28.

P.o.v Rosalie
Als ik klaar ben komen ze weer naar me toe. 'Romano...?' Zeg ik zacht. Hij kijkt op en wacht tot ik verder praat. 'Kan ik met jou mee naar huis? Ik wil niet meer naar huis.' Zeg ik nog zachter. Ik zie dat Romano's wangen rood worden en hij knikt. Ik zucht opgelucht. 'Dankje.' Zeg ik. 'Ey guys, ik moet nu ook naar huis. Cya.' Zegt de andere jongen. We zwaaien hem uit en lopen hand in hand naar Romano's huis. Pas als ik me realiseer dat ik zijn hand vast heb, laat ik los.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top