CHAPTER 46 "Sh*t bricks.."

"Kulas.." nilapitan ko ang umiiyak na kulas..niyakap ko siya..

"Alex..si ma..mama.."

"shh.. anu kaba magiging ok ang lahat.." tinap ko yung likod niya..

"Sino po dito relatives ni Mrs. Smith ?"

"Kami po.." sagot ni kulas

"ahm.. Ok na siya.. good thing nasugod niyo agad siya sa hospital.." nakahinga kami ng maluwag sa ibinalita ng doctor..

Pinuntahan namin sa room niya si tita,may malay na siya, thank God.. inatake pala siya sa puso.. tsk delikado yun..

Kinuwento sakin ni kulas na yun ang dahilan ng madalas niyang pagabsent at maagang paguwe.. inaalagaan niya yung mama niya..

Lumabas kami ng room ni tita,umupo kami sa bench sa tapat din nung room na yun..

"Alex.. nabalitaan ko yung kay Hunter.. "

"ah. ha.ha.ha.."

"wag kang ngumiti kung hindi mo kaya.. oh" Tapos tinap niya yung balikat niya.. nalaman ko yung gusto niyang sabihin.. at sa Oras na din na yun, iniyak ko yung kagabe ko pang gustong iiyak..

"Alex..pumapayat kana.. baka hindi kana kumakain ha.." parang nanay yung tone niya

"Grabe.. pumapayat ? parang hindi naman.."

"hay naku,alex..ingatan mo ang sarili mo.."

"aye aye captain !"  ^___^7

Nagusap kami ng halos kalahating oras,iniiba ko yung topic pag alam kong kay Hunter papunta.. pagkatapos naming magusap umalis na ako..

Habang naglalakad ako.. nakakaramdam ako ng kakaibang pakiramdam.. parang may malungkot na atmosphere.. nakita ko yung room.. yung room ni mama.. *sigh* bawat hakbang ko..parang bumibigat yung paa ko.. 

parang may magnet sa lupa na nagsasabing wag akong umalis..

Paguwi ko..tumingin ako sa salamin, tama si Kulas.. alam ko naman na namamayat na ako.. aray.. kumikirot yung tuhod ko,yung pasa ang sakit.. andun parin ? antagal na nun ah ? Sinilip ko naman yung  braso 

ko..andami din.. tinatakpan ko nalang ng mahahabang sleeves yung mga pasa ko.. anemic .. haha

HUNTER's POV

"please fasten your seatbelts..bla bla bla"

"hunter, sure ka dala mo lahat ng kelangan ?"

"yeah" in dead tone.. tapos tumingin ako sa bintana.. paalis na yung eroplano.. alex.. babalik ako..

************

"Mr. Anderson, according sa D-meter test maging studies na CT pulmonary angiography, ikinalulungkot ko na kelangan na talagang maagapan sa lalong madaling panahon.. may Pulmonary Embolism kana.. its a 

blockage of main artery of lung or on of its branches by a substance that has travelled from elsewhere in the body through the bloodstream usually this is due to embolism of a thrombusor bloodclot from deep veins on 

your legs, a process term venous thromboembolism.. lalo tong napalala ng pagbabasketball mo hunter.. at lahat ng symptoms na naeexpirience mo like difficulty in breathing, severe chest pain, palpitations and severe 

bleeding ay signs of P.E, severe cases of P.E can lead to collapse or worst, sudden death.. But i have to tell you in your case we have to require thrombolysis or surgical intervention pulmonary thrombectory as much as 

possible.."

Yan yung sinabi ni Doc. Jon, ang personal doctor namin sa America, kahit isa sa itatake kong operation o kung anuman ay wala akong naintindihan.. pero kahit gaano kasakit yun handa ako..

KULAS' POV

Magaling na si Mama, dumaan na siya sa operation at transplant.. kasama ko si alex sa lahat ng yun.. si Alex kamusta ? ayun.. patuloy parin kami sa pagpasok tapos na an second Sem.. kasabay namin lagi sila Mark at 

Erica, kahit medyo ilang ako kay mark.. alam niyo naman.. Sa totoo lang mula nung umalis si Hunter, feeling ko medyo pinapansin na ako ni alex.. bumalik na yung closeness namin.. pero nagaalala ako sa kanya ..alam 

kong hindi pa siya ganun ka OK kahit pinapakita niyang ayus siya.. sa likod ng ngiti niya, may lungkot sa mga mata niya..

Parang may tinatago siya sa amin.. Peke lahat ng ngiti .. kung minsan umaabsent siya ang excuse niya ay tinatamad daw siya.. tinatamad ? kelan siya tinamad magaral ? tsk..

Sana naman makapagmove on na siya kay Hunter, yung gagong yun.. iniwan sakin si alex na laging umiiyak.. halos anim na buwan na din ang nakalipas mula ng umalis siya.. mahal padin kaya siya ni alex ? kahit ginago 

siya ? masama ba kung hihilingin kong ako nalang mahalin niya ? kahit hindi ngayun o bukas.. malaman ko lang kahit 5% may chance ako.. OK LANG SAKIN.. ? Siguro :/

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: