CHAPTER 7:
MISHA
Ayoko man aminin sa sarili ko pero parang tama si Rellan. Kailangan klo nga ba ng tulong? Kailangan ko na ba talagang magpacheck up? Nababaliw na ba talaga ako?
"Misha."
Sana mali si Rellan pero ako man ay hindi ko na maikakaila ang ga sintomas na dinadala-dala ko lang ng ilang taon.
"Misha!" I jolted when Sir Hans tapped my hand that was resting in the table.
I've spacing out a lot recently. Hindi na rin ako makapagfocus kakaisip.
"Sorry po sir. Ano nga po ulit 'yon?" tanong ko.
Sir Hans rested his back sa sandalan ng inuupuan niya.
"Are you sure you're okay?" he asked.
"Opo. Pasensya na po talaga may naisip lang ako," I said and tried to sound convincing but Sir Hans is surely not buying it.
"It seems like not to me. You should just go home and rest, Misha," he said.
"Hindi po. Kaya ko po sir. Sorry po talaga hindi na po mauulit," I said and tried to fix my self.
"Misha, don't be stubborn."
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top