P.o.v Laura
'Hij veranderde en jaagde ze weg. Hij duwde me niet weg toen hij erachter kwam dat ik een Flashwing ben en dat vind ik fijn.' Wacht Nicky is nog geen zestien hoe...? Ik zal dat met Alice bespreken. 'Ik vind je heel aardig en ik zal je helpen tegen die demonen.' Ashley glimlacht. Ik neem afscheid en loop de kamer van Alice in. 'Ik wil dat je Nicky haalt.' Alice kijkt niet begrijpend, maar haalt hem op. 'Laura wat is er?' Ik zit te wiebelen met mijn vingers. 'Nicky is nog geen zestien toch?' Nu zie ik Nicky schrikken. 'Dat klopt.' 'Nicky. Vertel me eens. Hoe kon jij veranderen in je innerlijke wolf zonder die leeftijd te hebben?' Nu zie ik Alice ook schrikken. Nicky denkt na, maar haalt zijn schouders op. 'Je was boos of niet? Nicky probeer je gevoel uit de weg te houden. Als je veranderd door woede gaat het mis.' Nicky knikt. Hij moet beter oppassen. 'Maar goed je kunt dus al transformeren.' Nicky knikt weer. Dan staat hij op en loopt hij weer weg. Ik hoor de deur naast ons open gaan. Hij is naar Ashley toe. Draak en Wolf. Het mag niet. Het kan niet. Dat weten ze beide. En toch gaan ze ervoor. Ze passen goed bij elkaar, maar ook weer niet. Ze verschillen gewoon te veek van wereld. Zij is hier opgegroeid en hij in Elgar. Ik ga naar mijn eigen kamer en pak mijn kaarten. Die heb ik van Ray gekregen. Ofterwijl. Mijn vader. Hiermee kan ik met hem praten wanneer ik wil. Dat kon toen hij leefde, maar ij heb het na zijn dood niet meer geprobeerd. Misschien werkt het ook nu nog. Ik leg de kaarten neer op de goede manier. Sommige leg ik ondersteboven. Dan spreek ik de zin uit. Licht komt uit de kaarten. Ik spreek de naam van mijn vader uit. Dan komt er een schim in de hoek van de kamer wat steeds meer vorm krijgt. Ik sta op en ren ernaar toe. 'Laura?' 'Pap?' Hij geeft me een knuffel. Ik begin te huilen. Hij streelt mijn rug. 'Laura ik heb weinig tijd, maar er is een ding die jij aan Nicky, Alice, Eva en Laurens moet vertellen en iets wat je helemaal niet mag zeggen tegen niemand.' Ik knik. 'Eerst wat ik niet mag zeggen.' Hij gaat zitten en ik ga op zijn schoot zitten. Ben ik eigenlijk te oud voor, maar ja. 'Het gaat al de verkeerde kant op met Nicky. Hij is veranderd zonder zestien te zijn, maar het ergste moet nog komen. Nicky gaat zichzelf verliezen.' Mijn ogen worden groot. 'Nee dat mag niet.' Ik laat de tranen over mijn wangen stromen. 'En het andere?' Hij zucht. 'De ouders van Nicky en Laurens en de broer van Eva en zus van Alice zijn niet meer wat ze waren. Xandra kan niet meer terug veranderen door een beet van een vampier en Rick is versteend en verpulverd door de Black Devils.' Ik spring op. 'Nee...' Nu barst ik in tranen uit. 'Ik moet gaan. Ik heb eigenlijk al te veel gezegt.' Ik knik en geef hem een knuffel voordat hij verdwijnt. Ik barst weer uit en begin luid op te huilen. Niet veel later komen Ashley, Nicky, Laurens, Eva en Alice binnen. 'Wat is er?' Ik haal diep adem, maar barst weer uit. 'Ik kan het niet.' Ik voel twee armen om me heen. Ik kijk op. Nicky. 'Vertel het maar Laura.' Hij trekt me tegen zich aan. Ashley doet een stap naar voren. 'Laura is dat waar? Ik weet wat je denkt. Ik wil weten of het waar is.' Ik knik en barst weer uit. 'Zal ik...' Ik schud mijn hoofd. Ik haal diep adem en begin. 'Ik heb met mijn kaarten mijn vader Ray. En... En... En hij vertelde me twee dingen. Over... Rick en Xandra...' Nicky laat me los. 'Wat heeft hij gezegt?' 'Xandra is in wolven vorm ge... gebeten door een v...vampier.' Nicky staat op en slaat zijn vuist tegen de muur. 'En onze vader?' Vraagt Laurens voorzichtig. Terwijl Eva zich tegen hem aanklamt. 'Ze moesten langs de Black Devils en Rick keek in de ogen en versteende en werd verpulvert.' Eva zakt neer op de grond. 'Eva?' Eva transformeerd en loopt of me af. 'Zeg dat je liegt. ZEG DAT HET NIET WAAR IS!' Haar handen worden omringt door een rode gloed en haar haar wappert rond. Ook Nicky is boos, maar veel erger. Nicky veranderd en brult. Hij maakt het raam kapot en springt erdoor heen. Eva schiet een vuurbal in mijn gezicht en ik verlies het bewustzijn. Het enige wat ik hoor is dat Eva kalmeerd en huilt.