Harika woke up later than usual. She extends her arms in the air while yawning in bed. She remembers having a dream but quickly forgets about it. Ang huntahan nilang dalawa ni Venus ang naging dahilan kung bakit late na siyang nakatulog kagabi. Matagal na niya itong hindi kasundo, kung pag-isipan man siya nito nang hindi maganda... wala na siyang pakialam.

She sat down on the bed that had been warmed overnight. An approaching knocks on the door caused her to pause. Maingat ang mga katok na ito, kung hindi pa siya gising, malamang ay hindi niya iyon maririnig.

"Magandang umaga ho, Ma'am Harika. Ipinagigising ho kayo ni Ma'am Eva, gusto niya ho kayong makasabay mag-almusal," anang tagapagsilbi mula sa labas ng kanyang kuwarto.

Napasinghap siya. She exaggeratesly crooks her head down. Gusto siyang makasabay ng kanyang tiyahing mag-almusal, tama ba ang narinig niya? Malamang ay nalaman na nito ang tungkol sa paglabas-masok ni Waki sa kuwarto niya. Wala sanang ibig sabihin iyon, subalit kung manggagaling iyon sa pinsan niyang si Venus, tiyak iba na ang dating ng kuwento sa ina nito. Ayaw niya sana, magpapanggap na lang sana siyang tulog, ngunit may iba pa raw na taong naghihintay sa kanya noong umagang iyon bukod sa mag-inang Sullivan na dahilan kung bakit ipagpapaliban sana niya ang kanyang almusal.

Pinapasok niya ito sa loob. Nagpatulong at agad siyang inasikaso ng tagapagsilbing pumanhik sa kuwarto niya. She made a quick change. She exited her room looking as presentable as usual. Ang bawat taong madadaanan niya ay binabati siya ng magandang umaga. Her mood was slightly brightened by it. Nang makaupo na siya sa kanyang puwesto mula sa mahabang mesa sa dining hall, binati na rin agad siya ng kanyang tiyahin, taliwas sa inaasahan niyang salitang ipamumungad nito.

Kaswal na tumingin si Lymareva kay Harika na hindi umiimik. She sliced the chicken on her plate. Idinampi nito ang napkin sa bibig, bumuwelo saka nagsalita, "Harika, do you have anything you'd like to tell me?" panimula nito. "Narinig ng ilang maid ang sagutan ninyo ni Venus dito sa mansyon kahapon. Ano na naman ang pinag-awayan ninyo?"

Hindi maramdaman ni Harika ang tonong dapat ay nakapaloob sa bawat salitang binibitiwan ng kanyang tiyahin. Venus wasn't present with them, alam na ba nito ang punu't dulo ng sagutan nila?

"Nothing important," she replied simply. "Away magpinsan lang 'yon."

"Nabanggit sa akin ni Venus na magkasama kayong dalawa ni Waki kagabi. Nakita ko na siya noong nakaraang binisita ka niya. Napapadalas yata ang pagpunta niya rito sa mansyon?" Lymareva's tone of voice prevents Harika from questioning whether meeting with Waki was a bad idea. "Lumabas daw siya ng kuwarto mo kahapon. Alam ko ang tumatakbo sa utak niya habang nagkukuwento tungkol sa inyong dalawa. I didn't believe Venus yet, baka galit lang siya sa 'yo kaya niya nasabi 'yon. Ikaw ang magpapatunay kung totoo ba ang sinabi niya sa akin o hindi."

Her heartbeat quickens. Hindi niya kailangang magsinungaling. Mukhang nagtatanong lang naman ang tiyahin niya. Kung magsasabi siya ng totoo, magalit na kung sino ang magagalit.

"Yes, auntie. Venus was correct in what she told you. Nanggaling si Waki sa loob ng kuwarto ko at wala kaming ginagawang masama," sinubukan niyang magpaliwanag ng simple at sa mababang tono.

"Uhm, okay," tanging reaksyon nito. Lymareva cuts the roast chicken into bite-sized pieces as the knife clatters on her plate.

"O-okay? Hindi kayo galit sa akin, auntie?" pagtataka niya, kunot ang noo kung bakit ganoon na lang ang sagot nito.

