hoofdstuk 42
Het paard hinnikt hard en rijdt weg. Ik pak de teugels vast en stop mijn voeten in de stijgbeugels. Lekker dan.. ik zit nu op een paard terwijl ik niet eens kan paardrijden. Ik hoor hoefgetrappel achter me. Al snel zie ik de drie Elfen. Een elf gaat langs me rijden. De gene met het rode haar. Twee gaan voor me rijden. De ene met het zwarte en het bruine haar. 'Het enige wat je hoeft te doen is naar the Mountains of Mirkwood rijden. Wij zorgen er voor dat je niet gewond raakt.' Zegt de Elf die naast me rijd. De Elf met het zwarte haar gaat steeds sneller rijden. 'Asca Lúthien á Celebriän.' (Schiet op Lúthien en Celebriän.) Zegt ze. Nu gaan ook zie harder rijden. Ik pak de teugels wat steviger vast en spoor het paard aan. We zigzaggen om de bomen heen, we springen over grote boomwortels heen en we gallopeer steeds sneller. 'We zijn bijna uit het bos.' Zegt de Elf met het bruine haar. Na een tijdje zijn we het bos uit. We komen weer op de grasvlakte terecht. De Elfen laten hun teugels los en pakken hun bogen. Het ziet er indrukwekkend uit. Ze pakken pijlen uit de pijlenkoker op hun rug en beginnen te schieten. Ik weet niet waar ze naar schieten. Ik focus me alleen op de weg voor me. Ik spoor mijn paard aan. Ik ga nog harder en harder. De Elfen rijden nu achter me. 'Rustig!' Schreeuwt een Elf maar ik negeer het. Pijlen vliegen rond mijn oren. Dan hinnikt mijn paard hard. Het paard valt neer. Ik schuif door het hoge gras over de grond heen. Ik zie een grote zwarte pijl in het been van het paard zitten. 'Ze schieten met morgul arrows! Schreeuwt de elf met het bruine haar. De elf met het rode har komt naar me toe. 'Ren! Zegt ze. Ik sta op en begin naar de bergen te rennen. 'We kunnen ze nooit alleen aan!' Hoor ik de Elf met het zwarte haar roepen. Ik ren door steeds sneller en sneller. Dan voel ik een hevige pijn in mijn been. Ik val op de grond en Schreeuw het uit van de pijn. Ik kijk naar mijn been. Dezelfde pijl als in het been van mijn paard. Een soort zwart spul vermengt met bloed komt uit de wond. 'Lúthien. Ze is geraakt!' Hoor ik de Elf met het zwarte haar zeggen. Ik sta op en begin weer te rennen. De pijn wordt steeds erger. Dan voel ik dezelfde pijn in mijn schouder. Ik Schreeuw het uit maar ga door. Ik moet de berg berijken..
P.o.v Legolas.
Ik ren terug naar de poort. 'Ik begrijp hier uit dat jullie oorlog willen... mij best. Ik stuur de Orks er wel op af..' zegt Onderwold grijnzend. Thranduil doet zijn hand omhoog. Alle elven pakken hun boog en een pijl. Tauriel rent naar me toe. 'Orks! Dat kunnen die 3 Elfen nooit aan!' Zegt ze. Ze is duidelijk in paniek. Op dat moment klinkt er een hoorn. Die hoorn is van de Orks. 'We moeten er achteraan gaan.' Zeg ik. Ik kijk naar de poort. Mannen komen de poort binnen. Thranduil geeft een teken. De Elfen schieten hun pijlen. Veel mannen gaan dood. 'En de Elfen hier?' 'Ze houden het hier wel even uit..' zegt ik. Ik pak de pols van Tauriel en trek haar mee. We rennen over het bruine pad, de trap af, langs de cellen. Ik zie Galdor en Nienna staan. 'Galdor Khila amin.' (Galdor volg mij) door de kelder en zo de stallen in. Ik zadel snel een paard op. Ik klim op de rug van het paard. Tauriel gaat achter me zitten. 'Gwao hi!' (Ga nu!) Comandeer ik. Het paard hinnikt. We galopperen de stal uit..
Heey een nieuw hoofdstuk. Hoe zal dit aflopen? Even een uitleg :) morgul arrows zijn pijlen met vergif. Zodra die je raken komt het gif in je bloed. Zodra het gif je hart of longen berijkt stik je en ben je dood.
Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top