Title: Wetcum Bak
Warning:  PG-18. Not for close-minded individual. 😂

Lowella just came back to the Philippines after ten long years in Canada. She couldn't stand the humidity of the weather anymore even the air conditioner was in its fullest in the condo. She tried to call some of her friends to be with her at the mall but, since it's Wednesday, they're still at work. She decided to stroll alone anyway.

Ang dami nang nagbago mula nang umalis ako, she thought to herself while walking around in SM Aura.

Itong BGC area, dating kampo pa ng mga sundalo. Ngayon, may dalawang malls, mga condo at pasyalan.

She shook her head when some memories started to flash on the midst of her mind.

"Intayin kita sa dati nating tagpuan, Misis ko," sabi ni Ignacio. Kinindatan pa siya nito na nagpakilig hindi lang sa kanya kung 'di pati sa mga alaga niyang bulate sa tiyan.

Inihatid siya nito sa Pamantasan ng Makati kung saan ay nasa unang taon pa lamang siya sa kursong Information Technology. Matanda ng apat na taon sa kanya ang nobyo kaya nagti-trabaho na ito bilang isang sundalo na kasalukuyang naka-destino sa Fort Bonifacio.

Si Ignacio ang unang kasintahan. Nagkakilala sila sa birthday party ng kaklaseng si Yana. Isa ito sa kaibigan ng kuya nito. Nakipagkilala ito sa kanya at dahil na rin sa tuksuhan ay naging mag-nobyo sila. Lingid sa kaalaman ng kanyang mga magulang ang pakikipagrelasyon niya. Una ay dahil disisiete pa lamang siya. Ikalawa'y ayaw ng ina niya sa isang sundalo. May pamilya raw ang mga ito sa kung saan nadedestino. Tulad ng kanyang ama na niloko ang kanyang nanay. May pamilya na pala ito sa Mindanao bago pa sila nagkakilala kaya naman 'di nito mapakasalan ang ina kahit pa nagsama sila.

Pagkatapos ng klase ay nagmamadaling pumuslit si Lowella sa kampo ng mga sundalo. May itinurong daanan si Ignacio sa kanya. May mapunong lugar doon kung saan ay hindi gaanong pinupuntahan ng mga sundalo. Maliban sa kung sino ang naka-duty na magmamasid roon.

"Kanina pa kita iniintay, Misis. Hindi kita masundo dahil naka-duty pa ko."

Ang nobyo ang naka-duty sa lugar na iyon kaya panatag sila na walang ibang makakikita sa kanila roon.

"Miss na miss na rin kita, Mister." Agad na ipinulupot ng dalagita ang kanyang mga bisig sa batok ng nobyo.

Sinamantala naman iyon ng binata upang diligin ang uhaw nilang mga labi. Ang kanilang mga dila'y malayang nagsayaw sa tugtog ng kanilang mga puso. Habang ang kamay ni Ignacio ay nakapaloob na sa blusa ng katipan. Napasinghap si Lowella nang maramdaman ang mainit na palad ng nobyo sa kanyang kanang burol. Lalong lumalim ang kanilang halikan. Hindi niya namalayan na naihiga na siya ng nobyo sa inilatag nitong banig. Kung saan ay may meryenda rin itong ihinanda, ngunit siya ang una nitong titikman. Mabilis na naalis nito ang kanyang blusa pati ang kanyang baby bra. Agad na sinakop ng mainit nitong mga labi ang 'di pa katayugang kaliwang bundok habang pinipisil-pisil ang kanan. Nagdulot iyon ng kakaibang init sa buo niyang katawan. Pakiramdam niya ay inaapoy siya ng lagnat.

Hindi naman iyon ang unang beses na mag-make out sila. Ngunit, gaanoon lagi ang kanyang nararamdaman. Hindi na niya napigilan ang nag-aalab nilang damdamin nang sa unang pagkakataon ay isuko niya nang tuluyan ang kanyang bataan.

"Mahal na mahal kita, Misis, at pananagutan kita," bulong nito sa kanya habang pinupunasan ang mga luhang 'di maubos-ubos matapos ipagkaloob ang kanyang pagkabirhen sa katipan.

"Naniniwala naman ako sa iyo, Mister. Puwede ka nang dumalaw sa bahay. Ipapakilala kita kay Papa."

"Aray! Ano ba! Hindi ka tumitingin sa dinaraan mo!" mataray niyang sigaw sa nakabunguan. Napabalik kasi siya nang biglaan sa kasalukuyan.

