Chapter Eighteen


Chapter Eighteen:


Cassiopea Nakahara:


"Bampira ako..."


"Miss Nakahara gumising na po kayo!"


"Hah!" Bigla akong napaupo habang hinahabol ko ang aking hininga. Naulit na naman ang panaginip na iyon.


"Miss Nakahara gising na po!" wika ng maid namin habang kumakatok sa pintuan ng kwarto ko.


"Okay okay! Gising na ako!" I yelled. "Ano ba ang kailangan mo?"


"Si Sir Ace po ay nasa baba, naghihintay po sa iyo."


I sigh. I don't want to see him right now and I dont know why. "Tell him that I'm not feeling well and no need to go up here to look at me. Tell him too that I'm sleeping."


"Opo Miss Nakahara."


Malakas pa rin sa pandinig ko ang papalayong footstep ng maid namin. Napabuntong hininga ako. I looked at my cellphone, its Sunday. Kaya pala ayokong makita si Ace dahil alam kong yayayain niya akong magsimba at ayoko namang sumama sa kanya. Baka masunog lang ako roon. Last time na pumasok ako sa simbahan agad agad akong lumabas dahil sobra akong napaso na para bang masusunog ako ng buhay sa loob. I don't know kung bakit nangyari iyon sa akin. Hindi naman ako anti-Christ.


"Sir masama daw po ang pakiramdam ni Miss Nakahara at gusto daw po niya magpahinga."


"Ah okay. Tell her na umalis na ako."


Napapikit ako ng mariin. Ang lakas ng pandinig ko, kahit malayo sa akin ang mga bagay na maingay o nag-uusap ay naririnig ko pa rin. Its too weird for me because this is not me. Nagsimulang mangyari ang mga ganito sa akin nang ako ay magising sa pagka-coma. I was coma more than two year because of accident happen three weeks after my sister's burial. I just woke up one day with a two guy beside me. I dont know them. Nagpakilala ang may edad na lalaki na Daddy ko at ang kasing edad ko na boyfriend ko.


Napahinga ako ng malalim. I forgot my past until now. Thanks to my Daddy and Ace dahil nandyan sila para alalayan ako but not all the time. They don't know what happen to me right now. Simula noong magising ako naging sobrang lakas ko, may time na mabilis akong kumilos na parang si Flash kapag gugustuhin ko, hindi ko kayang pumasok sa loob ng simbahan, malinaw sa pandinig ko ang mga ingay sa paligid at higit sa lahat, madalas akong mauhaw ako.


Nauuhaw ako at ayoko ng tubig kundi dugo. Nanghihina ako kapag hindi ako umiinom ng dugo at hindi nakakadagdag ng energy sa akin ang mga kinakain ko araw araw. I don't know how will I say this to my father and to my boyfriend. I think I am a vampire. I cant explain how this happen to me. I looked at the mirror. I don't have reflection. Napahawak ako sa pendant na suot ko. Its a moon pendant. This necklace is very important to me. When I woke up, I wear this necklace. Ang sabi ni Daddy ay hindi nila kayang tanggalin ang necklace sa akin at ako lang ang nakakagawang tanggalin ito.


I think this necklace is connected to me because I cant go outside during daylight if I'm not wearing this. Like what happen to me when I enter a church, maaring masunog ako.


Napabuntong hininga ako.


"Bampira ako..."


The guy in my dream. Sino kaya siya at palagi ko siyang napapanaginipan? Hindi ko malaman kung bakit parang gusto ko siya makita. Bakit nararamdaman ko na nami-miss ko siya.


"Hay Cassiopea, its just a dream. Hindi naman totoo iyan." Tumayo ako at dumeretso sa CR. I'll go at the mall to buy something I don't know. Well I will find out when I'm there.


-----


Lumabas ako sa mall na dala dala ang isang paper bag na naglalaman ng poster paint, small canvass and pointed paint brush. Ewan ko ba kung bakit may nagpu-pursue sa isipan ko na bumili ako nito. Sa pagkakaalam ko ang sabi ni Daddy hindi naman daw ako marunong mag-paint. Baka matambak lang ito sa tabi.


*Insert phone call tune*


I looked at my phone. Its Ace. "Hello Ace."


"Honey I'm here at your house. Ang sabi ng maid mo umalis ka daw. Where are you?"


"I'm on the way at my favorite coffee shop, why?"


"I'll go there---"


I rolled my eyes. Here we go again. Gustong gusto talaga ni Ace na makasama ako araw araw. "Ace no need to go here." Huminto ako sa paglalakad dahil naka-red light na akong stoplight.


"Baka mapaano ka---"


"Mama."


I looked at the little girl who hug my legs and called me Mama. "No need to worry, Honey. Kaya ko na mag-isa." nilayo ko sa akin ang cellphone ko. I smiled on her. I think she's two years old at paanong napunta dito ang baby na ito? "Baby I'm not your mother." I looked around. "Ace later na lang ah." I turned off my phone. Nasaan na ba ang magulang ng batang ito? Nanlaki ang mata ko nang naglalakad ang bata sa pedestrial lane."Shit!" Tatakbo na ako papunta sa bata nang bigla itong nawala sa pedestrial lane. "Where is she?" pabulong kong tanong.


"Casiel bakit bigla kang nawala sa tabi ko?"


Napahinto ako. That voice is like the voice of the guy in my dream. Malayo ng kaunti sa akin ang nagmamay-ari ng boses na iyon. Tumawid na ako. Hoping that I will see him.


"Casiel don't do that again okay?"


Nanlaki ang mata ko and my heart beat fast. Its him! The guy in my dream. Siyang siya at kasama niya ang bata. Nasa loob sila ng coffee shop.


"Mama." the little girl point at me.


Lumungkot ang mukha ng lalaki. "Casiel your mother is not here. She's in heaven with our God."


Why I feel hurt right now? Huminga ako ng malalim. Maybe its just nothing. Pumasok ako sa loob ng coffe shop tutal dito naman talaga ang punta ko.


"Mama! Mama!" the little girl start to cry and she pointing at me like she want to hug me again.


I feel like I want to hug her too like a mother who really missed her daughter. Bakit ba ako nakakadama sa batang ito na lukso ng dugo? And why until now my heart beats fast? Ngayon ko lang ito naramdaman.


The guy looked at me. He smiled at me. "Casiel we need to go home. Maybe you are just tired and you need to drink blood because you are thirsty right now." he whispered to his daughter.


I froze on what I heard. They are a vampire like me. Nawala na lang sila sa paningin ko na parang bula.


-----------


Hi everybody ^_^ sa darating na chapter, anong mangyayari sa CasFiel? Sino si Casiel? Paano nakabalik sa mundo ng mga tao si Cassiopea? Malalaman pa kaya niya ang kanyang nakaraan? Paanong nangyari na-coma si Cassiopea at boyfriend niya si Ace? Paano niya makikita muli si Zafiel? Happy ending ba ito?

Malalaman niyo iyan sa susunod na chapter.


Abangan...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top