14.
P.o.v Rosalie
Hij rent achter me aan. Hij haalt me in en pakt mij arm. 'Laat me los!' Zeg ik. Ik val in een plas met water. Shit. Nu zijn de lijntjes in mijn gezicht te zien. 'KIJK NIET NAAR ME!' Roep ik. 'Waarom zou ik nirt naar je kijken.' Vraagt hij terwijl hij me omhoog helpt. Ik kijk naar de grond zodat hij mknn gezicht niet ziet. 'Ik ben niet zoals je denkt dat ik ben.'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top