De zee ziet zwart. Pikzwart. Terwijl de volle maan een witte cirkel op het water achterlaat. Ik sta te trillen op mijn benen. Vanavond komen ze. Iedereen weet het. De vuurtoren straalt een mooi licht uit in de verte. Ik vind het een mooi licht. Achter mij hoor ik wilde voetstappen. De soldaten lopen langs alle kanten. Later wanneer ik oud genoeg ben, moet ik het Brits leger dienen van mijn vader. Mijn naam is James. James Junior Newton. Zoon van de Britse generaal James Edward Newton. In die nacht vond ik mijn roeping. Mijn doel. Het licht van de vuurtoren flikkerde heen en weer. Tot mijn verbazing zag ik een klein lichtje in de verte. Aan de hemel. Ik dacht dat het een ster was. En de ster groeide. Ik was compleet van de wereld. "James! Ren!" Ik werd wakker geschud. De ster had de toren verwoest. Mijn favoriete plekje. En ik was bijna dood. Zo niet dan ging mijn vader me wel vermoorden. "Waar is dat rotmormel! Ik had gezegd dat hij de wacht moest houden!" Daar kwam mijn vader uit de menigte. Ik sprong recht en probeerde weg te lopen. Hij greep me bij mijn nekvel en sloeg me overal. Ik probeerde niet te huilen. Britse kinderen huilen niet. "Je bent waardeloos. Waardelozer dan een piraat!" hij gooide me op de grond. Het was iets na middernacht. We zijn vandaag 6 juni. Mijn verjaardag. Vandaag ben ik twaalf. En het is misschien mijn laatste verjaardag. Miljoenen sterren stonden aan de hemel. Maar nu deed ik mijn ogen open. Het waren geen sterren. Maar vuurballen. Van de vijand. Ze zijn er. The skulls and bones.

Ik rende door de straten. Gebouwen stonden in vuur en vlam. Het dorp werd omringt door het rode gevaar. Schoten weerklonken door de straten. Mensen huilden en brachten hun kinderen in veiligheid. Ik rende de heuvel op waar de galgenboom en de guillotine stond. Ik stopte niet en keek niet achterom. Tot ik boven was. Ik keek om. Het eerste schip enterde. De zwarte vlag met het doodshoofd op wapperde. Vanuit deze positie zag ik er machte uit. Ik balde mijn vuisten. Laat ze maar komen. Het vuur danste. Het gevecht duurde de hele nacht. Ik kon zien hoe mijn vader met zijn ogen de vijand uitmoordde. Dit zijn geen volwassen piraten. Dit zijn jongeren. Zonder dat ik het doorhad, werd ik van vanachteren beslopen. En voor ik het wist was ik omsingeld. "Kijk een kleine rat." Grijnsde de langste. "Weggerend van een gevecht, lafaard." Antwoordde de kleinste. Verder zag ik nog een dikke vetzak en een magere stengel. Ik bleef zelfverzekerd stilstaan. "James!!" Ik draaide mijn hoofd om. "Dat is dus je naam", gniffelde de lange. De vier maakten dat ze uit de voeten kwamen. Mijn vader zijn soldaten Stonden als een schild rond me. Tot mijn verbazing zag ik dat de soldaten hebben gewonnen. De zon kwam op. Ik had het overleefd. Maar diep vanbinnen wist ik wat ik wilde. Ik wilde een piraat zijn. Ik zag mijn vader terugkeren. Tientallen gevangenen had hij bij aan ketens. Het is tijd voor de rechtspraak. 

 Hello everybody. Ok ik weet het. Dit is nog niet zo goed geschreven. Ik heb een tijdje niet geen boeken gemaakt dus ik moet er weer inkomen. En ik ben mijn samenvatting van mijn verhaal kwijt XD. No worries. Maar goed Ik hoop dat jullie genoten van het eerste deel. Vergeet dit boek niet te delen met iedereen en te commenten. Ok 2 votes is genoeg voor het volgende deel XD zie jullie dan XOXO. S/o naar  Michele_VDB