We lopen over het zandpad. Iedereen is stil. Het begint al langzaam donker te worden. 'Dus... waar leidt dit pad heen?' Vraag ik om de stilte te onderbreken. 'Een grote grasvlakte die voor the Misty Mountains ligt.' zegt Galdor. 'Aha..' ik kijk om me heen. Ik zie vrijwel niks. Alleen wat gras dat om het pad heen ligt. Weer een dodelijke stilte.. Wacht. Tom us een Hobbit zoals Aragorn al zei.. ben ik dan een Elf?.... nee dat is onzin. 'Pallando waar overnachten we?' Vraagt Galdor wanneer het pikkedonker is. 'Ik denk langs de weg. Er zijn niet echt grotten of huizen hier.' Zegt Pallando. 'Oke. Lijkt me een goed plan.' Zeg ik. We lopen van het pad af, het gras op. Ik zet de tas op de grond en pak mijn slaapzak.  Ik rol hem uit en pak een extra deken. Pallando en Galdor hebben ook hun slaapzakken neergelegd. Ik vind her raar dat Tom weg is... ik mis hem. 'Weltrusten.' Zegt Pallando. 'Slaap lekker.' Ik sluit mijn ogen maar kan niet slapen. Ik moet de heel tijd denken aan Tom. Hij heeft zijn ouders al. Zal hij me missen? Is hij gelukkig? Na lang wakker liggen val ik toch in slaap..

De volgende dag.
'Kid!' Schreeuwt Galdor. Ik schrik wakker en zit nu recht op in mijn slaapzak. Het is al licht buiten. 'Zo eindelijk. Ik probeer je nu al vijf minuten wakker te maken.' Zegt Galdor lachend. Ik sta chagrijnig op en loop naar de rugzak. Ik pak een borsteltje en kan snel mijn haren. Ik vouw de extra deken op en rol de slaapzak op. Ik haal mijn drinkfles uit de tas en drink wat. Ik deel ook wat brood uit. 'We hebben bijna geen brood meer..' zeg ik en ik stop de deken en de slaapzak terug in de rugzak. 'Nu al niet meer?' Vraagt Galdor verrast. Ik schud mijn hoofd. Ik sta op en hijs de tas op mijn rug. We lopen weer verder. De zon schijnt fel op ons en het is super warm. Het pad loopt ver door. Het groene gras veranderd langzaam in een bruine grasvlakte. Na een tijdje eindigt het pad. 'Het pad eindigt hier?! Midden op de grasvlakte!' Zeg ik verbaasd. 'Ja maar kijk.' Zegt Pallando. Hij wijst in de verte. Ik zie bergen liggen. 'The Misty Mountains of in sindarin, Elfs dus mijn taal,Hithaeglir' Zegt Galdor. 'Moeten we daar heen?' Vraag ik. Pallando pakt het briefje uit de rugzak. 'Ga over the Misty Mountains,  dat gaat vanzelf. ' 'Oke. Laten we gaan.' Zeg ik. We lopen richting de bergen. Het lijkt wel alsof de berg geen centimeter dichterbij komt. Dan hoor ik opeens een soort gejank. 'Wat was dat?' Vraag ik. 'Wargscout..' zegt Galdor.

Heey een nieuw hoofdstuk. Iets korter dan normaal. Dat komt omdat het anders veel te snel gaat :P

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