P.o.v Romano
Die woorden spoken nog even door en dan til ik haar hoofd op. Gelijk slaat ze haar handen voor haar gezicht. 'Doe nou niet.' Zegt ze zacht. Ik luister niet en haal haar handen weg. Ik zie lijnen over haar gezicht lopen. Geschrokken laat ik los. Geen zachte handen, rare ogen, lijnen over haar gezicht. Alles valt op zijn plaats. 'Je... Je bent een robot...'