P.o.v Nicky
Ik kijk haar aan. Shit. Shit. Shit. 'Ik zal het niet door vertellen belooft'. Ik kijk weg. 'Ik mag niks zeggen en je zult me toch niet geloven'. Ze legt een hand op mijn schouder. 'Kom eens?' Ik draai me weer naar haar toe. Ze kijkt me aan met haar mooie bruine ogen. Ze komt dichterbij. Wat gaat ze doen? 'Mag ik iets doen?' Ik knik. Dan zoent ze me. Als ze zich terug trekt word ik rood. Ze lacht. 'Ik vind je leuk'. Zei ze dat echt? Zonder twijfelen zoen ik haar terug. Mijn eerste dag kan niet meer stuk. 'Mag ik het nu weten?' Ik knik voorzichtig. 'Ik ben geen mens'. Ze kijkt me vragend aan. 'Ik ben een wolf'. Ze kijkt me ongeloofwaardig aan. Ze gelooft het niet. 'Maar die bestaan toch niet. Kan je transformeren?' Ik schud mijn hoofd. 'Nog niet pas als ik in mensen jaren zestien word. Ik ben nu in wolven jaren achttien en in mensen jaren vijftien. Het is ingewikkeld'. Ze knikt. 'En hoe zit het met de rest hier?' Ik twijfel. 'Laura mijn zusje is een elfje en Alice en Eva ook en Laurens is ook een wolf en na ja alleen Laurens is mijn broer en Eva is een zusje van mijn moeders vriend. En Laura is de dochter van een goede vriendin van mijn moeder'. Ze kijkt een beetje geschrokken. 'Ik heb over wolven gelezen dat als ze boos worden hun ogen rood kleuren. En dat als ze kunnen transformeren dat ze krachten hebben en hun oog kleur kunnen veranderen in groen, blauw, paars, wit en nog meer, maar dat stond in een fantasie boek. Nooit gedacht dat het waar kon zijn'. 'D..dus je gelooft me?' Ze knikt. 'Als jij het zegt zal het wel waar zijn'. Ik glimlach. Shit nu krijg ik problemen met Alice. 'Maak je niet druk ik vertel het haar wel'. Huh? 'Ik heb altijd mensen hun gedachten kunnen lezen. Geen idee hoe, maar ik kan het. Dus als je me niks gezegt had kon ik er alsnog te weten komen'. Ik knik. Ik hoor Alice roepen. 'Nou laten we gaan. Ik zal het wel vertellen en vertel gelijk dat ik je vriendin ben'. Ik knik. We lopen naar beneden. Ik ben nog steeds rood. Alice kijkt me boos aan. Ik kijk weg. 'Wat hadden we nou afgesproken?' Ik zeg niks. 'Mevrouw? Nicky heeft me alles vertelt. En toen heb ik hem iets vertelt. Hij is nu mijn vriendje en ik weet dat hij en Laurens wolven zijn en u, Eva en Laura elfjes zijn. Ik kan gedachten lezen dus ik was er toch wel achter gekomen'. Alice is boos en loopt naar buiten. Eva, Laura en Laurens komen net binnen. Nu moet ik alles nog aan hun vertellen. Gelukkig vertelt Ashley alles weer. Ik zit rood op de bank. Als Alice maar terug komt

Zal Alice terug komen? En wat zullen de rest zeggen over dat Ashley alles weet? Je leest het in het volgende hs ;)