Flashback
"Όχι!!! Γιατί το έκανα αυτό?!" Είπε η Meizy κλαψουρίζοντας.
Είμαστε στο σπίτι της Meizy. Εκείνη φοράει της πιτζάμες της , είναι στο κρεβάτι της και κλαψουρίζει για ότι προηγήθηκε εκείνη τη μέρα ενώ η Mia την παρηγορεί.
"Αγάπη μου δεν υπάρχει λόγος να αντιδράς έτσι! Και άλλα τόσα έπρεπε να του πεις!!!" Είπε η Mia έχοντας κουραστεί από την όλη κατάσταση.
"Μα καταλαβαίνεις τι του είπα;! Ή βασικά τι μου απάντησε; "
"MEIZY ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΚΟΥΡΆΣΕΙ!! Όλα όσα του είπες του άξιζαν αυτού του ψωνισμένου βλάκα!!!"
Η Meizy είχε μείνει έκπληκτη από την αντίδραση της πάντα χαλαρής και χαρούμενης κολλητής της η οποία τώρα μόνο που δεν είχε πρασινίσει από τα νεύρα της.
"Meizy...." Είπε αναστενάζωντας.
"Μετανιώνεις για όσα του είπες; "Την ρώτησε προσπαθώντας να συγκρατηθεί.
"Όχι δεν το μετανιώνω!!! " Απάντησε εκείνη.
"Τότε σε παρακαλώ απάντησε μου για ποιον ακριβώς λόγο είμαι εδώ τόσες ώρες και προσπαθώ να βγάλω άκρη με σένα και το κλαψούρισμα σου;"
"Επειδή το πρόβλημα είναι αυτά που μου είπε αφού τον έψαλα..."
Είπε με ένα ντροπαλό ύφος.
"Δηλαδή;" Την ρώτησε η Mia αυτή τη φορά γεμάτη περιέργεια και ενδιαφέρον.
"Να, λοιπόν...." Είπε και άρχισε να της εξιστορεί ολόκληρο το σκηνικό.
~ flashback ~
"Αρκετά!" Είπε και χτύπησε τα χέρια της στον πάγκο που είχε μπροστά της. "Το ότι δεν είχα μέχρι τώρα την ευκαιρία να ασκήσω το επάγγελμα μου, δεν με καθιστά ερασιτέχνη! Ως αριστούχος της καλύτερης καλλιτεχνικής σχολής της Μανίλα θα έλεγα ακριβώς το αντίθετο!! Και αν λοιπόν εσείς κύριε μου ζητήσατε να εργαστώ εδώ μόνο και μόνο λόγο της σχέσης που έχω με τον Tim είναι δικό σας πρόβλημα! Αλλά αν περιμένετε ότι θα καθήσω εδώ να ανέχομαι τις προσβολές σας κάνετε μεγάλο λάθος!!!" Είπε φωνάζοντας δυνατότερα τις τελευταίες της φράσεις.
Η Sophie είχε μείνει κάγκελο με την αντίδραση της Meizy. Ακριβώς όπως και ο Alex ο οποίος όμως συνήλθε πιο γρήγορα από το σοκ της έκρηξης της Meizy.
"Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα τέτοια αντίδραση από εσάς δεσποινίς Meizy! Σας είχα για πιο λογικό και συγκρατημένο άνθρωπο." Της είπε κοιτώντας την περιφρονητικά.
Η Sophie με το που συνήλθε από το ένα σοκ της ήρθε το επόμενο. Είχε μείνει σιωπηλή στη θέση της μη ξέροντας αν και πώς πρέπει να αντιδράσει.
Η Meizy πήγε να του απαντήσει αλλά δεν πρόλαβε!
"Ξέρετε το να βρίζετε το αφεντικό σας την πρώτη μέρα δουλειά σας είναι απολύτος αφελές. Δεν σας είχα για τόσο οξύθυμο άνθρωπο!" Είπε και γύρισε προς την πόρτα με ένα στραβό χαμόγελο ευχαρίστησης μη δίνοντας της την ευκαιρία να μιλήσει.
~ end of flashback ~
Είναι και πολύ...." Πήγε να τον βρίσει αλλά η Meizy την σταμάτησε!
"Και να τον βρίσεις δεν αξίζει! Όπως και να χει έπεσα πολύ στα μάτια του και πιθανότατα και στου Tim!"
"Εσύ έκανες και είπες αυτό που θεωρούσες σωστό οπότε γιατί νοιάζεσαι για τα υπόλοιπα;" Της είπε η Mia προσπαθώντας να την καθησυχάσει.
"Θες να πάμε καμιά βόλτα;" Της ρώτησε ξανά.
"Όχι Mia , σε ευχαριστώ! Λέω να πάω για τρέξιμο..." Της είπε.
\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\
Είχε περάσει μισή ώρα απ'όταν η Mia έφυγε και η Meizy ξεκίνησε να ετοιμάζεται για να πάει για τρέξιμο.
Φόρεσε τα ακουστικά της και έβαλε μία από τις διακόσιες playlists της να παίζει.
\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\
Μετά από αρκετή ώρα είχε φτάσει στον παραλιακό δρόμο της πόλης ενώ είχε σχεδόν δύσει ο ήλιος.
Κάποια στιγμή σταμάτησε το τρέξιμο για να πάρει μια ανάσα. Γύρισε και κοίταξε προς τη θάλασσα.
Εκείνη τη στιγμή διάλεξε και έβαλε ένα συγκεκριμένο τραγούδι να παίξει. Ήταν το Hope Not. Ήταν από τα αγαπημένα της. Καθώς το άκουγε είχε μπροστά της αυτή τη θέα:
Όσες φορές είχε κάνει αυτή τη διαδρομή δεν είχε καταλάβει πόσο όμορφα ήταν.
Τώρα πια είχε καθήσει κάτω στον πεζόδρομο. Χαλάρωνε και άκουγε τη μουσική μέχρι που ένιωσε το ένα ακουστικό να χάνει επαφή με το δέρμα της και ξαφνιασμένη γύρισε να δει τι έγινε.
"Λίγο στενάχωρη μουσική δεν νομίζεις;" Της είπε με χαρούμενο τόνο ο Tim περνώντας το χέρι του γύρω από τους ώμους της με αποτέλεσμα να την αγκαλιάσει.
\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\
ΓΕΙΑ ΣΑΣ! Πώς είστε φίλοι μου; Θέλω να ελπίζω πως είστε τέλεια!
Λοιπόν πληροφοριακά το τραγούδι Hope not είναι αυτό που έχω βάλει πάνω πάνω και αυτό που άκουγα όση ώρα έγραφα αυτό το κεφάλαιο! Ελπίζω να το ακούσετε και να σας αρέσει!
Επίσης! Πείτε μου πώς δεν είμαι η μόνη που έχω μπει σε κλίμα Χριστουγέννων από τώρα? Άλλαξα μέχρι και background προφίλ σε κάτι χριστουγεννιάτικο!
Λοιπόν μέχρι να τα ξαναπούμε...
Φιλάκια!!! 😘😘😘
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top