"Bakit ako magagalit sa 'yo? Sinabi mo na wala kayong ginagawang masama. Naniniwala ako sa 'yo." Hindi makapaniwala si Harika sa mga sinasagot nito. Nanaginip ba siya o nasa sulok lang ng isipan niya ang nangyayaring scenario na ito? "You are old enough to understand right from wrong, Harika. Isang bagay lang ang na-realize ko kung bakit hindi tayo madalas magkasundo noon, dahil hindi ko na kinokonsidera ang side mo. Hindi ko inuunawa ang sitwasyon mo sa kadahilanang mas malapit ka sa piling ng congressman kaysa sa amin ni Venus. To be completely honest, it makes me so envious of dad for treating you like his only family. Doon nagsimula ang pagkainis ko sa 'yo at nakaramdam ng kaunting selos, subalit ngayon, naiintindihan ko na. I therefore took a stand and presented myself appropriately. Mas nakatatanda ako at dapat naiintindihan ko ang mga bagay-bagay sa pagitan nating dalawa. Hindi dapat naging ganoon ang pakikitungo ko sa 'yo noon. At kung nasaktan man kita, humihingi ako ng paumanhin sa lahat ng iyon..."

What? Hindi makapaniwala si Harika sa mga salitang lumalabas sa bibig ng kanyang tiyahin. Gusto niyang maniwala, ngunit hindi pa sapat ang biglaang pagbabago nito.

"Kumain ka na at baka lumamig na 'yang pagkain at tsaa mo," dagdag pa nito.

Harika bowed, believing that their relationship was beginning to mend. Ano ba ang pinaplano nito at kung bakit paggising niya ay ganoon na ang pakikitungo nito sa kanya? Nakakapanibago. Pero paano kung sincere nga ito at umiiwas nang magmula ng gulo? Hindi pa siya ganoon kakumbinsido.

She sipped from her cup of sweet tea. Nagsalubong agad ang kanyang mga kilay nang manibago sa lasang taglay ng tsaang iyon. It was flavorful and familiar. Her taste buds have finally tasted a perfect mix she's looking for in a sweet tea. Ilang gabi bang pinag-aralan ng mga tagapagsilbi ang pagtitimpla ng tsaa niya ngayong araw upang makuha ang pinakatamang timpla nito? Hindi siya mapaniwala kung ano bang milagrong nangyayari noong umagang iyon.

Sumala ang tinidor sa gilid ng kanyang plato. She used her knife to slice an over-easy egg because she was familiar with its texture and degree of doneness. Naluto ito nang maayos gaya kung paano niya ito gusto. Nang tikman niya iyon, nalasahan niya ang sarap na hinahanap-hanap niya simula nang bumalik siya sa kanilang mansyon. May garnish pang nakapa ang kanyang dila sa pagtikim. May green peas, carrot sliced in cubes and corn bits on the side. Kinumpleto nito ang special sauce na binuo ang maganda niyang umaga.

The first person who came to her mind when she thought of the familiar breakfast was her Nana Alice. Kung hindi talaga siya nananaginip, maniniwala siyang ito ang naghanda ng almusal niya.

"Nagustuhan mo ba ang ihinain ko sa 'yo?"

Ang boses na iyon. Hindi siya maaaring magkamali. Hindi niya alam kung nasaan ito, nakatayo ba ito sa tabi niya o nakaupo sa isa sa mga upuan sa mahabang mesa kasama nila?

Tinalasan ni Harika ang kanyang pandinig. "Nana Alice? Nandito kayo?" Ang puso niya ay hindi malaman ang sayang nararamdaman. Lumapit ito sa kanya at binigyan siya ng mainit na yakap. "Miss na miss ko na kayo, Nana!" Her voice was quivering, and she's becoming emotional.

