hoofdstuk 5

15-6-1998
'Ik en Owen ( mijn vader ) zijn vandaag naar de grote rivier geweest. Het was super gezellig en romantisch. We lagen met zijn tweeën in het gras, genietend van de zon en het lekkere eten dat ik had klaargemaakt. Ik liep naar de heldere rivier en ging aan de rand zitten. Ik stopte mijn voeten in het koude water. Kortom super leuk.' 'Sinds wanneer doen ze iets romantisch?' Vraagt Tom. Ik haal mijn schouders op en lees verder. 'Het werd later en later. De zon ging al langzaam onder. We liepen hand in hand terug naar huis. Samen gingen op de zachte bank zitten bij het haardvuur. Wat heeft dit nou weer met ons te maken?' Vraag ik. 'Weet ik niet.. lees nou maar verder. Er staat nog meer.' Zegt hij. Ik zucht en lees verder. 'Ik trok net een fles wijn open toen er plotseling op de deur werd geklopt. We stonden op en liepen naar de deur. We opende hem. Daar stond hij dan.... De aanvoerder van het leger. Hij stopte zijn zwaard in een schede ( soort koker waar een wapen veilig aan je riem kan worden vastgemaakt.) 'Kan ik u helpen?' Vroeg ik. Hij knikte. Zijn bruine haar ging heen en weer. 'Wacht hier.' Zei hij met een donkere stem. Hij loep weg en kwam even later terug met twee.' Ik stop even. Ik trek grote ogen. 'Met twee wat?' Vraagt Tom nieuwsgierig. ' Met twee baby's.. ik schrok. 'Deze twee kinderen moeten veilig blijven. Ze mogen nooit terug naar waar ze vandaan komen.' Zegt hij en hij geeft me de baby's. 'Vooral deze niet.' Hij wees naar het meisje. De andere was de jongen. Hij liep weg. E-' Ik word onderbroken door de ijzeren deur die open gaat. Papa! Ik leg het boek snel onder mijn bureau. 'Tom? Wat doe jij nou hier?' Vraagt hij. 'Ik....Uum...ik..had weer een nachtmerrie. Ik vroeg of Kid me kon troosten..' zegt hij stamelend. Papa kijkt hem streng aan. 'Je liegt.' Zegt hij. 'Jij bent de enige die liegt hier.' Mompel ik. 'Wat zei je?' Vraagt papa. 'Niks hoor.' Zeg ik. 'Je gaat zo slapen Tom.' Zegt papa. Zonder een antwoord af te wachten loopt hij de deur uit. Ik pak het boek weer en lees verder. 'Een verward gevoel ging door me heen. Ik moet deze kinderen nu opvoeden. Helaas zonder liefde... dat was het..' zeg ik. 'Ik kan het echt niet geloven... we zijn gewoon aan de deur afgegeven door een of andere man..' zegt Tom. Ik knik. 'Er zit nog meer in. Losse dingen.' Zeg ik. Ik sla de bladzijde om. Ik zie 2 kaarten en twee briefjes. Op de briefjes staan rare tekens die ik niet kan lezen. Een kaart is van de wereld. Op de kaart staat een gebied aangegeven dat dicht bij ons ligt. De andere kaart is van een gebied dat ik nog nooit heb gezien. 'Ken jij dit gebied?' Vraag ik terwijl ik hem de kaart laat zien. Hij schud zijn hoofd. 'Tom.. zullen we naar dat gebied gaan?' Vraag ik terwijl ik het rondje aanwijs. 'Wat! Ben je gestoord! Dat is super gevaarlijk!' Zegt hij. 'Wil jij dan niet weten wie je ouders zijn?' Vraag ik. 'Jawel..' 'Nou dan. Heb jij trouwens nog geld?' Hij knikt. 'Hoeveel?' 'Rond de 80/90 euro. Hoezo?' Vraagt hij. 'Dat moet genoeg zijn om een boot te kunnen betalen.' Zeg ik. 'Jij wil echt gaan hè. Ik knik. 'Ik ben het leven hier zat. Trouwens als we gaan kom ik ook voor het eerst buiten.' Zeg ik. 'Oke dan... we gaan morgen. Wel 'S nachts.' Zegt Tom. 'Yes!' Zeg ik blij. 'Nou ik ga. Welteusten.' Zegt hij. 'Welteusten.' Zeg ik. Hij loopt de deur uit en doet hem dicht. Hij draait hem op slot. Ik trek mijn pyjama aan en ga in mijn bed liggen. Morgen ga ik me voorbereiden..

Heey een nieuw hoofdstuk. Ik heb er echt zo lang over gedaan om die letters op dat witte briefje te krijgen maar het is me gelukt. Niemand leest mijn boek maar dat vind ik niet erg. Ik heb er plezier in. Dat is het belangrijkste :)

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top