Ik loop verder naar beneden. Mijn voeten raken de koude, grijze vloer. We zijn aangekomen in de kelder... De kelder is groot en donker. 'Kid kan jij de lamp even aan doen?' Vraagt Tom. Ik knik. Ik weet niet of hij het heeft gezien maar goed... ik loop naar de grijze muur waar de wenteltrap tegen aan zit. Ik tast met mijn vingers over de muur. Na een tijdje vind ik de knop. Ik druk hem in. Langzaam gaan de lichten aan. Ik kijk om me heen. De meters lange muren van grijs steen komen tevoorschijn. Ik ben hier al best lang niet meer geweest... Ik kijk rond. Helemaal achterin staan rijen met opgestapelde boeken. De rijen raken het plafond. Ook staan overal houten rekken met eten, drinken en andere spullen. 'Kid kan jij me vertellen wat er achterin de kelder te zien is? Jouw ogen zien dat vast wel.' Vraagt Tom. Ik zwijg. 'Kid.. je bent de laatste tijd zo stil.. meestal praat je nog tegen me, nu niet meer... wat is er toch?' Vraagt hij bezorgd. Hij heeft dit al zo vaak gevraagd... 'Niks.' Dat is het laatste antwoord dat hij de komende dagen gaat horen. Hij kijkt naar de grond. Ik zucht en loop langzaam naar de achterkant van de kelder. Ik kijk even snel over alle boeken heen. Mijn oog valt op een fel blauwe met de tekst "Earth" er op. Ik kan er nooit in mijn eentje bij.. Ik kijk rond. Al snel zie ik een ijzeren ladder die in de hoek van de kelder staat. 'Luister Kid. Ik ben er altijd voor je geweest. We vertelde elkaar altijd alles. Ik snap niet waarom dat niet meer zo is..' zegt Tom terwijl hij ook naar de boeken loopt. Ik negeer hem en loop naar de grote ladder toe. Ik til hem op en neem hem mee naar de boeken. 'Kid luister naar me. Ik wil dat we met elkaar kunnen praten.' Oke ik begin lichtelijk geïrriteerd te raken.. ik zet de ladder bij de boeken neer en klim omhoog. 'Kid. Neem niet te veel boeken mee hè. Trouwens kan je misschien vertellen wat ik fout heb gedaan?' Oke... ik begin nu boos te worden..kan hij niet even ophouden? 'Niks.' Is weer mijn antwoord. Ik pak een paar boeken: "Earth", "Wonders of nature", "The big encyclopedia" en nog een paar andere boeken. 'Maar Kid... als ik niks heb gedaan waarom-' 'waarom dit. Waarom dat. Zo gaat het nou altijd!' Schreeuw ik boos. Ik klim naar beneden en ga voor Tom staan. Ik leg de boeken op de grond 'Soms ben ik gewoon even niet zo blij. Soms wil ik dingen niet met je delen. Snap dat dan! Ik lach niet altijd alles weg. Je weet gewoon niet hoe het voelt om elke dag te zitten en alleen maar te kunnen staren naar de witte muren om je heen. Hoe vaak moet ik dit nou nog zeggen!' Al het verdriet en de woede van de afgelopen week heb ik zonet op mijn broer afgereageerd. Ik kan soms zo flippen. Hij begrijpt me soms gewoon niet...tenminste dat denk ik.. 'Sorry..' zeg ik. Ik klap de ladder in en neem hem mee naar de plek waar hij eerst stond. Ik loop terug en de pak de boeken. Tom staart verdrietig naar de grond. Ik ga voor hem staan en duw zijn kin zachtjes met twee vingers omhoog. 'Sorry Tom.. maar sommige dingen kan je gewoon niet begrijpen. Je bent er voor me..maar toch voel ik me alleen. Ik mis iets..' zeg ik. Hij knik. 'Laten we maar terug gaan..' zegt hij. We lopen terug naar de wenteltrap. Tom gaat alvast omhoog. Ik doe eerst het licht uit en loop hem daarna achterna..

Heey een nieuw hoofdstuk. De schrijfstijl is iets anders dan normaal maar dat is vast niet zo erg :)

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