"Bumalik ako, para sa 'yo..." anang matandang hinalikan ang pisngi niya. "Noong araw na nangyari ang aksidente sa kapatid ko sa probinsya, wala na akong naging balita sa 'yo. Pinagbakasyon ako ni Eva, 'tapos ay nabalitaan ko ang pagkamatay ng congressman at pagkawala ng paningin mo. Nalulungkot ako sa mga nangyari, lalo na sa 'yo, dahil sa kabila ng mga nangyari, pinagdadasal kong sana ay nakakaya mo ang mga pagsubok na ito. Nagagalit ako sa sarili ko, dahil kung kailan mo ako pinakakailangan, saka ako wala sa tabi mo..." mas naging emosyonal si Alice habang binabanggit ang tungkol sa mga bagay na ito.

Hindi inaalis ni Harika ang kapit sa headmaid na nagpapatakbo ng buong Levantine Estate noon.

Pumilig ang ulo ni Harika. "Ang importante ngayon, Nana, nandito na ulit kayo at masayang-masaya ako sa pagbabalik ninyo..." ang mga luha ay patuloy na umaagos sa kanyang mga mata. "Huwag na ulit kayong aalis nang hindi nagpapaalam sa akin," aniyang hawak nang mahigpit ang kamay nito.

Pinagmamasdan ni Lymareva ang nagkahiwalay na headmaid at ang paborito nitong alaga. Maliit na ngiti ang umukit sa mga labi nito habang pinanonood ang dalawang muling nagkatagpo.

"Wala akong intensyong putulin ang moment ninyong dalawa, ako'y magpapaalam na muna at may pupuntahan pa ako." Lymareva stood up. "Manang Alice, ikaw na ang bahala kay Harika."

Tumango ang matanda. "Masusunod, Eva."

✦❘༻༺❘✦

A week has passed since Alice regained control of the mansion. She was gradually making mandates over the new hires who have never met her. Mas naging maayos ang pamamalakad nito hindi lang sa loob ng mansyon, maging sa kabuuan ng Levantine Estate.

Masaya ang puso ni Harika sa pagbabalik nito. 'Tapos ay madalas din ang pagbisita ni Waki sa kanya na halos ipagpaliban na ang ilang araw ng trabaho makapiling lang siya. Umamin na rin si Harika sa kanyang Nana kung ano ang namamagitan sa kanilang dalawa ni Waki. Hindi ito taliwas sa kagustuhan niya dahil kilala naman nito si Waki at alam nitong wala itong intensyong masama sa kanya. Bukod dito, wala nang ibang nakakaalam ng pag-iibigang mayroon sila, kahit si Melanie ay hindi ito alam.

Buong akala ni Harika na noong umagang iyon lang nagkaganoon ang tiyahin niya, na pakitunguhan siya nang kakaiba. Lumipas ang ilang araw at linggo, nanatili iyong ganoon. Hindi na niya pinag-isipan pa iyon nang masama, ayaw na lang niyang maapektuhan siya dahil base naman sa pakikisalamuha nito sa kanya, nararamdaman niyang totoo ang ipinakikita nito at hindi lang isang palabas. Wala siyang paningin, kaya mas matalas ang kanyang pandinig at matutunugan niya ang boses ng isang tao kung totoo ito o hindi.

Waki invited Harika to a dinner. Naglakad-lakad sila sa parke. Nagpasya rin silang manood ng sine noong hapon at maghintay ng gabi para sa naka-reserve nilang puwesto sa isang mamahaling restaurant sa Bellmoral. Waki, as usual, translates and describes everything he sees in the movie to Harika while they hold hands. Kahit hindi pa gaanong maintindihan ni Harika ang palabas, basta't kasama niya sa loob si Waki... parehas na rin ang tumbas ng pakiramdam kahit pa hindi siya nakakakita.

Mas doble ang asikaso nito sa kanya. Pinararamdam nito na isa siyang tunay na prinsesa. From their dinner date to driving her home and telling her everything he sees around them. Hindi nagkukulang si Waki na ilarawan ang lahat. Kung minsan nga ay sobra-sobra pa ang kuwento nito na tinatawanan na lang niya.

