SPECIAL CHAPTER 2

SKEET ALVAN MIJARES

5:59 am.

I shook my head. I never thought I could enter my office as early as this. I used to arrive at 7:00 am regularly, exactly one and a half hour advanced from the beginning of office hours at 8:30.

Am I that excited to see her?

Damn! What's happening to me?

Though I didn't sleep well last night, I managed to wake up earlier than my wake up-routine. I brought her resume at home. Wala naman akong ginawa kundi titigan ang litrato niya.

6:15.

6:30.

7:20.

Hindi ko maalis ang mga mata ko sa relo. Aish! Bakit hindi pa siya dumadating? Konektado sa isang PC ko ang CCTV sa office ng executive assistant kaya malalaman ko kung dumating na ba siya o hindi.

7:25.

7:50.

8:02.

Muli kong tiningnan ang CCTV ngunit wala pa ring bakas ng kanyang presensya. What took her so long? Kumunot ang aking noo, kadalasan 'pag first day ng empleyado rito, alas otso pa lang ay narito na para siyempre magpa-impress.

Habang papalapit nang papalapit ang 8:30 ay lalong bumibilis ang tibok ng puso ko. Aish! Hindi maganda 'to. I should not let that woman ruin my system. She will bring no good to me.

Pero shit! Hindi ko pa rin maiwasang mag-alala para sa kanya. I brushed my hair to calm myself. Baka na-traffic lang siya.

8:28.

Napatayo ako nang may kumatok pero biglang uminit ang ulo ko nang mapagsino ito.

"G-good morning, S-sir. Ito na po ang Aging ng lahat ng Account Receivables natin as of today."

I immediately opened it. Pero biglang uminit ang ulo ko nang hindi tumugma ang kabuuan ng lahat ng subtotals sa nakalagay na amount sa grand total.

"This is bullshit! Get out!"  Mga walang kuwenta. Ang aga-aga pinapainit ang ulo ko.

"GET THE HELL OUT. NOW!" I pointed the door angrily but I was startled when I saw the woman I've been wanting to see. She looked gorgeous in her pink blouse with a blazer on top. Sa sobrang pag-alala ko sa kanya hindi ko na rin napigilan ang sarili kong sigawan siya.

"And you!"

"Ako, Sir? Good morning, Sir! Hehe." I suppressed myself from smiling with her greetings.

"YOU'RE LATE!!!" Her eyes went wide and immediately gazed at the clock. She's one minute late for fcking sake. I could fire her right away but I can't.

I'm not stupid to realize that I've fallen for her instantly. Kahit kahapon lang kami nagkita. But I'm afraid she would take advantage of my feelings if ever she'll know about this. So I acted normally as I can. As her boss, of course. She is still a woman. And women will always be women, bitches hidden in angelic faces.

She's too loud. Reklamador at walang preno. First day palang niya sa trabaho pero nakatanggap agad siya ng parusa sa'kin. I gave her an 828-pages files to encode kahit hindi ko naman kailangan.

"YOU'LL START TYPING THAT DAMN PAPERS OR I'LL FIRE YOU RIGHT NOW?!" Bigla pa akong nakosensya nang magulat siya sa pagsigaw ko. Pero hindi ko naman puwedeng bawiin ang sinabi ko.

"Sabi ko nga po ita-type na."

"I want soft copies of that, NOT photocopies, Miss Borara." I declared emphasizing the word, not. Sinadya ko ring murder-in ang apelyido niya para maasar siya.

Napangiti ako nang mapagmasdan ang pagkunot ng kanyang noo habang kaharap ang computer niya. Parang may binubulong-bulong din siya. She's not even aware na may security camera sa harapan niya. Stupid woman.

Hindi ko makakalimutan ang unang araw niya sa trabaho dahil ilang beses niyang pinainit ang aking ulo. Hindi ba siya na orient ni mommy na ayaw kong may pumapasok na babae sa opisina ko? I was surprised when she barged at my office with a woman. Nadagdagan tuloy ang init ng ulo ko kaya nasigawan ko naman siya. Dinagdagan ko rin ang trabaho niya. Tingnan natin kung hanggang saan ang pasensya niya. Siguradong lalabas din ang tunay nitong ugali.

Tingnan natin kung hindi uusok ang ilong niya sa kasungitan ko.

"Coffee."

"Kape ho?"

"NOW!"