"Sorry, Miss," malumanay na paghingi ng paumanhin ng lalaking may baritonong boses na pamilyar sa kanya.

She lifted up her glance to the man towering her, and her eyes widens in amazement.

"Miss? Dati misis. Sorry? Sana matatanggal ng sorry mo ang sakit na idinudulot mo no'ng nagpasya kang lisanin ako," lalong tumaas ang kanyang boses at nagsalubong pa ang kanyang mga kilay nang mapagsino ang kaharap.

Mas lalong lumapad lang ang balikat nito kaysa noong bente-uno anyos pa lamang ito, at mas lalong gumuwapo.

"Hindi ko naman sinadya. Ikaw itong—"

"Ako pa? Ako pa ang may kasalanan? Sana pala nakiapid rin ako, tapos kapag nahuli mo sasabihin ko rin sa 'yong... Sorry, hindi ko sinadya." Umusok na ang kanyang ilong sa galit.

Sa dinami-rami ng mabubunggo, bakit ang kumag na ito pa? Sadya pang mapaglaro ang tadhana? Naisip ko lamang siya, ngayo'y nasa harapan ko na.

Napangisi naman ang lalaki nang makilala ang dating kasintahan. "Puwede bang huwag na lang balikan ang nakaraan? Hindi ka pa rin ba nakamu-move on? Matagal na 'yon at saka hindi mo alam ang tunay na nangyari. Big deal ba ang pagkakabunggo ko sa 'yo?"

"Hindi naman big deal. Nagulat lang ako." She fixed her dyed blond long hair to the side of her shoulder.

"Nagulat ka kasi nang nakita mo 'ko na-realize mong mahal mo pa rin ako?" Ignacio asked in playful tone. His right lips lifted for a mischievous grin.

Her right eyebrow arched and her lips painted with berry shade pouted in dismay. "Hindi. Kasi sabi mo dati, ikakamatay mo kapag naghiwalay tayo. Kaya ako nagulat kasi buhay ka pa pala," sarkastiko niyang sabi sa lalaki.

"Buhay pa ako dahil ikaw ang buhay ko," sagot nito sa seryosong tono.

Pati ang mga mapupungay nitong mata'y naging malalam na sinalubong ng kanyang paningin. Nagsusumigaw ang katotohanan ng huli nitong winika. Naumid naman ang kanyang dila.

"Alam kong hindi nakarating sa 'yo ang mga liham ko noon. Tinawagan kita sa selpon mo pero cannot be reach. Lumabas ka pa ng bansa. 'Di ko pa mahanap ang social media account mo. Sana ngayo'y handa ka pang makinig sa paliwanag ko," mahabang himutok ni Ignacio sa kalmadong tono.

Saglit naman nag-isip si Lowella. Totoo na hindi pa siya nakamu-move on. Ni hindi na nga siya nakipagnobyong muli sa takot na baka iwana't ipagpalit lang ulit sa iba. Bumaba nang todo ang kanyang kumpiyansa sa sarili. Pakiramdam niya'y ang pangit-pangit niya kaya biglang naglaho ang lalaki. Gayunpaman, makabubuti na rin siguro na magka-usap sila. Para masagot na rin ang lahat ng mga bakit na itinanong niya sa sarili.

Pinaunlakan niya ang dating katipan nang yayain siya nitong mag-miryenda sa isang 'di gaanong mataong kainan, doon pa rin sa loob ng mall. Matapos nilang umorder ay saglit namayani ang katahimikan. Walang gustong bumasag nito.

"Kung tutuusin ay wala akong dapat ihingi ng tawad sa 'yo," umpisa ni Ignacio.

"Hindi rin naman nahihingi ang kapatawaran ko!" pabulong pero mariin sagot ng dalaga. Inismiran na naman niya ang lalaki.

"Puwede bang hayaan mo muna akong magsalita?" tanong ng binata.

She nodded though her lips still pouted in dismay. Ignacio told her that it wasn't true that he had an affair. Her father, who was his superior that time, assigned him to Mindanao in an immediate order. He tried to call her, but she didn't pick up her phone. He asked his friend, Yana's brother to give her his letter. He was devastated that he didn't receive any call or even a reply letter from her. He couldn't even contact his friend for two years.

