hoofdstuk 9

We roeien al een tijdje op de grote zee. 'Kid. Ik kan echt niet meer.' Zegt Tom. Ik zucht. 'Ga maar helemaal op het puntje zitten. Ik doe het wel zelf..' zeg ik. Ik ga in het midden zitten. Ik haal twee roeispanen uit het water en leg ze in de boot. Ik pak de andere twee en begin met roeien. Sam zit hijgend voor in de boot. Voor.. achter...voor.. achter. De spieren in mijn armen beginnen te verzuren. Het gaat veel langzamer zo.. De zee begint wat wilder te worden. Er beginnen golven te ontstaan. Met moeiten komen we vooruit. 'Tom.. Misschien moet je even helpen.' Zeg ik. Hij knikt. Hij gaat achter me zitten en roeit mee. De golven duwen hevig tegen de boot. Dan vult de lucht zich met paars en rood licht. De zon gaat onder. Sterren vormen zich langzaam in de lucht. De zon verdwijnt langzaam achter de horizon. De zee begint al een beetje rustiger te worden. In de verte zie ik een soort mini eilandje van zand. 'Kom daar gaan we heen.' zeg ik. 'Laten we rusten.' Zeg ik. 'Is goed.' We draaien naar rechts en gaan naar het eilandje. Als we aankomen stapt Tom uit de boot. Hij pakt een groot, zwaar stuk hout. Hij stopt hem in het zand. Hij pakt het touw van de boot en maakt de boot vast. Ik leg de roeispanen in de boot en stap ook uit. Ik rek en strek. Mijn spieren doen pijn en ik heb te lang gezeten. 'Ik ga wat hout halen. We maken een vuurtje.' Zeg ik. Ik loop langs de rand van het eiland. Ik pak zoveel mogelijk hout. Als ik terug kom leg ik het hout neer en maak een vuurtje. We gaan er om heen zitten. Het was de hele dag lekker warm maar nu koelt het af. Ik pak een boterham met chocopasta uit de tas. Ik doe hem door de helft en geef een helft aan Tom. 'We moeten zuinig zijn.' Zeg ik. Met muizenhapjes eet ik de boterham op. Tom pakt de slappzakken en twee extra dekens. Hij legt de slaapzakken in het zand. Ik drink nog een slokje water en loop dan naar mijn slaapzak. Ik rits hem open en ga er in liggen. Ik rits hem dicht en leg de extra deken over me heen. Tom is inmiddels ook gaan liggen. Ik kijk naar de sterren en de maan. Het is vollemaan. Het licht van de maan verlicht het eilandje. 'Weltrusten.' Zeg ik. 'Welteusten.' Zegt Tom. Ik sluit mijn ogen. Ik val in slaap onder de sterren...

De volgende ochtend.
Ik word wakker van de zon die in mijn gezicht schijnt. Het is een prachtige dag. Ik haal de extra deken van me af. Ik rits de slaapzak open en sta op. Ik vouw de extra deken zo klein mogelijk op en stop hem in de rugzak. Ik rol mijn slaapzak open en stop hem er ook in. Ik loop naar Tom en schud hem wakker. Hij opend zijn ogen. 'Goedemorgen.' Zegt ik. 'Goedemorgen.' Zegt hij. Hij staat ook op en stopt ook alles in zijn tas. 'Laten we meteen gaan.' zeg ik. Hij knikt. We gaan in de boot zitten. Ik haal het touw los. We pakken de roeispanen. We roeien weer verder. Aan het einde van de middag komen we aan bij een of ander groot, glazen plaat midden in de zin. We stoppen. 'Wat is dit?' Vraag ik. 'We zijn aangekomen op het aangegeven gebied.' Zegt Tom. 'Deze plaat is hier geplaatst omdat hier schepen verdwijnen en andere schepen ineens tevoorschijn komen.' Zegt Tom. 'Hmm... Hoe gaan we hier door heen?' Vraag ik. 'Met iets scherps kan je het vast kapot maken.' Zegt Tom. Ik doe mijn laars uit. Aan de onderkant zit een klein hakje. Misschien werkt dit. Het is een vierkant hakje die bijna altijd onder een laars zit maar met de punten moet het wel lukken. Ik begin met een van de punten van mijn hak tegen het glas aan te slaan..

Heey een nieuw hoofdstuk. Gaat het lukken om door de glazen plaat heen te komen?

Like , comment and follow plss :)
Lya :3 ❤

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top