We lopen door de stenen toren, het kleine trapje aan de binnenkant op. De toren is hoog.. Gelukkig hoeven we maar een klein stukje omhoog. We lopen door een opening in de muur, de toren uit. We lopen nu op het licht stenen pad. Dan stopt Pallando ineens. 'Zie je die toren daar in de verte?' Vraagt hij terwijl hij naar een grote houten toren wijst. Ik knik. 'Daar ligt het oude dorpje Umbar.' Zegt hij. 'Ooit hoorde dit dorpje bij Gondor maar nu is het oud en verlaten.' 'Gaan we daar nu nog heen?' Vraag ik. Hij lacht. 'Dat halen we nooit.. waarschijnlijk komen we daar morgen of overmorgen pas aan.' Ik kijk nog even naar de toren. Dan lopen we verder over het pad van licht steen. Aan het einde lopen we van een klein trapje af. We komen uit op een grote grasvlakte. De grasvlakte bestaat uit hoog, bruin gras. De grasvlakte strekt zich uit tot bij de horizon. Ik zie alleen wat bergen en de houten toren. 'Nou laten we maar richt Umbar gaan..' zegt Pallando. Langzaam lopen we door het hogen gras. Ik zie dar Tom de tas met veel moeite draagt. Ik ga naast hem lopen. 'Gaat het wel? De tas is wel erg zwaar.' 'Ja het gaat wel..' zegt hij. 'Ik kan hem wel even dragen hoor. Geef maar.' Zeg ik. Ik wil de tas van zijn schouders af halen maar Tom wijkt uit waardoor ik mis grijp. 'Ik draag hem.' Zegt hij. 'Oke dan... maar niet klagen dadelijk.' Zeg ik. 'Nee. Dat zal ik niet doen.' Zegt hij geïrriteerd. Ik lach. Pallando komt ook bij ons lopen. 'Is die tas niet een beetje te zwaar voor een mannetje zoals jij?' Vraag ik. Tom zucht. 'Dat zei ik ook al maar hij is eigenwijs..' zeg ik. 'Eigenwijs is ook wijs.' Zegt Tom een beetje boos. Pallando lacht. 'Daar heb je gelijk in mijnheer Tom.' Zegt hij. Langzaam gaan we verder. Na een tijdje worden mijn benen moe. Het lijkt wel alsof we geen meter vooruit komen. Pallando lijkt totaal geen moeite te hebben met het verre lopen en het hoge gras. Ik kijk naar Tom. Zijn gezicht zit onder het zweet en hij trekt een moeilijk gezicht bij elke stap hij zet. 'Pallando... Wanneer stoppen we?' Vraagt Tom. Hij is duidelijk uitgeput. 'We stoppen wanneer het donker is.' Zegt hij. Ik kijk naar de lucht. De zon gaat al langzaam onder. Na een tijdje vult de lucht zich met verschillende kleuren. 'Laten we een grot opzoeken.' Zegt Pallando zodra de eerste sterren verschijnen. 'Is goed.' Zeg ik. We lopen richting een kleine berg die naast de grasvlakte staat. We lopen langs de rand tot we een grot vinden. 'Wacht hier.' Zegt Pallando. Hij pakt een stok en maakt met zijn staf een vuurtje waardoor hij licht heeft. Hij loopt de grot in. Na een tijdje komt hij terug. 'Het is veilig. Kom maar.' Zegt hij. We lopen hem achterna de grot in. Tom haalt de tas van zijn rug af en gaat op de grond zitten. Hij zucht opgelucht. Ik loop door de grot heen. Hij is best klein.. ik vind wat hout. Ik pak de stokken en stukken hout op en leg het voor Tom op de grond. Tom begint een vuurtje te maken. Het licht en de warmte van het vuurtje vult de grot. Ik pak een boterham met kaas uit de tas. Ik scheur hem in drieën. Ik geef een stuk aan Tom en Pallando. Pallando bekijkt hem heel even en eet hem dan rustig op. Ook ik en Tom eten de boterham. Als we het kleine stukje op hebben pak ik de twee slaapzakken en leg ze op de koude grond. Ik pak de extra dekens dit keer niet. 'Rust maar even. We gaan morgen na het opkomen van de zon weer verder.' Zegt Pallando. Ik ga in de slaapzak liggen en rits hem dicht. Ik sluit mijn ogen langzaam val ik in een diepe slaap...

Heey een nieuw hoofdstuk. Sorry dat het zo lang duurde...

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