45.

P.o.v Romano
Ethanol valt op de grond en blijft roerloos liggen, terwijl Rosalie omhult word met een goud rode gloed. Ze opend haar ogen. Haar lijnen verdwijnen. Haar ogen worden menselijker, maar blijven dezelfde kleur. 'Romano?' Vraagt ze. Ik knik. Ze zoent me en ik ga erin mee. Ik trek me niet veel later weer terug en barst in tranen uit. Rosalie gaat van me af en gaat op de grond zitten. Ze legt haar hand op zijn voorhoofd. 'Je offer is geaccepteerd, je offer was echt. Je zult weer lopen blij en ongedeerd.' Zegt ze. Ook hij krijgt dezelfde gloed omzich heen en...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top