Ik zit een grasveld midden in een bos. De bladeren hebben prachtige kleuren, het is herfst. Ik sta langzaam op en observeer mijn omgeving. Het is prachtig! Hoe ben ik hier nu ? Ik begin een willekeurige richting in te lopen. Hoe verder ik kom hoe donkerder het wordt. Er daalt een vage mist neer in het bos. Ik hoor iemand huilen. 'mama...papa...alsjeblieft...kom terug!'. Het lijkt een kind van een jaar of acht. Ik begin richting het geluid te lopen m'n intuïtie negerend. Hoe dichter bij ik bij het geluid kom hoe sneller m'n hart gaat kloppen. Ik duw een struik opzij en zie een jongetje zitten tussen de bladerhopen. Hij ziet er erg kwetsbaar en gebroken uit. Dit doet me denken aan mezelf na het ongeluk. Even sta ik roerloos het kleine jongetje te bekijken. Hij heeft kastanjebruin haar en is een tengere lichaamsbouw voor een kind. Ik wil op hem aflopen en troosten, maar sta opeens in een zwarte ruimte met Sheela en Sheena voor me. 'Wat doen jullie hier? En hoe ben ik hier gekomen? Waar is het jongetje?'. Ze geven geen antwoord. Ze zien me niet eens staan! Ze skippen me gewoon! Geërgerd kijk ik hun aan.
'Samen zullen we het krijgen,
Aan onze mes zullen we het rijgen.
Samen ontglipt het ons niet,
Dan wordt er bloed vergiet.
We zullen u eer laten blijken,
U hoeft alleen maar toe te kijken.'

'-Luister je wel naar wat ik zeg jongedame!'. Ik schrik door opeens zo'n hard geluid. 'huh...hmmmpf?' is het enige wat uit m'n mond komt. Opeens staat mevrouw Shepherd voor me met een briefje. 'here you go, Take it and handover to the principal'. Ik kijk haar verbaasd aan. 'wat? Wat heb ik gedaan???'. Ze wijst alleen naar de deur. Ik sta op pak m'n tas en loop richting de directeur. Ondertussen bekijk ik het briefje.

Eruit gestuurd wegens onoplettendheid en brutaal gedrag

'Nou lekker dit' mompel ik. Verveeld loop ik door de gangen van deze oude school. Het moet hier echt is gerenoveerd worden merk ik op. Het ziet er echt oud uit besef ik als ik bijna bij de directeur ben. Verbaasd blijf ik staan. Dáár wachtend voor het kantoor staat Tobi. Met een opgetrokken wenkbrauw loop ik naar hem toe. 'Wat heb je nu weer gedaan idioot?'. Hij schrikt op alsof ie diep in gedachten verzonken was. 'Hmmm...dat kan ik net zo goed aan jou vragen, dus wat deed je?'. Ik rol

met m'n ogen. 'Niet opletten in de les van mevrouw Shepherd, nu jij'. 'Vechten...''. Hij kijkt er nogal boos bij. 'Waarom als ik vragen mag meneer?'  'Nou...ikke nouja we hadden gym en een paar sukkels waren grof tegen Jana...'. 'OMG! DIT IS NIET TE GELOVEN! OMG OMG OMG!'. Tobi kijkt me Geërgerd aan. 'Luïs...' 'Oke sorry sorry... maar het is gewoon jij....en Jana' opeens moet ik giechelen IK GIECHEL NOOIT! Tobi kijkt dan ook geschokt op als hij me hoort en Jana die ondertussen uit het kantoortje is gekomen ook. 'Zeg tobi komt dit doordat je haar hebt verteld wat er

gebeurd is?' fluistert Jana. 'Ik denk het' fluistert hij terug. 'Oh hebben jullie soms met z'n drieën afgesproken om vandaag iets uit te spoken ofzo?!'. Was bijna vergeten dat ik hier niet voor m'n plezier stond. Snel fluister ik ze toe dat ik ze later zou overhoren en liep naar binnen.

***

Nou het gesprek met meneer Directeur verliep goed. Ik kom hem overtuigen dat ik heel hard had geleerd gisteravond en laat opgebleven was(was waarschijnlijk wel duidelijk te zien aan mijn gezicht) dus weinig slaap had gehad. Hij liet me gaan met een waarshuwing. Nu zit ik hier tegenover mijn Beste vrienden een staar wedstrijd te houden. Ze hebben geen woord gezegd sinds we de stad in zijn gegaan na school. 'Duuuuuuusss.....gaan jullie nog iets zeggen?! Of moet ik hier

een gesprek met mezelf aangaan like: hey! hoi, hoe gaat het? goed met jou? hetzelfde als vijf minuten geleden en voel me vooral GENEGEERD DOOR M'N VRIENDEN-'. Ik word grof onderbroken door hard gelach van mijn ooo zo geweldige vrienden. 'STAHP! NE-HEE NIE-HIET MEER VER-HAHA-DER GAHAHAHAHAN!' versta ik uit al het geknor(Jana) en gehinnik(Tobi). Geamuserd kijk ik hoe die twee zowat van hun stoel vallen voordat ik zelf ook in de lach schiet. Ik hou van mijn vrienden denk ik terwijl in ze een BIHIG HUG! geef zodra ze weer wat bijgekomen zijn.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

A/N

Nou nou dat duurde lang hè? Het spijt me heel erg maar ik weet niet ben gewoon zooooooooooo inspiratiedood! Ik ben nog steeds niet tevreden met dit hoofdstuk en waarschijnlijk herschrijf ik het op een bepaald punt aangekomen maar wou zo graag weer actief worden! Duizendmaal sorry *wanna cry* ik zal m'n best doen om weer regelmatig te schrijven. Ik hoop gwoon dat het zal lukken muppets :s

Comment/Vote

Be crazy Stay like an unicorn AND ALWAYS BE A MUPPET!

XxX De grootste idioot die er bestaat xp