Ik zit hier, stilletjes in de schaduw van een boom. De zon schijnt vel, op al wat leeft en wat niet leeft. De zon ziet alles, behalve wat zich schuilhoud in de groten, wat er omgaat in de nacht, wat verstopt zit in de schaduw.
Mijn leven was normaal, maar toch weer niet. Ik was een Elf, maar leefde in de gouw. Gevonden in een mandje hangend aan een boom. Verzorgt en eten gekregen door hobbits die mij als hun eigen dochter aanzagen. Ik hoorde hier niet, dat wist ik wel. Maar toch, een stemmetje in mij zei dat ik hier hoorde, dit was thuis. Verborgen in de schaduw zat ik, met mijn prachtige merrie Shadowmere. Haar zwarte vacht dat leek licht te geven als ze in de zon stond, en in de schaduw alsof ze één was met de schaduw. En ik, ik zat daar maar wat. Genietend van de stilte, de rust en het gesuis van de wind. Het was vredig hier, maar op andere plaatsen niet. Daar waar de monster uit de schaduws zich voorttrokken door het licht van de zon. Als ik de zon was geweest had ik weg gekeken, weg van het slechte dat hier bevond, maar de zon wou weten wat zich schuil hield onder de schaduwen, in de donkerste plekken en ook wat gebeurde in de nacht. Ik zou het willen weten, maar ik zou er snel genoeg achter komen.

Want mijn leven zou heel erg veranderen.

Het eerste stuk van mijn boek genaamd The Spirits. Ik hoop dat jullie dit boek heel leuk gaan vinden. Ik zal waarschijnlijk niet snel een nieuw hoofdstuk plaatsen want ik ben nogal bezig met mijn tentamens en aan het leren voor mijn examens. Maar ik zal zo spoedig mogelijk een hoofdstuk plaatsen!!