*Nehemiah's POV*

Agggghhhh! Bagong umaga nanaman. But wait?? Bakit nasa ibang bahay ako?? Bat naging iba yung itsura ng room ko?? Bat wala dito yung 1D poster ko??? Baba na nga ako!

Downstairs...

Ma! Bat nasa ibang bahay tayo?? Bakit ganun yung itsura ng room ko? Why? Why?

"Anak anong nangyayari sayo? Nababaliw ka na ba? O baka na-aalim pungatan kapa" sabi ni mama sakin. Kasi sobrang kabado talaga ako kasi hindi ako aware.

Na commatose bako? Bat parang naninibago ako?? Tanong ko sa sarili ko habang nag tataka bakit ba ganto yung nangyayari sakin. At hindi ko nalang inisip tong mga pagbabago nato. Tapos kinwento ko kay mama na nasuspend ako.

"Ma may sasabihin pala ako wag ka magagalit ahh. Nasuspend po ako ehh. Hehe"
Sabi ko na may patawa tawa pa habang sumusubo ng pagkain.

"Anak ayan ka nanaman ehh. Wag mo akong lokohin. Tsaka Summer ngayon pano ka masususpend."
Sabi sakin ni mama habang nag fe-facebook.

"Whaaatt??!! Summer ba ngayon? Ma?, baka ako naman niloloko mo ehh. Sabi pa nga yun ni sir romen yung adviser ko ngayong grade5!" Sabi ko kay mama habang kumakain.

"Hayyyssst. Anak hindi kana Grade 5. Grade 6 kana sa pasukan huyy. Anong nangyayari sayo anak. May amnesia kaba. Tignan mo ung kalendaryo ohh." Sabi sakin ni mama at tinuro nya yung calendar.

Bigla naman akong tumingin. Nung pagkakita ko nakita ko May 16, 2017, wednesday. Ano kayang nangyayari sakin.

Few moments ago...

Narealize ko na lahat ay panaginip lang. Walang suspend pero mayroong pangaasar. Muntikan lang masuspend. At wala ring sunog sa bgc. Walangnstarbuck at walang pumunta sa nba store at wlang nawalang wallet. In short,, every thing is just a dream... hayssst siguro namiss kolang sila. Pero teka wait, ano oras ba ako natulog kagabi?? Tanungin konga si mama.

"Ma ano oras po ako natulog kagabi??" Sabi ko

"12:00 ng madaling araw, at tignan mo 2:24 na ng hapon. Sabi ni mama

So... 14 hours akong tulog. Haba ng panaginip ko.

4:00 pm...

Unti unti ko nang nang naaalala lahat. Grabe para kong nagka amnesia. Nagpunta naman ako nang court para maglaro ng basketball at kinuha ko narin yung bola ko at nagsuot ng long socks at sapatos. Habang paalis ako may sinabi sakin si mama.

"Anak di kana nakapunta sa pasigcomlex. Remember? Championship nyo ngayon at ikaw ang inaasahan ng coach nyo. Pumunta nga dito kanina si coach robert, hinahanap ka."
Sabi sakin ni mama habang nagaayos.

"Hallaaa! Ma bat di moko ginising??!!!" Gulat na sabi ko

"Ehh sarap ng tulog mo ehh." Sabi sakin ni mama na medyo patawa pa

"Anong oras daw po ba yon?"
Tanong ko

"3:00-5:00 anak"

"Hahabol ako ma naka jersey nmn ako tsaka sapatos. Pahatid nako kay mang kanor ma."
Sabi ko

"Anak wala na si mang kanor. Nakalimutan mo nanaman? Namatay na sya."
Sabi ni mama

"Ayy sorry ma nakalimutan ko lng. Pahatid nlng po ako kay mang nestor."
Sabi ko

"Sige anak. Galingan mo ahh. Ingat love you."
Sabi ni mama

"Sge po ma alis nako labyu!
Sabi ko kay mama. Tapos umalis nako at sumakay sa kotse.

To be continued...

______________________________________

Thank you po sa pagbabasa ng six bad boys. Dahil po sainyo mataas ang rankings natin ngayon. And pls continue to vote and read and comment down your suggestions. Love you readers!