'Di sinasadyang nagkita sila sa kampo. Doon na nagtapat ang kaibigan niya na naharang ng tatay ni Lowella ang sulat. Pinagbantaan din ito kung ipaaalam sa kanya ang nangyari ay mawawalan ito ng trabaho. Nabanggit na rin nito ang pag-alis niya patungong Canada dahil sa petition ng kanyang ina. Ang nakarating raw balita sa dalaga ay manganganak na ang dating kasintahan ni Ignacio kaya biglaan ang pag-alis nito.

Tahimik na nakikinig si Lowella, inalala ang nakaraan. Ipinakilala niya ang nobyo sa ama. Dalawang linggo lamang ang nakalipas ay nabalitaan niya ang biglaang pag-alis ng nobyo. Kasabay pa noon ang pagkawala ng kanyang selpon. Galit na galit pa ang kanyang ama dahil may nabuntis na raw palang babae ang nobyo nito. Pinangaralan pa siyang unahin ang pag-aaral at 'di ang paglandi. Lalo pa't hindi naman gaanong kakilala ang lalaki. Totoo dahil tatlong buwan pa lang silang mag-nobyo noon. Tinawagan pa siya ng kanyang ina at pinangaralan muli. Hindi pa raw siya natuto sa dinanas nito. Kaya nga raw sinabi sa kanya ay para maiwasan niya. Nagpasya ang ina na ipetisyon na lamang siya. Doon na lang niya ipagpatuloy ang pag-aaral sa Canada. Dahil na rin sa pagkawasak ng batang puso ay pumayag siya. Pinilit niyang kalimutan ang lalaki. Aral-trabaho ang inatupag niya. May Facebook account naman siya pero ibang pangalan ang gamit niya. Si Yana lang sa dating kaibigan ang ini-accept niya. Pinagbilinan niya itong huwag ipamimigay sa iba ang FB account niya lalo sa dating nobyo.

Gustuhin man niyang kumprontahin ang ama ay 'di na maari. May limang taon nang ito'y namayapa. Ipinaalam na lang ito sa kanila ng unang asawa ng ama noong nailibing na ito, kaya hindi na rin siya umuwi pa.

When he was staring at him while he was explaining his side, Lowella's heart beat became erratic. She could feel the sincerity of his every word. Her mind told him not to believe him but her heart was dictating her that he's still the same man that he used to love. She warned her heart to stay calm. Yes, he already explained his side but it doesn't mean that they can still bring back the past.

What if he's already married? She simply glanced to his hands, while he was biting the burritos. No wedding ring.

Eh, paano kung may nobya na? Impossible naman wala sa guwapo pa ng kumag na iyan?

"Tulad ka pa rin ng dati, makalat ka pa ring kumain." Dumukwang ang lalaki para punasan ang tumulong sarsa ng asadong siopao sa kanyang labi. Nanlaki naman ang kanyang mga mata.

"Hindi na ako tulad ng dati. Mas maganda na ako ngayon at mas –" hindi niya naituloy ang sasabihing mas malaki na ang boobs niya ngayon. Palagay niya ay namula siya parang kamatis sa malaswang naisip.

Bakit ba ang laswa mo, mind? At ikaw puso, huwag ka nang umasa. Baka mawarak na naman! Paalala ng mahinang boses sa kalikud-likuran ng kanyang utak.

He chucked so manly. His Adam's apple was like jumping on his throat. One thing that allured her. "I won't disagree. Ipinagtataka ko lang kung bakit wala ka pang wedding ring o kahit engagement ring man lamang sa daliri mo?"

"Eh, wala ka rin naman, ah!" huli na ng mapag-isipan niya ang sinabi. Ipiangkanulo na naman siya ng kadaldalan.

Isang misteryosong ngisi lang ang itinugon ng lalaki. Pagkatapos nilang kumain'y niyaya siya nitong mamasyal sa paligid ng BGC. Ipinakita nito ang bagong pasyalan doon na tila nasa Venice ka. Nagkuhanan pa sila ng selfie na parang mag-nobyo ulit. Ikinuwento ng lalaki ang naging buhay niya. Nagkaroon naman siya ng mga nobya pero wala pa rin siyang mapakasalan. Umalis na rin pala ito sa pagsusundalo at naging private investigator na. Siya ma'y ikinuwento niya buhay pero may halong kasinungalingan na may nobyo siyang iniwan sa Canada. At kaya lamang siya umuwi ngayon ay dahil sa kasal ng kaibigan si Yana. Kinamusta pa ni Ignacio si Yana, nagulat pa ito na may kumunikasyon pa pala sila.

