Εξαιρετικά αφιερωμένο στην -gatooliii- που της υποσχέθηκα ότι το κεφάλαιο θα ανέβαινε χτες αλλά τελικά άργησε μια μέρα.

αρχές Ιουλίου

τοποθεσία: Ζάκυνθος

"Φώτηηηηηηηη.. πιάσε την μπάλα" 

Σηκώνω αμέσως το βλέμμα μου στην μαλακισμένη που γκαρίζει. 

"Φώτηηηηηηηη.. παιδί μου την μπάλα πιάσε"

Το κωλόπαιδο όμως δεν την πιάνει και έτσι όπως του την πετάει η μάνα του.. 

Σφίγγω δόντια

Αν πέσει η γαμημένη η μπάλα πάνω στο Μαράκι και την χτυπήσει..

Παίρνω αμέσως το κινητό από το τραπεζάκι δίπλα μου. Γενικό Νοσοκομείο Ζακύνθου "Άγιος Διονύσιος".. είναι 20 λεπτά από εδώ με το αυτοκίνητο. Εντάξει αν το γκαζώσω και λίγο, αν πατήσω και κανά δυο τουρίστες στην διαδρομή, το κάνω και σε δέκα.

"Μαλάκα κοίτα κώλο" ο Μήτσος σφυρίζει από την διπλανή ξαπλώστρα. 

Τον κοιτάω φευγαλέα και χαμογελάω λοξά. 

Είπε θέλει και τεστ DNA όταν γεννηθεί το σποράκι?

"Μαλάκα κοίτα που σου λέω.. μιλάμε για τρελό μωρό.. για Ιταλίδα την κόβω"

Κουνάω αποδοκιμαστικά το κεφάλι μου. Πριν από δέκα λεπτά πετούσε σεξουαλικά υπονοούμενα στην Κέλλυ. Πάλι καλά που η ξανθούλα έχει και λίγο μυαλό στο κεφάλι της και του απάντησε με ένα ωραιότατο κωλοδάχτυλο.

"Ψεύτικος είναι όπως και τα βυζιά της" του απαντάει ο Νίκος και αρπάζει τον αναπτήρα από το τραπεζάκι δίπλα μου.

"Ξέρεις αν σε άκουγε η Λία.." αφήνω να εννοηθεί ότι θα του τα έκοβε και στρέφω το βλέμμα μου και πάλι στα κορίτσια. 

Είναι και οι τρεις τους στην θάλασσα.. ευτυχώς όχι πολύ βαθιά.. η Μαρία μου δηλαδή σίγουρα πατώνει.. το τσέκαρα πριν που βούτηξα.. γιατί εντάξει οι άλλες οι τρελές δεν είναι ούτε κοντές ούτε έγκυες. Το Μαράκι μου όμως..?

"Δεν είμαι τυφλός" ο Νίκος υπερασπίζεται τον εαυτό του και αφήνει ένα σύννεφο καπνού να βγει από το στόμα του. "Βλέπω το ωραίο και το θαυμάζω. Έπρεπε να δεις το μωρό μου και τις άλλες πώς κοιτούσαν πριν έναν ξανθό με κοιλιακούς.. αλλά γκρίνιαξα? Όχι βέβαια.. απλά μετά που θα πάμε στο ξενοδοχείο θα την γαμήσω ανάποδα" 

Παγώνω

Το μωρό του και οι άλλες είπε?

Τον κοιτούσε και η Μαρία μου δηλαδή?

"Ναι κατούρα και λίγο" του απαντάει ο Μήτσος. "Ότι θέλει σε κάνει ρε μαλάκα.. σε σέρνει από το μουνί της και-"

"Κόσμια" τον διακόπτει ο ξανθός κολλητός μου. "Για τις άλλες πες ότι θες για την Λία όμως.."

"Για τις άλλες μπορώ να πω οτιδήποτε θέλω?" ο Δημήτρης ανακάθεται στην ξαπλώστρα του. "Μπορώ να πω δηλαδή το πόσο τρελά πάει η εγκυμοσύνη στην Μαρία? Το πόσο ωραία είναι η κοιλίτσα της? Το πόσο γλυκιά είναι η φατσούλα της?"

