26.
P.o.v Ethanol
Wat zou ze me moeten vertellen? 'Ik zeg niks.' Beloof ik. 'Ik ben geen mens, maar een robot.' Ik probeer mijn lach in te houden. 'Dat kan niet, want die hebben geen gevoelens.' Rosalie draait zich om en pakt een doekje uit haar tasje. Ze veegt ermee over haar gezicht. Dan draait ze zich weer om en de lijnen over haar gezicht zijn te zien. Ik doe een stap achteruit. 'Maar hoe kan je... Wacht.. Ik weet het.'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top