Matapos nilang mag-dinner ay nagpaalam na ang dalagang uuwi na. Nagpumilit naman ang binata na ihatid ito sa tinutuluyan nitong condo. Inihatid siya ng binata hanggang sa harap ng inuupahang unit. Ipininid na niya ang pintuan, at humugot ng malalim na hininga. Wala na ang bigat ng kanyang dibdib. Pero nagraragudon pa rin ang kanyang puso. Parang kulang pa ang kuwentuhan nila sa nakaraan.

Bakit hindi mo man lang niyayang magkape muna? Sigaw ng mapanukso niyang utak.

Agad niyang binuksan muli ang pintuan para tawagin ang lalaki. Nagkagulatan pa sila dahil nasa harap pa rin nito ang binata at akmang kakatok.

"Ah, magkape o mag-tsaa ka muna, pampatunaw ng kinain," anyaya ng dalaga. Pumasok naman ang binata habang hindi inaalis ang paningin sa kanyang mga mata.

Her eyes widen in amusement when he suddenly leaned her on the walls, cupped her face, and attacked her lips with his hungry kisses. She responded with equal intensity. Her arms snaked behind his head to deepen their kisses while his hands ran down to her back, squished the softness of her bottom, then lifted it up, and her legs automatically wrapped around his waist. Their kisses became passionate, hot, and wild. It seemed that they're been longing for each other's arms for so long. Their tongue danced in the eccentric rhythm of their heartbeats. Their kisses were broken when they needed to gasps for breath, but only for a little while.

Ibinaba ni Ignacio ang dalaga at muling isinandal sa dingding. Pinaliguan niya nang mumunting at mamasa-masang halik ang pingi nito pababa sa makinis na leeg at pinaglandas sa kaakit-akit nitong kaliwang balagat. Habang ang kanyang mga kamay ay nasa laylayan nang damit ng dalaga't mabilis niya itong inalis. Kusa naman sumunod ang mga braso ng babae. Ibinalik niya ang mga labi sa kabilang balagat ng dalaga habang inumpisahan niyang pisil-pisilin ang may kalusugan na nitong dalawang bundok. Mabilis na rin niyang inalis ang pagkakakawit ng bra nito at pinaglandas ang labi't dila sa tuktok ang kanang dibdib nito.

Hindi nakawala sa kanyang pandinig ang pagsinghap ni Lowella at naramdaman na niya ang kamay nito sa kanyang ulo tila nagsasabing huwag niyang tigilan ang ginagawa. Sinupsop niya ang kanang korona nito na tila isang gutom na sanggol habang ang kaliwa'y pinipisil-pisil niya. Lalo siyang ginanahan nang marinig na niya ang mabining ungol ng dalaga na tila isang kaakit-akit na musika. Habang pinagpapalit-palit niya ang pagsupsop sa makabilang dibdib ng dalaga'y naglandas na ang kanyang kamay upang alisin ang butones ng suot nitong short. Dumausdos ito sa makinis na hita't binti ni Lowella. Bumaba ang kanyang mga halik sa impis na tiyan ng babae, saglit nilaro ng kanyang dila ang pusod nito habang ang kanyang kamay ay nasa ibabaw ng pagkababae nito. Iniikot-ikot na niya ang daliri at ramdam niya ang pamamasa nito. Ipinasok pa niya ang daliri sa loob ng pulang seksing-seksing bikini ng dalaga. Muli niyang inikot-ikot at pinaglandas sa biyak nito nang pababa't pataas.

Mabining ungol at pagsinghap lamang ang lumalabas sa bibig ni Lowella. Kanina pa gustong tumutol ng matinong bahagi ng kanyang utak ngunit ipinagkanulo naman siya ng kanyang katawan na nag-aapoy na sa pananabik. Sinusundan na lamang niya ng tingin ang ginagawa ng dating nobyo sa kanyang kahubdan. Saglit pa itong tumingin sa kanya nang punitin nito ang kanyang Victoria Secret thong, at agad ipinatong ang kanyang isang hita sa malapad nitong balikat. Gusto niyang matunaw sa kahihiyan kahit pa nakita na nito ang kabuuan niya may sampung taon na ang nakalilipas.