Δεν περιμένω να ακούσω και άλλα. 

Σε απειροελάχιστο χρόνο τα νεύρα μου εκτοξεύονται πάνω από το κεφάλι μου.

Σηκώνομαι αμέσως όρθιος από την ξαπλώστρα και κάνω κίνηση να του ορμίσω. 

"Ρε μαλάκα σύνελθε!" ο Νίκος μπαίνει μπροστά μου. "Είμαστε στην παραλία και στα είκοσι μέτρα είναι τα κορίτσια. Θες όντως να κάνεις σκηνή?"

Η καρδιά μου χτυπάει όλο πιο δυνατά.

Όχι βέβαια.. φυσικά και δεν θέλω.. αλλά ο γαμιόλης από την στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας σε αυτό το γαμώνησο με προκαλεί συνέχεια. Πόση υπομονή να κάνω πια? Έχω και τέσσερις μήνες να πηδήξω. Τα νεύρα μου δεν είναι καλά.

"Απλά σκάσε" λέω στον Μήτσο και κάθομαι και πάλι στην ξαπλώστρα. "Και σταμάτα να αγγίζεις και να φιλάς την κοιλιά της" Τρεις μέρες στο νησί δεν κάνει και τίποτα άλλο. Όταν είμαστε και οι έξι μαζί ο παπάρας ασχολείται με το φουσκωματάκι και όταν είναι μόνος του.. 

Ρολλάρω τα μάτια μου.

Ποτέ δεν είναι μόνος του. 

Έχει ικανοποιήσει όλον τον ιταλικό γυναικείο τουρισμό της Ζακύνθου. 

Greek hot lover του καλοκαιριού θα αναδειχθεί σε λίγο. 

"Αφού δεν το κάνεις εσύ.. κάποιος πρέπει να την χαϊδεύει" 

Με προκαλεί

Ο παπάρας με προκαλεί, το βλέπετε όλοι.

Σφίγγω τα χέρια μου σε γροθιές και ανοίγω και πάλι το γαμημένο το βιβλίο στην σελίδα που το άφησα. 

"Δεν είναι ότι δεν θέλω.. αλλά.." 

Γαμώ την πουτάνα μου γαμώ

Το κορίτσι μου νιώθει άβολα όταν την αγγίζω.. το καταλαβαίνω. Σφίγγει το σωματάκι της και κρατάει την ανασούλα της. Και από το να την βασανίζω.. δύο εβδομάδες τώρα.. προτίμησα να μην κάνω καμία κίνηση για επαφή. Ούτε χάδι.. ούτε φιλί.. ούτε τίποτα.

"Πώς τα πάτε με το Μαράκι?" με ρωτάει ο Νίκος. 

Μάλιστα.. και οι τέσσερις τους έχουν καταλάβει σε τι κατάσταση είμαστε.. μας βλέπουν άλλωστε.. δεν αγγίζουμε ο ένας τον άλλον.. μιλάμε κοφτά μεταξύ μας.. η Μαρία δεν με κοιτάει καν..

"Όλα μια χαρά" του απαντώ αδιάφορα και ξεκινάω να διαβάζω το επόμενο κεφάλαιο με τίτλο <<Μήνας τέταρτος: τι αλλαγές θα γίνουνε στο σώμα σας?>>

"Ρε μαλάκα κλείστο αυτό γαμώ" Άουτς.. μόλις προσγειώθηκε στο κεφάλι μου ένα.. το πιάνω στο χέρι μου.. αναπτήρα μου πέταξε ο παπάρας? "Περνάνε οι γκόμενες από μπροστά μας.. σε βλέπουν και χαζογελάνε" ο Δημήτρης ακούγεται ενοχλημένος. "Κλείστο και βάλτο μέσα στον σάκο μην έρθω εκεί και στο χώσω στον κώλο"

Εντάξει, πώς κάνει έτσι? 

