Pauwi na ako galing sa trabaho ko at nilalakad ko lamang ito since malapit lang naman yung bahay ko sa tinatrabahuhan ko at isa pa maka-save pa ako sa pamasahe.

“Samantha!” napalingon ako sa tumawag at nagulat ako dahil si Rozen iyon ang classmate ko noon na crush ko. “Hi, Zen. Bakit pala?” tanong ko sa nahihiyang tono.

“Can we go out later?” tanong nito at napakamot sa kanyang batok. Is he ask me for a date? Is this real? “ahh ehh ano..., Saan ba?” nahihiyang sagot ko sa kanya.

“I'll pick you up later. Don't worry wala akong masamang gagawin sayo.” sagot nito kaya ngumiti na lamang ako sa kanya. “Sure, Zen.” nakangiting sagot ko bago sya tinalikuran at umuwi na.

___________________

“Sam, I know you have a feelings for me. But I admit to ignore you not just that but to distance myself. I'm just shy to show my feelings towards you too.” he said habang uminom ng alak at nagsindi ng sigarilyo. Hindi ko alam kong ano ba ang isasagot ko sa kanya. Matutuwa at kikilig ba o malulungkot? “I know na nagbibiro ka lamang, Zen.” saad ko sa kanya. I want to confirm kung totoo ba talaga ang sinasabi nya.

“No, Sam. Totoo lahat ng sinasabi ko. I missed you a lot.” he sincerely said bago tinungga at lunukin ang panghuling alak na iniinom nya. “I missed your laugh, I missed your talks and I missed your strawberry scents.” saad nito bago ako nilapitan.

‘Di ako nakasagot dahil sa sinabi nya sa akin. I was shocked at the same time. “What are you talking about, Zen?” nakayukong tanong ko dahil sa nahihiya ako sa kanya.

“I want to be both of us to be official.” saad nito bago nya hinalikan ang aking noo. “I’ll wait for the perfect time, my Sam.” dugtong na sagot nito. Para sa kaalaman nyo..., Kinilig po ako.

“Then court me, my Zen.” nakangiting saad ko sa kanya. I hope this is not the end para sa aming dalawa.

~The End~

❥︎:@𝑳𝒂𝒛𝒚_𝑷𝒔𝒚𝒄𝒉𝒐24🖋️
❥︎:𝑷𝒍𝒂𝒈𝒊𝒂𝒓𝒊𝒔𝒎 𝒊𝒔 𝒂 𝑪𝒓𝒊𝒎𝒆
❥︎:𝑶𝒑𝒆𝒏 𝒇𝒐𝒓 𝑪𝒓𝒊𝒕𝒊𝒄𝒊𝒔𝒎