Habang naghihintay si Harika sa kanyang kuwarto, hindi niya maiwasang marinig ang lagaslas ng tubig na nanggagaling sa loob ng kanyang banyo. Kasalukuyang naliligo roon si Waki. Sa hindi niya malamang dahilan, nag-iinit bigla ang katawan niya. Thinking about the evolution of Waki's figure set her heart a-flutter. Sa ilang buwang hindi niya ito pisikal na nakita, imposible namang walang nagbago sa hitsura at pangangatawan nito. In her mind, he grew leaner and more mascular. Nabanggit din kasi nito ang pag-g-gym. Ang utak na niya ang bahalang mag-isip.

She curled a pillow on the bed and laid down to her side. To complement the steak they had earlier, they both drank a little wine. Her eyes were half-lidded. Kinikilig din siya kanina kung paano siya subuan ni Waki ng mashed potato salad at ikuwento ang mga bagay na napapanood nito sa sinehan. Hangga't hawak niya ang kamay nito, hindi mawawala ang koneksyong pinag-iisa sila.

Nang lumabas si Waki ng banyo. Kasunod niyon ay narinig niya ang pagbibihis nito.

Harika rolled over. "Aalis ka na?"

He looked at her as he put on his shirt. "Yeah. Hindi ka pa ba magpapahinga? We had a really tiring day. Ang haba ng nilakad natin sa parke kanina bago manuod ng sine. Hindi ka pa ba pagod?" He ran his hand through his wet hair.

"P-pagod..." tugon niya, "Pero gusto pa kitang makasama."

Waki dried his hair with a towel while grinning. "Okay, sige. Walang problema." He came over to her and sat down on the bed. "Do you want a vinyl CD put in the player? Buksan ko kaya 'yong TV, ano'ng gusto mong pelikula?"

She rejected every suggestions he made. "I just want you here... right beside me," she said and desired nothing else.

"Sure."

Waki placed his arm under Harika's head. Inunan niya ang braso nito. He got to make a move while keeping her close. They snuggled on the bed. She smells the fragrance of him. Nanunuot pa ang mabangong liquid soap niya sa balat nito. Her head was pressed against the side of his chest.

Walang umimik sa pagitan nila. They held onto their position for a short while. Nakatingin si Waki sa kisame. They spent the importance of physical proximity wisely. Naririnig ni Harika ang tibok ng puso nito habang nararamdaman niya ang mga daliri nitong nilalaro ang mahaba niyang buhok.

"Kapag nanumbalik na ang mga paningin mo, anong parte ng mukha ko ang gusto mong unang makita?"

Napapikit si Harika sa tanong na iyon. She found his voice to be incredibly endearing. She's picturing Waki in her mind, recalling their childhood memories as they grow up. Mayroon nang espesyal na bagay sa pagitan nila, kung hindi siya nabulag, malamang ay hindi iyon magde-develop kung ano'ng mayroon sila ngayon.

"Mata," sagot niya. "Madalas kong marinig ang boses mo, mahalikan ang mga labi mo habang nagdidikit ang tungki ng ating mga ilong. Maliban sa lahat, mata mo ang pinakanahihiwagaan akong makita kung ano ang tunay na pagtingin ng mga ito sa akin..."

He chuckled softly and kissed her in the head. "Kapag dumating na ang oras na manumbalik nang muli ang mga paningin mo, malalaman mo sa mga mata ko na palaging ikaw... araw-araw."

Hindi na nakapagpigil si Waki dahilan upang hawakan niya ang pisngi ni Harika. He swung around to his side and held her chin in his fingers. He gave her a close-mouthed kiss on the lips as it becomes more bold and hungry as his internal tension rises. Harika let out a low moan as soon as his tongue entered her mouth, which caused her eyes to begin to slowly close as her pleasure increased. Their passionate kisses made her flimsy but engaged as they shared breaths.

Inalalayan siya ni Waki na maupo silang dalawa sa ibabaw ng kama. Itinigil nito ang labis-labis na paghalik nito sa kanya. Naghihintay lang si Harika, pinakikiramdaman si Waki sa harapan niya.

"Just sat still while I'm taking off my shirt..." he said, in a playful tone. Umaalon ang kama sa paggalaw nito.

She stays quiet. Her hands were on her lap. Waiting.