Ένα βιβλίο για εγκύους διαβάζω στην τελική.

"Γιατί φωνάζετε?" Σηκώνω αμέσως το βλέμμα μου πάνω μόνο και μόνο για να δω την ξανθούλα να σκουπίζεται. "Μέχρι μέσα ακούγεστε.. τι πάθατε?" 

Κοιτάω την επίπεδη κοιλιά της.

Αδιάφορη

"Πάλι θα μαλώνουν για την Μαρία" πετάγεται η Λία από πίσω.

Τώρα αυτή τι θέλει και μιλάει?

"Αλήθεια λέει?" απορεί το Μαράκι και κοιτάει τον-

Ξεροκαταπίνω

Δηλαδή γιατί ρωτάει τον Μήτσο και όχι εμένα? Δεν κατάλαβα.. εγώ δεν είμαι ο πατέρας του παιδιού της στην τελική? Μαζί δεν μένουμε? Τι στον πούτσο? Ούτε μια ερώτηση δεν καταδέχεται να μου κάνει?

Αχ Μαρία

Το ξερό σου το κεφάλι γαμώ

"Για το βράδυ μιλούσαμε.." ο Νίκος προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες. "Για το που θα πάμε να τα πιούμε"

Αμέσως η Κέλλυ ενθουσιάζεται.

"Και εμείς το ίδιο συζητούσαμε! Τι λέτε για Λαγανά? Τόσα βράδια στο νησί και δεν έχουμε πάει να δούμε τι παίζει.. όλο στο Βase την βγάζουμε"

Λαγανά είπε?

Γελάω

"Εγώ θα μείνω να κάνω παρέα στην Μαρία" τους ανακοινώνω και ξεκινάω να στρίβω τσιγάρο. Δηλαδή τι παρέα ακριβώς.. πάω στοίχημα θα θέλει να μείνει μόνη της στο δωμάτιο της. Τόσες μέρες στο νησί έχει απορρίψει όλες μου τις προτάσεις για να πάμε μια ρομαντική βόλτα οι δυο μας. 

"Μα εγώ θα πάω με τα παιδιά" μου απαντάει το κορίτσι μου και τραβάει την ξαπλώστρα της σε μέρος που την χτυπάει ο ήλιος.

Σφίγγω δόντια

"Δεν θα είσαι με τα καλά σου που θα αφήσω την έγκυο κοπέλα μου να κόβει βόλτες ανάμεσα σε μαστουρωμένους τουρίστες και μπόμπες ποτά" Σηκώνομαι αμέσως όρθιος από την ξαπλώστρα μου. "Και σε παρακαλώ βάλε την γαμημένη εκεί που την βρήκες.. ο ήλιος καίει.. δεν γουστάρω να πάθετε τίποτα εσύ και το σποράκι.. γιατί δεν προσέχεις λίγο?"

Ε δεν κρατιέμαι.

Τι ηλιοθεραπεία θέλει να κάνει στην τελική?

Μόλις μπήκε στον τέταρτο μήνα της.. δεν μπορεί να γίνει λίγο πιο υπεύθυνη?

"Πέντε λεπτά θα κάτσω να στεγνώσω" Το Μαράκι αδιαφορεί για τα προηγούμενα λόγια μου και ξαπλώνει με άνεση κάτω από τον ήλιο. "Και να σου θυμίσω ότι δεν είμαι η κοπέλα σου και ότι δεν μπορείς να αποφασίζεις για το τι θα κάνω και που θα πάω. Αν θέλω να πάω στον Λαγανά.. θα πάω. Δεν θα ζητήσω την άδεια σου!"

Αμέσως η πίεση μου ανεβαίνει στα ύψη.

Αμέσως τα νεύρα μου εκτοξεύονται στα ουράνια.

Δηλαδή ο πατέρας δεν έχει λόγο?

