34.
P.o.v Rosalie
'Kom nou Paula. Je hebt genoeg gras gegeten.' Deze koe luistert ook echt niet. Waarom hebben ze eigenlijk een huiskoe? Ach, wat maakt het ook uit. Ik breng haar naar de weide. Als ik haar los laat om te gaan grazen, komt er een groepje van zeven jongens op motoren aanrijden. Ze gaan niet langs ons, maar recht op me af. Ze stoppen vlak voor mijn neus. 'Hey jongens, deze babe is helemaal alleen hier.' Grijnst de voorste. De rest lacht. 'Jacob, Arthur, als jullie er even voor zorgen dat ze niet spartelt.' Zegt de voorste weer. De jongens komen op me af en ik diens achteruit.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top