ding nagtagal ang halik niya. "Geez kung pwede lang na magkulong tayo dito kaso baka ma-rape kita dito ng wala sa oras."

Mahina ko siyang hinampas sa dibdib at lalong namula ang pisngi ko. "Adik ka Zafiel!"

Tumawa ito ng malakas na parang musika sa pandinig ko. Ano na bang nangyayari sa akin? "Lets go Sweetheart." At inalalayan niya ako palabas sa kwarto ko. "You need to use this." Pinakita niya sa akin ang isang blindfold at isinuot niya iyon sa akin.

"Bakit kailangan ko gumamit nito?" Tanong ko sa kanya.

"Para surprise."

"Kinakabahan ako sa surprise na iyan ah." Nag-umpisa na kaming maglakad. Mabagal lang ang paglalakad ko. Baka kasi madapa ako kapag binilisan kong maglakad.

"Pwede bang bilisan mo konti ang paglalakad mo?"

"Ayoko. Baka madapa ako."

"Aalalayan naman kita kaya hindi ka madadapa."

Umiling ako. "Kahit na. Maganda na ang sigurado."

"Geez baka abutin tayo ng isang taon bago tayo makapunta sa surprise ko sa iyo."

"Grabe ka naman—Aaaaaaaaay!" Bigla niya kasi akong binuhat at may malakas na hanging humampas sa mukha ko. "Hoy! Ibaba mo nga ako."

Binaba naman niya ako. "Were here."

Napakunotnoo ako. "What?"

"Were here." At tinanggal niya ang blindfold ko. "Wow!" Napakaganda ng lugar na ito. Nasa garden nila kami kung saan may pond. May table with candlelight and rose petals pati rin sa sahig may rose petals. May lumulutang ring candle sa pond. May mga butler na may kanya kanyang dalang tray.

"Anong masasabi mo?"

"Ang ganda. I love it."

Ngumiti siya sa akin. "I'm glad that you like it."

"Correction love it po. Paano tayo napunta dito kaagad? Kanina lang hindi pa tayo nakakalayo sa kwarto ko ah."

"That's what they call magic Sweetheart."

Inalalayan niya ako papunta sa table at hinila niya ang upuang para sa akin. "Thank you." At umupo ako.

Umupo na rin siya. Lumapit na ang butler sa amin at pinatong na ang pagkain namin. "Hope na magustuhan mo ang pagkain. I'mm sorry that I don't know what is your favorite food."

"Ano ba favorite ko ito."

"Really?"

"Yeah favorite ko ang menudo hahaha." Akalain mo iyon ang food na pina-prepare niya ay gusto ko. "Do you know na favorite ko din yung burger steak, chicken joy at burger yum sa Jollibee."

"Wow! I thought—"

"Pangsosyal ang gusto kong food? Nah, gusto ko nga ordinary food lang ang kinakain ko." Nag-umpisa na akong kumain. "Mas gusto ko pa nga kumain ng tuyo kaysa sa mga European Cuisine na palaging niluluto sa bahay namin."

"I can't believe it!"

"Hahaha maniwala ka."

Nanahimik na kami. Napatingin ako kay Zafiel. "Bakit hindi ka pa kumakain?"

"Busog na ako."

"Wag mo nga ako lokohin Zafiel." Paano siya mabubusog eh nakatingin lang siya sa akin.

Napasalumbaba siya. "I'm full promise."

"Did you know na binabastos mo ang pagkaing bigay ni God kapag nakasalumbaba ka sa harap ng hapagkainan?"

Napailing ito at umayos ng upo. Tumingin ito sa mga butler kaya nagsialisan ang mga ito. Binalik niya ang tingin niya sa akin. Tumayo si Zafiel at inilahad ang kamay niya sa akin. "Can I have dance the most beautiful woman in the world?"

Hinawakan ko ang kamay niya at tumayo ako. "Paano tayo sasayaw kung walang tugtog?"

"Ako na ang bahala." Naglakad kami palayo sa mesa namin. Nag-umpisa na kaming sumayaw. Nasa beywang ko ang kamay niya at ang kamay ko naman ay nasa balikat niya.

"What day is it? And in what month?

This clock never seemed so alive

I can't keep up and I can't back down

I've been losing so much time."

Maganda pala ang boses niya.

"'Cause it's you and me and all of the people with nothing to do, nothing to lose

And it's you and me and all of the people

And I don't know why I can't keep my eyes off of you

All of the things that I want to say just aren't coming out right

I'm tripping on words

You got my head spinning

I don't know where to go from here

'Cause it's you and me and all of the people with nothing to do, nothing to prove

And it's you and me and all of the people

And I don't know why I can't keep my eyes off of you."

Napatingin ako sa mata niya. Puno ng pagmamahal ang mata niya.

"Something about you now

I can't quite figure out

Everything she does is beautiful

Everything she does is right

'Cause it's you and me and all of the people with nothing to do, nothing to lose

And it's you and me and all of the people

And I don't know why I can't keep my eyes off of you

And me and all of the people with nothing to do and nothing to prove."

Huminto na kami sa pagsasayaw.

"I really love you Cassiopea Nakahara." At hinalikan niya ako sa labi.

Adelaine Luxembourg:

Nakatingin lang ako sa malayo kina Ate Cassy at Kuya Zafiel. Makikita mo kay Kuya na mahal na mahal niya si Ate Cassy. Puno ng pagmamahal ang pagtingin at pag-awit nit okay Ate Cassy. Mukhang si Ate Cassy ay mahal na rin si Kuya.

"Princess Adelaine."

Napalingon ako kay Luis.

"Ano pong maipaglilingkod ko sa iyo?"

"Tulungan mo akong mag-imbestiga kay Milosk."

"Di ba patay na si Milosk?"

"Buhay siya. Hindi siya napatay ni Kuya." Napatingin ako sa dalawang nagsasayaw. "Kaya sigurado akong may hahadlang sa pagmamahalan nila."

+++++

The title of the song that Zafiel sang is You and Me by Lifehouse