"Είναι επικίνδυνο το μέρος" της απαντώ κοφτά και βγάζω από την τσάντα της το αντηλιακό. "Τόσα επεισόδια γίνονται κάθε χρόνο.. θες να σου συμβεί τίποτα και να τρέχουμε?"

Η Μαρία αρπάζει με μια απότομη κίνηση το μπουκάλι από το χέρι μου και ξεκινάει να αλείφει όλο το κορμάκι της. 

"Έναν χυμό θα πιω με εσάς τους πέντε από δίπλα μου! Τι το κακό μπορεί να συμβεί?"

Χαμογελάω λοξά. 

Ειδήσεις δεν βλέπει?

"Δεν θα πάμε στον Λαγανά.. πάει και τελείωσε!" ο τόνος μου είναι λιγάκι πιο απαιτητικός από ότι θα ήθελα. "Και τα πέντε λεπτά πέρασαν.. δεν σηκώνεσαι για να μετακινήσω την ξαπλώστρα σου στον ίσκιο?"

Αμέσως το Μαράκι γυρνάει και με κοιτάει. Μετά από πολλή ώρα.. μου χαρίζει ένα από τα δολοφονικά βλέμματα της. Έστω και αυτό.. το δέχομαι. Από το να αδιαφορεί..

"Με έχεις κουράσει!" μου λέει και σηκώνεται με νεύρο από την ξαπλώστρα της. Γαμώ την πουτάνα μου γαμώ.. γιατί κάνει τόσο απότομες κινήσεις? "Πραγματικά δεν σε αντέχω άλλο.. ούτε εσένα ούτε την γκρίνια σου! Έχουμε έρθει μια εβδομάδα στο νησί να ξεκουραστούμε και συνέχεια μου κάνεις υποδείξεις.. όχι το ένα.. όχι το άλλο.. κάτσε εκεί.. κάτσε παραπέρα.." Την παρατηρώ που μαζεύει τα πράγματα της και τα βάζει όλα μέσα στην τσάντα της. 

Τι νομίζει ότι κάνει ακριβώς? 

Και κυρίως πώς το κάνει.. διότι έχει σκύψει δυο φορές μέχρι στιγμής.

"Άσε με να σε βοηθήσω" της ζητάω με απαλή φωνή και την πλησιάζω. Αν θέλει να μαζέψει τα πράγματα της.. θα το κάνω εγώ.

"Άσε με να αναπνεύσω" απαιτεί και με διώχνει από κοντά της. "Τόσες κοπέλες σε κοιτάζουν και ξερογλείφονται.. γιατί δεν κάνεις κάτι με καμία? Ίσως τότε σου φύγουν και τα νεύρα"

Παγώνω

Τι.. τι.. τι είπε?

Θέλει όντως να.. 

Η καρδιά μου χάνει έναν χτύπο.

Με άλλη?

"Μαράκι μου ηρέμησε και άσε με να-"

"Όχι εσύ άσε με να συνεχίσω χαλαρή τις διακοπές μου!" με διακόπτει και περνάει την τσάντα στον ώμο της. "Πέρασα μια πολύ δύσκολη χρονιά, ζήτησα να πάω κάπου εφτά μέρες να ηρεμήσω και το δέχτηκες μόνο αν ερχόσουν και εσύ μαζί. Και αντί να με αφήνεις να κάνω ήσυχα ήσυχα τα μπάνια μου.. εσύ.."

Την βλέπω που τρέμει.

Όλο το κορμάκι της τρέμει.

Τα χεράκια της.. τα χειλάκια της.. 

Τα πάντα της..

Γαμώ την πουτάνα μου

Την εκνεύρισα όντως τόσο πολύ?

"Απλά μην μου απευθύνεις ξανά τον λόγο μέχρι να πατήσουμε το πόδι μας στην Αθήνα" προσθέτει φανερά θυμωμένη και ξεκινάει να περπατάει με γοργό βήμα προς την έξοδο του beach bar.

Ξεροκαταπίνω

Τι στον πούτσο έκανα τώρα και θέλησε να φύγει και πάλι από κοντά μου?

Τόσο λάθος την διαχειρίζομαι την κατάσταση?

