P.o.v Nicky
Ik loop rustig het dorp in. Deuren en ramen gaan snel dicht. Mensen gillen. Heerlijk. Allemaal bang voor mij. Ik hoor een klein stemmetje in mijn hoofd die op de mijne lijkt. 'Stop hiermee!' Ik lach. Ik ren langs huizen en hou iedereen op afstand. Al die gillende mensen. 'STOP HIERMEE!' Herhaald de stem. Ik luister er niet naar. Mijn moeder kan niet meer mens worden, mijn vader is dood en deze mensen gaan boeten. 'Deze mensen hebben niks verkeerd gedaan. Rick is dood gegaan door een Black Devil en Xandra is gebeten door een Vampier. DEZE MENSEN HEBBEN ER NIKS MEE TE MAKEN!' Ik zucht geërgerd. Ik ren verder. Mensen blijven gillen en doen de ramen en deuren dicht. Kinderen spelen tot hun ouders ze naar binnen trekt. Kinderen snappen et niet en beginnen te huilen. Zo heerlijk. Ik kan dit de hele dag nog wel aanhoren. Ik loop verder van het bos af en dieper het dorp in. Machteloze ouders die hun kinderen kwijt zijn. Zo leuk om te zien hoe ze wanhopig hun kinderen zoeken en uiteindelijk toch voor zichzelf kiezen en naar binnen gaan. Sommige kinderen klimmen in bomen. Ik loop verder. Ramen en deuren blijven dicht gaan. Ik zie een speeltuintje waar kinderen spelen. Elk kind word daar weg gehaald, behalve één meisje. Zij blijft spelen. Haar moeder trekt haar mee, maar ze weigerd. Stom kindje. Ik laat haar eens zien wat er gebeurd als je niet naar je mama luisterd. 'Blijf uit haar buurt!' Zegt de stem. Ik zucht. Ik loop naar haar toe en snif eens. Het meisje kijkt naar me. Ze legt haar speelgoed neer en staat op. Ze kijkt me aan. Dit word haar einde.