P.o.v Romano
Ze komt dichterbij en knuffelt me. 'Doe niet alsof je afscheid neemt Roosje.' Zeg ik zacht. Tranen stromen over mijn wangen. 'Niet huilen alsjebliefd.' Zegt ze huilend. Ik pak haar hand en knijp er licht in. 'Romano?' Ik open mijn ogen en kijk haar aan. 'Ik hou van je.' Fluisterd ze en drukt haar lippen op de mijne. Als ze zich terugtrekt kijk ik in haar fantastische blauwe ogen. 'Vaarwel Romano.' Fluisterd ze en sluit haar ogen. Ze hangt slap in mijn armen en ik huil terwijl ik haar vastklem.