Ik pak El bij haar arm vast. "Mijn been" schreeuwt ze. De andere horen het. Eleven gaat op de grond liggen. In haar been zie je iets bewegen, een deel mind flayer. Het ziet er echt ranzig uit. Jonathan heeft een mes gevonden, heet gemaakt en zit nu mij El haar been. El heeft een spatel in haar mond om er op te bijten. "Okay" zegt Jonathan. Hij snijd zo in de bloedbult. Allemaal pus en bloed vloeit er uit. Eleven schreeuwt hard. Heel hard. Ik voel me echt misselijk en probeer niet te kijken. "Stop!" Roept Eleven. Jonathan kijkt haar aan."stopp, stopp, alsjeblieft" schreeuwt Eleven. Jonathan stopt. El gaat rechtop zitten en met haar krachten probeert ze het beestje eruit te halen. Ze tilt het omhoog en gooit het weg. Het beestje kruipt weg. Een grote voet spat zo dat beestje uit elkaar. Ik kijk omhoog en het zijn Joyce, Hopper en een andere man die ik kinderlokker zou noemen.

Na een tijdje zijn we aan het praten en iedereen duidelijk te maken over de mindflayer. "Okay dus dat spin-achtige-monster-ding dat El heeft pijn gedaan is een soort gigantisch... wapen?" Vraagt Steve. Ik knik. "Ja" zegt Nancy. "Maar inplaats van schroeven en metaal heeft de mind flayer een wapen gemaakt van gesmolten mensen?" Vraagt Steve weer. "Ja precies dat" zegt Nancy. Ik zucht en denk aan Billy. Als hij geactiveerd is dan word ik dat ook. Ik wil mijn vrienden geen pijn doen. "Dus dat beest is daar buiten ergens en het leeft nog?" Vraagt Joyce. Max knikt, "El heeft het heel veel pijn gedaan maar ja het leeft nog". Joyce zucht, "en Billy en Charlie?" Vraagt ze. "Ja, Charlie zit vast aan Billy. Van binnen dan. De mind flayer heeft Billy en Charlie te pakken gehad, dus als hij word geactiveerd word Charlie dat ook. Ze heeft ons ook een keer aangevallen maar we leven nog" zegt Lucas. Ik knik en kijk Joyce aan. "Yoo-hoo! Yoo-hoo" roept iemand. Ik kijk om. "Hey kijk het is de kinderlokker" zeg ik. Steve en Robin lachen even. De man komt op ons af lopen en legt wat papieren op de tafel voor ons. Hopper en Joyce zitten er heel erg gefocust naar te kijken. De man vertelt nog wat maar ik luister niet. "Je bedoelt 500 meter" hoor ik Erica zeggen. Ik kijk op. "Wie ben jij?" Vraagt de kinderlokker. "Erica Sinclair, wie ben jij?" Vraagt ze Sassy. "Uhm Murray.. Bauman" zegt de kinderlokker. Ik knik. "Oh dus de kinderlokker heet Murray B..." zeg ik. Murray kijkt mij pissig aan. "Luister Bum-man, ik ben hier niet om te vertellen wat jij moet doen, maar ik heb 24 uur daar in die shithole gezeten. Dus met alle respect, als je luistert wat deze man zegt, word het je dood!" Zegt Erica duidelijk. Soms komt Erica echt als een volwassenen over en haar Sass mag ik wel. Murray knippert en kijkt wat verbaast. "Waarom is deze 4 jarige tegen mij aan het praten?" Vraagt hij. Erica kijkt sassy terug. "Uhm ik ben 10 jaar jij kale bastard!" Roept Erica. Ik lach stiekem. "Erica heeft wel aan de ene kant gelijk" zegt Dustin. Hij schuift de papieren naar zich toe en begint te praten over de shit die daar op staat.

We zijn allemaal ons eigen plan gaan volgen. Joyce, Jim en Murray zijn samen hun plan gaan uitvoeren. Max, Mike, Lucas, Will, Eleven, Nancy en Jonathan zijn samen gegaan. En Steve Robin, Erica Dustin en ik zijn samen. We lopen naar buiten toe, er staat een prachtige auto. Steve is al helemaal verkocht, "dat bedoel ik. Kijk er nou naar" zegt hij. Ik glimlach. "Toddfther?" Zegt Robin. "Well screw that Steve is her daddy now" zegt Steve. Hij springt de auto in. "Praatte je nou ik de 3e persoon?" Zegt Robin confused.Wij stappen in. Ik ga naast Steve zitten. "Zei hij nou daddy?" Zegt erica. Ik lach. "Waar gaan we heen?" Vraag ik. "Weather-bla" zegt Dustin. Ik kijk hem confused aan. "Wheather wat?" Zegt Steve. Dustin schud zijn hoofd en zucht. "Ga nou maar gewoon rijden!". Steve begint te rijden en scheurt weg.

"Jemig hoe lang duurt he nog voordat wij er zijn" klaagt Steve. Dustin is een beetje zenuwachtig aan het doen. "Relax we zijn er bijna" zegt Dustin. Ik leg mijn hand op zijn schouder. "Het komt goed. Dat de andere niet geloven in Suzie betekent het niet dat ik niet ik haar geloof" zeg ik tegen Dustin om het rustig te maken. "Suzie is eigenlijk dan best wel belangrijk voor jouw als je ergens in the middel of nowhere een communicatie systeem maakt om het haar te praten" zegt Robin. Dustin knikt, "niemand is perfect mij Suzie zit wel bij het randje". En zoals altijd moet Erica er ook iets bij zeggen. "Suzie klinkt echt verzonnen. Niet waar Steve?". Steve antwoord niet. Ik zie het gewoon in dustin's ogen dat ze echt is. Ik geeft Steve een stom. "Uhm ik denk dat ze echt is, ja totally real!" Zegt Steve. We zijn er bijna, Dustin geeft nog aan waar we allemaal heen moeten. En daar zijn we dan in het bos. Voor ons op een heuvel staat een groot satelliet ding. We stappen de auto in en lopen naar boven. Dustin staat al bij de satelliet.

"Bald eagle hoor je mij?" Roept Dustin in de walkie. "Bald eagle is herhaal dit is Scoops troop hoor je mij?". Ik lach even om de naam Bald Eagle, mijn naam was al goed maar dit... dit verdient een prijs. "Ja ik hoor jullie" zegt Murray chagrijnig door de walkie. Wij lachen even. "En wat hoor je eigenlijk te zeggen?" Zegt Dustin. Door de walkie hoor je Murray zuchten. "Bald eagle" zegt hij. "Wil je het herhalen?" Vraagt Dustin. Ik kan het niet meer aan. Ik kan mijn lach niet meer inhouden. "Bald eagle, het is Bald eagle!" Schreeuwt Murray. "Goed om je te horen" zegt Dustin. Ik kijk even fascinerend naar wat Dustin heeft gebouwd want als is nog ga luisteren naar hun achter mij ben ik verdwaald. Ik voel den hand op mijn schouder. Het is Steve.