KABANATA 1
Sigaw ko ang pumupuno sa loob ng medyo maliwanag na kwarto kasabay ng pagdagsa ng aking mga luha habang nakatanaw sa ginagawa niya. He was pulling down my mother's skirt harshly to take it off. My mom was screaming and trying to stopped him from what he was doing but his strength was just too much that she couldn't do anything.
"Lolo! Huwag po... Maawa po kayo kay mama..." my voice was broke as I screamed from the top of my lungs.
Nilingon niya lang ako at mala-demonyong ngumisi bago maglabas ng kanyang kutsilyo at itutok iyon kay mama. My eyes swam in tears even more seeing him molested my mother who can't even fight for herself in front of my eyes.
"Manahimik kang punyeta ka!" galit na sigaw niya sa akin.
Ang namumula niyang mata ay kita ko ang pagnanasa para kay mama. The moment he successfully took my mother's skirt off, he was like a wild animal hunting his prey. Mas lalo lamang akong umiyak nang makita ko iyon kay lolo.
"Pa... Huwag ho, Papa... Maawa ka sa akin, Pa!"
It was my mother's scream that full of agonies when my demonic grandfather started kissing her from her toe until it reached her legs. Tumigil siya at inabot ng kamay niya ang lampshade na nasa kanan niya upang buksan din 'yon.
When he opened the lampshade that was on his right side, he instantly dropped and savor my mother's body with his thirsty eyes. I didn't know... Hindi ko alam ngunit hindi ko makita sa kanya ang amang kinalakihan daw ni mama.
My mother that was laying on the cold floor while her hands were tied with a rope, was trying to reached me. Habang ako ay nasa gilid lamang at puro pag-iyak ang aking nagagawa.
Ang demonyong walang awang minomolistiya si mama ay biglang lumapit sa akin at hinablot ang buhok ko dahilan upang mas lalo lamang akong sumigaw dahil sa sakit at takot sa ginagawa niya sa amin.
"P-Papa!" sigaw ni mama nang hablutin ni lolo ang buhok ko.
"Apo... Mas presko ka pa pala sa anak ko, eh. Bakit hindi ko naisip 'yon kanina?" Baliw na tanong niya sa sarili niya.
Kita kong sinusubukan ni mama ang gumapang papalapit sa akin. But the evil that was making us miserable pulled my dress without any thought revealing my body almost naked.
Agad kong tinakpan ang katawan ko sa takot sa ginagawa niya.
"L-Lolo..." I shook my head. "H-huwag po, lolo..." I begged for all the ears that could possibly heard us to come around.
Malakas lamang na humalakhak si lolo at iwinaksi ang mga braso kong nakaharang sa katawan ko.
He smirked evily as his eyes darted at my almost exposed breasts.
"Lamasin ko lang, apo, ah? Parang... Parang ang lalambot kase at sayang naman kung hindi si lolo ang unang makatikim, hindi ba?" bulong niyang nagbigay kilabot maging sa kaluluwa ko.
"Papa! Huwag ang anak ko, Pa... Maawa ka naman kay Poresa..." It was my mother's pleading voice.
Ang demonyong nilalang na kasama namin ni mama sa loob ng kwarto ay biglang nagbaling ng kanyang ulo kay mama. Ikiniling niya ang ulo niya na animo'y baliw na nag-iisip sa kung ano ang gagawin niya.
Mahigit anim na segundo siyang nakatingin kay mama bago siya lumapit. He sat down and waved his hand on the air. Moving his fingers and closing-opening his palms.
I stared at my mother. Her face that was covered with tears, was smiling at me as if she's saying that everything was fine with her. That she could take everything as long as I am safe. Sa ngiting iyon ni mama ay nanghihina ako.
Napasigaw na lamang ako nang makita kong babuyin ng husto ng demonyo ang ina ko. His mouth that was tasting my mother's life, it was making me insane. His tongue that was going in and out from my mother's vagina made me loss my sanity for that night completely.
Hindi ko alam. Hindi ko alam kung bakit niya iyon ginawa kay mama. Sa amin na pamilya niya. That the man who was supposed to protect us from anything that has the possibility to cause us pain, was the one who gave us agonies. He was the one who brought our dreadful nightmares that no one could ever heal it.
It was him. My damn demonic grandfather.
Napabalikawas ako ng bangon nang muli ko na namang mapanaginipan ang bangungot na iyon. Tumutulo sa pawis ang noo ko habang nanginginig ang buong katawan ko. Ang malakas na kabog ng puso ko ay nagpapatunay sa takot na nararamdaman ko.
It has been three years since that night happened. It has been three long years since my mother passed away. Dahilan kung bakit kina tita Hilda ako ngayon nakatira.
