'Oeps... dat wist ik niet..' Fluistert Tom. Ik kijk om het hoekje. Mijn ouders zitten gezellig op de bank een wijntje te drinken. Ze praten ergens over maar ik kan ze niet verstaan.. ze zitten te ver weg. 'Halen we het zonder dat we gezien worden?' Vraag ik. 'Vrijwel onmogelijk.' Zegt hij zacht. 'Wacht... ik leid ze af. Jij moet dat boek gaan zoeken.' Zeg ik. 'Ben je helemaal gek geworden! Papa doet je wat aan!' 'Ssst.' Sis ik. Papa kijk even onze kant op. Ik trek Tom om de hoek en hou mijn adem in. Gelukkig gaan ze verder met praten. 'Kan jij ze dan afleiden?' Vraag ik. 'Verstop je. Ik doe het.' Zegt hij. Ik verstop me in de schaduw van deze hoek. Tom loopt de kamer in. 'Tom? Wat doe jij nou hier? Je hoort allang te slapen. Morgen moet je naar school.' Zegt mama. 'Ja...ik...Uum...ik..had een... nachtmerrie.' Hoor ik hem zeggen. Ik hoor dat mama en papa opstaan. 'Kom maar mee. We stellen je wel gerust.' Ze lopen met zijn drieën naar boven. Ik sluip richting de deur van de kelder. Ik open hem zo zacht mogelijk en sluip naar binnen. Ik sluit hem achter me en ren naar beneden. Ik pak een zaklamp van een houten rek. Het licht zullen ze sowieso zien... ik knip de zaklamp aan en schijn rond. Het lijkt alsof er niks veranderd is..