Ik sta voor de deur. De deur van mijn tante. Het huis ziet er oud en een beetje verlaten uit. Er gaan al rillingen over mij heen sinds ik in dit stadje ben. Overal hoor ik de wind door de bosjes waaien. Ik zucht en klop aan. Er begint een hond te blaffen en ik schik mij dood. Iemand komt aan de deur. "Charlie! Leuk dat je hier bent" zegt een vrouw. Het zou vast wel Joyce zijn, mijn tante. Ze geeft mij een knuffel en sleurt mij naar binnen. Eenmaal binnen kijk ik om mij heen. Het ziet er erg rommelig uit. "Dus Charlie, vertel eens wat over jezelf" zegt Joyce. Ze gaat zitten op de bank. Ik kom naast haar zitten. "Nou ja ik ben 16 jaar oud, ik woonde in LA bij mijn ouders. Verder ben ik niet zo bijzonder" zeg ik snel. Ik kijk nog wat om mij heen en ik zie foto's staan, ik denk dat het foto's zijn van mijn neefjes. "Nou ja Uhm... je bent hier heel vroeg en school begint zo. Jonathan en Will zijn nog boven dus je kan even kijken als je wilt. Hun nemen je wel mee naar school" zegt ze. Ik glimlach en sta op. "Bedankt Joyce voor het aardig zijn". Ik loop naar boven toe. Ik klop op een deur. Het gaat langzaam open. "Uhm Hey. Jij bent jonathan right?" Vraag ik voordat ik het ineens fout heb. Hij knikt. "Ik heb het gesprek al gehoord van beneden. Ik pak even mijn spullen en dan kom ik eraan" zegt hij. Ik kijk even rond in de hal. "Ben ik weer" zegt hij. "We nemen de auto want dat is sneller" zegt hij. Ik knik en loop met hem mee naar buiten.

Als we in de auto zitten begint hij vragen te stellen. "Je naam is Charlie toch?". Ik knik. Het is een beetje stil. De rest van de rit staar ik een beetje uit het raam. "We zijn er!" Zegt hij. "Hawkins High School". Ik kijk even naar het gebouw. Het ziet er wel normaal uit net zoals de school in LA. Jonathan parkeert de auto en ik snap gelijk uit. Ik loopt een stukje verder en blijf staren naar de grond. Ik loop een groepje voorbij. Ik kijk hun niet aan en loop verder maar er komt een auto aanrijden. De auto rijd mij bijna aan. Ik kijk degene in de auto vuil aan en steek mijn middelvinger op. Hij stapt uit en loopt daarna verder. Ik ga dichterbij de school staan tegen een muurtje. Ik zie jonathan praten met het groepje waar ik daarnet voorbij liep. Ze kijken mij soms aan. Naast mij hoor ik ook een paar mensen praten. Ik kijk hun aan. 1 van de jongens lijkt op de jongen bij Joyce in huis. Ik loop naar hun toe. "Hey! Ja jij! Jij bent Will toch?" Vraag ik. Hij kijkt mij aan en knikt. "Okay goed, ik ben Charlie, Charlie Byers. Jouw nicht! Ik moest op jouw passen dus doe maar geen rare dingen" zeg ik terwijl ik naar de andere kijk. "Jouw vrienden?" Vraag ik. Will knikt. "Dit zijn Mike, Lucas en Dustin" zegt Will. Ik knikt langzaam. "Okay nou aangenaam denk ik. Ik ga weer, Bye". Ik loop naar binnen en zoek naar mijn kluisje. Het was nummer 246, ieder geval dat had Joyce aan de telefoon gezegd. Ik langs de kluisjes en kijk de mensen aan. Een stukje verder zie ik nummer 246. Ik open mijn kluisje en doe wat spullen erin. "Hey!" Hoor ik iemand zeggen. Ik kijk op. Naast mijn kluisje staat iemand. "Jij bent de nieuwe toch? Ik ben Steve, Steve Harrington" zegt diegene. Ik rol mijn ogen en ga verder met mijn ding. "Ik zag je met Jonathan. Is hij vrienden met je?". Ik zucht, sla mijn kluisje dicht en loop weg zonder die Steve gast aan te kijken. Een happy half jaar op deze school zitten met een en al losers.

Ik loop het klaslokaal in waar Jonathan en zijn vrienden blijkbaar ook zitten. De docent begint te praten en praten maar ik let helemaal niet op. En zo gaat de tijd voorbij, de bel is gegaan en ik loop het klaslokaal uit en daar staat een meisje met oranje flyers bij de deur, iedereen krijgt er een. Jonathan en ik lopen er straight voorbij. Een meisje die blijkbaar Nancy heet krijgt er eentje. "Uhm sorry mag ik er misschien nog 2" vraagt ze. Nancy krijgt er nog 2 en geeft er eentje aan Jonathan en eentje aan mij. "Jullie moeten ook gaan, het word leuk. Het is stom om niet te komen, ik bedoel het is Halloween". Ik zucht, "ik ga liever niet, sorry. Ik verfrommel het papiertje en gooi het weg. We gaan weer een stukje verder en Nancy loopt naar haar kluisje. Jonathan en ik blijven wachten maar dan komt die Steve aanlopen en geeft haar een dikke smak. Ik rol mijn ogen en loop weg. achter mij hoor ik Jonathan.

Het is Halloween avond en Jonathan en ik zetten Will net af. "Voorzichtig zijn, je moet 10 uur thuis zijn Okay" zegt Jonathan. Will knikt en rent naar zijn vrienden toe. We rijden weg. Onderweg zie ik dat hij naar het Halloween feest rijd. "Nee, nee, nee Jonathan" zeg ik. Hij loopt uit de auto het huis binnen. "Uhggh". Ik loop achter hem aan naar binnen. Allemaal gegil en geschreeuw waar ik eigenlijk helemaal geen zin in heb. Eenmaal binnen is het erg druk, alchohol, sigaretten rook, het is er overal. Ik laat Jonathan achter en loop gelijk naar het alchohol. Ik de verte zie ik die douchebag die mij bijna aanreed, Steve en Nancy. "Hey!" Roep ik. Hij draait zich om. Ik loop met grote passen naar heb toe. "Volgende keer als jij nog een keer met jouw vieze bak bij mij komt en mij probeert aan te rijden! Sla ik je totaallos!" Roep ik. Nancy was al weggelopen. Ik loop ook weg achter Nancy aan. Steve komt ook al gelijk aanlopen. "Is dit het drinken!?" Vraag ik aan Nancy. Ze knikt en neemt gelijk een grote slok. Ik pak een bekertje en neem ook wat. "Vanavond! Vanavond ga ik los!" Roep ik.