"Hoy, Poresa! Aba't tanghali na at hindi ka ba papasok?!" dinig kong sigaw ni tita galing sa labas.
Napahinga na lamang ako ng malalim at tumayo mula sa kama.
"Lalabas na ho, tita," ani ko.
Naligo muna ako bago ako bumaba at dumiretso ng tungo sa kusina. Naabutan kong naroon na ang asawa niya pati na rin ang pinsang kong si Eunice.
"Aba't bakit nakatayo ka pa rin diyan? Pumunta ka na rito at mag-a-alas syete na!" It was tita Hilda.
Naglakad ako patungo sa upuang puwesto ko. Eunice instantly waggled her brows at me and mumbled something. She was probably cursing me again on her head for being a top in our classroom.
Napapilig na lamang ako ng ulo ko at inilagay ang bag ko sa upuan bago umupo. I was about to drink a glass of water when my paranoid cousin asked me directly.
"Are you dating Rexos Emmanuel Villosillo of Medicine department, Poresa?" tanong niyang nagpakunot ng noo ko.
What? Medicine department? And wait... Rexos what?!
Umirap lamang ako bago ituloy ang akmang pag-inom ko kanina.
"Anong date, Poresa?" mariing tanong ni tita Hilda sa akin.
Kumuha muna ako ng pandesal sa lamesa bago bumaling kay tita na mariing nakatitig na sa akin.
Psh!
Nilingon ko si Eunice.
"Why would I waste my time on dating, Eunice? Besides, hindi ako nag-aaral para lumandi lang," sagot kong nagpaliit sa mga mata niya.
Nakita ko siyang umirap sa hangin.
"It's good. I don't want you to be my rival when it comes to him. Maganda ka nga, wala ka namang amor," aniyang ikinangisi ko.
Ako? Walang amor? Okay...
Kumagat ako sa pandesal na hawak ko bago muling bumaling ng tingin kay Eunice na nasa tabi ko.
"I heard a saying that might suit you very well, Eunice," saad ko.
She lifted her brow and asked me curiously.
"What is it?"
I smiled innocently.
"Talo ng malandi ang taong maganda," I said.
I saw how her eyes widen with my words. Walang pasubali siyang tumayo at hinampas ang lamesa dahilan kung bakit nahulog ang baso ni tito.
"The hell!" she screamed angrily.
"Eunice!" Tito and tita yelled her name in unison.
Lihim akong napangiti at basta na lamang tumayo.
"I'm going. Papasok na ho ako, tita Hilda... Tito," paalam ko.
Tito Erwin nodded his head while tita Hilda just give me a cold stare. Hindi na lamang ako umimik at tumalikod na lamang mula sa kanila. Besides, I'm used to it. Kaya ano pa nga ba ang bago? Wala.
I took a tricycle to enter NSC. The guards were already there checking for students IDs. Good thing I always brought it with me. Palaging nasa bag ko lang iyon kapag wala ako sa university.
Pagkapasok ko sa eskwelahan ay agad nahagip ng mga mata ko si Yumi na inaakbayan ni Nathan. I just shrugged my shoulders and decided to call her name.
"Yumi!" I yelled.
Tumakbo ako papalapit sa kanila nang tumigil sila at lumingon sa likod kung nasaan ako.
"Poresa!" sigaw niya pabalik.
Ikinumpas ko ang kamay ko sa ere at mas binilisan pa ang takbo papalapit sa kanila. Nang makalapit na ako ay habol ko ang paghinga ko.
"Did you search it? The one that I asked you to find?" bungad na tanong ko kay Yumi.
Tumango ang kaibigan ko sa itinanong ko.
"Oo, tapos na. Nasa room ng student council. Kunin mo na lang kay Rexos. President naman ng club natin 'yon kaya baka ibigay sa'yo ng walang hirap 'yon," ani Yumi.
"Ha? Why? Bawal kung ikaw?" tanong ko.
Tinapunan ako ng tingin ni Yumi na animo'y isang katangahan ang itinanong ko. I just pursed my lips at her.
"We'll go on a date by nine until five in the afternoon," it was Nathan who answered my question for Yumi.
Anak ng baka naman...
"Oh, is that so—"
"Pres! Rexos Emmanuel Villosillo, Pres!" sigaw bigla ni Yumi.
What the hell?!
Bigla akong ginapang ng kaba nang marinig ko ang kumpletong pangalan ni Pres! Punyemas na baka naman, oo!
I saw him walking towards us! Oh my god!
Inhale, Poresa... Inhale...
"Yes?" His low and baritone voice engulfed my ear that made me shut my mouth unconsciously.
Oh my goodness... What to do, Poresa?! What to do?!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top