Isang malakas na ungol ang kumawala sa bibig niya nang paglandasin ng binata ang dila nito sa kanyang basang-basang biyak. Ibinuka pa nito ang kanyang hiwa at pinatigas ang dila't sumuot sa kanyang pagkababae. Napasabunot na lang siya sa makapal nitong buhok habang napaigtad siya at hindi malamang kung saan ibabaling ang kanyang ulo sa napakasarap na sensasyong bumabalot sa buo niyang katauhan. Ito ang unang beses na naranasan niya ang may kumakain ng kanyang sentro. Nababasa lamang niya iyon sa mga pocketbooks. At ngayon, ramdam na ramdam niya ang sarap ng ginagawa ng dating nobyo, tila isa napakasarap na putahe kung lantakan nito ang kanyang pagkababae. Naramdaman na niya na may namumuo sa kanyang puson at sasabog anumang saglit.

"Faster... please..."

Ignacio's heart jumped with joy when he heard her plead. He complied with her request. He licked and sucked her gem as fast as he could, until she quivered and her sweet juices spilled in his mouth. He gulped it at once. He even licked the juices running in her legs and every bit in her gem.

Tumayo siya't pinagmasdan ang nanghihinang dalaga. Napakaganda pa rin ng dating nobya. Alam niyang wala pa rin itong nobyo o naging nobyo maliban sa kanya. Una na silang nagkausap ni Yana dahil isa rin siya sa magiging abay nito. Kaya alam niyang uuwi ang dalaga. Siya pa nga ang naghanap ng uupahan nitong condo, at buti na lang ay nabakante ang nasa dulong unit niya, na sadyang pinauupahan sa mga balikbayan. Katabi lamang nito ang kanyang unit. Nakamasid lang siya rito mula nang dumating ito noong isang araw. Sinundan niya sa mall at sadyang binunggo nang mapuna niyang naglalakad ito na parang lumilipad ang isipan.

"We're not done yet, Misis," isang pilyong ngiti na naman ang iginawad niya sa babae.

"Huwag mo akong tawagin misis kung 'di mo naman mapaninidigan." Nakuha pang magtaray ni Lowella gayon, naka-hubo't hubad pa siya sa harap ng lalaking naliligo na sa pawis at namamakat ang maskulado nitong pangangatawan sa suot na asul na polo. Still in his full gear.

May dinukot ang binata sa bulsa ng kanyang pantalon at muling lumuhod sa harap ng dalaga.

"This is not how I planned to propose, though I guess its somewhat unique." Muling sumilay ang mapanuksong ngiti sa mga labi nito at siya nama'y nais nang matunaw sa parang snow. "Will you be the official, Mrs. Lowella Santos-Monterios?"

Hindi napigilang ni Lowella ang nag-uunahang pagdaloy ng mga luha sa kanyang magkabilang pisngi. Mga luha ng kaligayahan. Noon pa niya pinangarap na maging Mrs. Monterios. Itinakwil at iwinaksi niya iyon sa kanyang isipan dahil sa pagwasak nito sa kanyang batang puso. Sa kabila noon ay natuto siyang maging maingat at matatag. Nakatapos siya sa pag-aaral at may magandang trabaho. Hindi niya mararating ang mga iyon kung hindi sila pinaghiwalay noon.

Ang anumang masakit na kaganapan sa ating buhay ay may dahilan. Maaring hindi agad nating malalaman kung anuman iyon sapagkat, pansamantalang sumasarado ang ating isipan sa mga tamang rason o katwiran, dahil sa sakit na nararamdaman ng ating puso. Manalig lang at huwag sumuko. Tulad lamang ito ng paglubog ng araw ay sasabog ang kadiliman. Ngunit, muling sisilay ito pagsapit ng umaga't mabibigay ng panibagong buhay at pag-asa sa bawat nilalang.

Napatili si Lowella nang halikan ng nakaluhod pang binata ang kanyang pagkababae.

"I'm still waiting for your response. Will you marry me?" Nakangiti ang mga labi ng binata ngunit maluha-luha na ang mga mata nito, tila nangangamba sa isasagot ng dalaga.

"Yes. Yes. I will marry you, Mr. Ignacio Monterios!" Inalalayan niyang tumayo ang binata at isinuot nito ang engagement ring sa kanyang palasingsingan.

"Pinaligaya mo ang matagal nang malubay kong puso, mahal ko!" Binuhat ng binata ang dalaga na tila bagong kasal. "Wetcum bak, Misis!" Muling naghinang ang mapupusok nilang mga labi habang si Ignacio ay naglakad patungo sa silid.

16-17 October 2019
3100 words

WETCUM BAK
Eiramana325
Copyrighted 2019
All Rights Reserved.

A/N: This one-shot story is a part of our activity in Nobelista. Gusto n'yo pa bang sundan natin sila sa loob ng silid? 😉