Iyon ang pinakaayaw ko sa lahat. Tatanga-tanga. Sinabi nang kape, uulitin pa ang sinasabi ko.

"Sir, kape po."

"Just place it here," I declared without looking at her.

"May ipag-uutos pa po kayo, Sir?"

"Nothing. You may leave."

I smiled when I saw the note she attached to the mug.

A cup of coffee a day will keep the stress away.☺

Kahit ang english niya pang-elementary.  But I admit, ginanahan akong inumin ang tinimpla niya. I wonder how it tastes, siguro masarap. But I realized it when I finally took a sip from it.

"The fck!" Naibuga ko ito nang wala sa oras. Tngina. Anong klaseng kape 'tong tinimpla niya? Napakapakla at napakaanghang, hindi ko maintindihan ang lasa.

"S-sir? A-ayos lang po kayo?" Nagulat ako nang bigla siyang sumulpot at dinaluhan ako. Hindi pa pala siya nakaalis.

"WHAT THE HELL HAVE YOU DONE TO MY COFFEE?!"

"P-po?"

"Fck!" This woman is really breaking a record in her first day. She's getting into my nerves! Shit!

"WHAT IS THIS AGAIN, MISS BORARA?!" Damn! Ngayon ko lang napagtantong ang pangit pala ng apelyido niya. Maybe I should change her last name. Wait--what?

"Borora po. B-bakit po, Sir?" She tried to look innocent.

"LOOK WHAT YOU'VE DONE! STUPID!"

"Sir, sorry na po," she pouted and her face turned red na parang iiyak.

"Damn it!" Ang sarap niyang halikan.  Kailangan kong magpahangin muna sa labas baka hindi ko mapigilan ang sarili ko.

"Fix.this.mess.and.I.want.everything.clean.when.I.come.back," I said emphasizing each word. I really hate it when my table gets messy.

I settled myself on the rooftop. I really have to get a hold of my self. Ayaw kong mahulog sa bitag ng babaeng 'yon. This is tough. Ngayon lang ako nakatagpo ng babaeng katulad niya. She look innocent in all angles, kahit sa pananalita niya. Nawawala ako sa sarili ko sa tuwing kaharap ko siya.

Damn it! I am indeed in love with her. And I can't take my heart back anymore.

I went back to my office after an hour. Dumaan ako sa connecting door para makita kung ano ang ginagawa niya, and I was surprised to see her browsing my family pictures on Facebook kaya sinita ko siya.

"WHAT THE HELL ARE YOU DOING?"

"Eh... Hehe... K-kwan..." She unconsciously scratched her head, looking for an answer. She looks cute when she's tensed.

"Sir, talaga. Para kayong sira. Kita n'yo nang nagfi-facebook ako nagtatanong pa kayo pa kayo. Akala ko ba sabi sa magazine mataas ang IQ n'yo."

"WHAT?"  Muntik na akong mabilaukan ng sarili kong laway sa kahibangan niya. Kung hindi ko lang 'to mahal kanina ko pa 'to nabigwasan.

Nauwi sa pagtatalo ang aming usapan at sa huli siya ang panalo. Damn it! This is the first time I ate my own words for goodness sake.

How in the hell am I going to tell her that I love her? Mukhang wala ngang alam 'yon sa pag-ibig. Tss. I wonder if she ever had a boyfriend. Sana wala pa.

Ang pag-ngiti ay parang utot, mas maganda 'pag hindi pinipigilan.☺☺☺

I smiled seeing a sticky note attached to the flashdrive. Ngayon ko lang 'to napansin. Inutusan ko rin siyang kumuha ng malamig na tubig.

Kailangan ko yatang panindigan muna kung ang ipinapakita ko sa kanya. Aalamin ko muna kung may pagtingin din siya sa'kin before I make a move to woo her. I smiled. That's it.

I got excited when I noticed another sticky note under the glass of water so I read it while drinking.

Smiling is a sign that you're happy, but smiling alone is a sign that you're crazy.🐰🐽

"WHAT THE HELL!"

Pumasok ang tubig sa ngalangala ko at lumabas sa ilong. Putngina talaga!

Mababaliw ako sa babaeng 'to!

Kailangan kong makakahanap ng mapapatay ngayon mismo bago ko pa makalimutang mahal ko siya at matiris ko siya nang wala sa oras. Damn!

©GREATFAIRY  

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top