He's getting closer to her inch by inch. Harika was filled with such anticipation as Waki let her wait. Seconds felt like long minutes. Kung ano man ang mga susunod na gagawin sa kanya ni Waki, dapat ay handa siya. Wala man siyang nakikita, she simply thinks that a blindfold was covering her eyes while following Waki's instructions as he moves.

He noticed her cheeks turning bright red, as if heated in pink. Habang bumababa ang mga mata ni Waki sa payat na leeg ni Harika hanggang sa dibdib nito na nababalot ng sleeping robe, mas nagutom itong halikan siya nang paulit-ulit. Under his tight boxers, he felt a growing, aching thing. Maraming beses nang naunsyame ang pagkakataong mayroon sila ngayon. If it was meant to be, they could have had more than one sexual encounter. Kung matutuloy na iyon ngayon, it would most likely be Harika's first. Kung hindi siya nailigtas ng lalaking nakasuot ng maskara ng lobo noon, malamang si Slayter ang nakauna sa kanya and she will live her life regretting it.

Matagal na silang magkakilala ni Waki, mga bata pa lang sila. Madalas silang mag-away noon dahil sa mga bagay na hindi nila napagkakasunduan, ngunit ni minsan ay hindi nabawasan ang espesyal na nararamdaman niya para dito. Habang tumatagal ay mas lumalalim pa nga iyon dahil na rin sa mga sitwasyon at kung paano siya nito pahalagahan.

"Do you want me to remove the sleeping robe I have on? Binibigyan kita ng permission kung gusto mong ikaw ang maghubad sa akin nito..." she said, hesitated but very intentional. Harika was enthralled by the scene. Mahal niya si Waki. Mahal na mahal.

Hindi na ito sumagot, naramdaman na lang niya ang mga daliri nitong kinakalas na ang mga butones na nagsasara sa sleeping robe na suot niya. Harika's generous cleavage emerged in front of him after he unbuttoned her top. Ito na rin ang nagpresintang i-unhook ang bra sa likod nito. Umalog at tumambad dito ang dibdib ni Harika nang makalas ang bra na itinatago ang mga ito. Iyon ang kauna-unahang beses na makita niya ang napakagandang dibdib ni Harika. Hindi maipaliwanag ang lakas ng kabog ng puso ni Waki. Para itong tumakbo nang matulin habang pinagmamasdan ang parte ng katawan ni Harika na hindi nito aakalaing makikita nito ang mga iyon noong gabing iyon.

He curiously leaned forward out of desire for romance. Para itong batang hinawakan iyon. He cupped and gently massage both of them in his warm palm. Napaliyad si Harika sa ginawa nito. She threw back her head. It enabled her to experience greatness.

Dahan-dahan siyang ihiniga ni Waki habang abala ito sa pagtanggal ng short. It showed off his bulge, which was clearly visible inside his tight boxers. Ganoon na lang ang naging epekto rito ng mala-birheng hugis at kinis ng katawan ni Harika.

Waki took her hand and slid it inside his boxers. Since Harika had never before touched a man's erected thing, she felt uncomfortable at first. It was very firm and warm. The skin of the silky smooth shaft was harder than its tip. She carefully pulled it, up and down, feeling satisfied and intrigued as the skin stretched in its size. Even slightly, Waki gets harder. Ganoon pala ang pakiramdam ni Harika nang mahawakan ang bagay na iyon.

Waki topped her while kissing the trail of her jawline down to the naked skin of her throat. They stripped off all of their clothing, exposing nothing but their skins. They didn't hesitate; they just did it. Waki's heart raced erratically as he saw her beautiful and untouched body.

Skin scraping sounds and gentle moans drift from the space. Harika felt a sweet pain, but Waki consoled her by whispering something in her ear and kissing its lobe. She must admit that it hurt a lot, since it's her first time, but it was a good hurt.

They experienced an indescribable level of pleasure from having sex. The slow kisses, rubs, and sensual body contact may be the most thrilling sensation in Harika's world at that precise moment. The best impression she'd had of him in a while. When the moment was over, they both dozed off on the bed they were rocking. The whole thing maybe was a surprisingly difficult to forget for the both of them.