"Κέλλυ.." κάνω νόημα στην ξανθούλα να την ακολουθήσει. 

"Ναι πάω" με υπακούει και ξεκινάει να μαζεύει τα πράγματα της. "Θα σου στείλω όταν φτάσουμε στο ξενοδοχείο. Λία? Έρχεσαι?"

"Μωρό μου.. θα σε περιμένω στο δωμάτιο" η κοκκινομάλλα φιλάει πεταχτά τον Νίκο και ακολουθεί τις δύο κολλητές της.

Μωρό μου..

Μάλιστα

Και τι δεν θα έδινα να άκουγα αυτές τις δύο λέξεις να βγαίνουν ξανά από το στοματάκι της..

"Είσαι καλά?" με ρωτάει ο Μήτσος.

Χαμογελάω λοξά

"Σε νοιάζει?" τον ειρωνεύομαι και ανάβω το τσιγάρο που έστριψα πριν. 

Ο μαλάκας.. το ευχαριστιέται που μαλώνουμε με το Μαράκι.. κατά βάθος χαίρεται. 

"Ρε Μίκυ γαμώ.. ξέρεις κάτι?" ο παπάρας σηκώνεται όρθιος. "Στα αρχίδια μου για εσένα.. εγώ πάω να πηδήξω" μας δείχνει με το χέρι του μια παρέα κοριτσιών που χορεύουν στο bar. Ε τι άλλο θα έκανε? 

"Δεν ξέρω αν κάνω καλά.. αλλά.. να.. μήπως να το έκανες?" με ρωτάει ο Νίκος με το που μείνουμε οι δυο μας.

Τον κοιτάω απορημένος.

Τι εννοεί?

"Αυτό που είπε πριν η Μαρία..?" ο κολλητός μου κάνει ακόμη μια προσπάθεια.

Γουρλώνω αμέσως τα μάτια μου.

"Μου λες να την αφήσω να πάει στον Λαγανά και να κάνει ηλιοθεραπεία στην κατάσταση της?"

Τρελάθηκε μου φαίνεται.

"Σου λέω να πηδήξεις καμία μήπως και σου φύγουν τα νεύρα"

Παγώνω

"Ορίστε?" τον ρωτάω φανερά έκπληκτος και γυρνάω να τον κοιτάξω. 

Άκουσα καλά? 

Μου είπε να πάω με άλλη? 

Και αυτός?

"Ρε μαλάκα.." ο Νίκος ανακάθεται άβολα στην ξαπλώστρα του. "Δεν ξέρω.. αν το έκανες με κάποια.. τότε ίσως-"

"Δεν απατάω την γυναίκα μου" του το δηλώνω. 

Από εδώ και πέρα θα της είμαι πιστός. 

Από εδώ και πέρα θα υπάρχει μόνο το Μαράκι για εμένα.

"Δεν είναι γυναίκα σου.. δεν είστε καν μαζί.. σε σχέση.."

Τώρα αυτός για καλό τα λέει αυτά που λέει?

Προσπαθεί να με ηρεμήσει? Να με παρηγορήσει? Τι ακριβώς προσπαθεί να κάνει?

"Δεν παραιτούμαι" επιμένω. 

"Αφού δεν θέλει"

Το σώμα μου σφίγγεται.

"Θα θελήσει" του απαντώ κοφτά και σηκώνομαι όρθιος. Θα την κάνω εγώ να θελήσει. "Κάποια στιγμή θα είμαστε και πάλι μαζί"

"Μέχρι να έρθει αυτή η στιγμή όμως.. θα είσαι μες στα νεύρα?" ο Νίκος κουνάει αποδοκιμαστικά το κεφάλι του. "Πάνε πήδα καμία γιατί ειλικρινά δεν σε βλέπω καλά"

Δεν καταλαβαίνει.. 

Απλά δεν γουστάρω να τον χώσω σε άλλη. Το σεξ με την Μαρία μου είναι το απόλυτο. Καμία δεν συγκρίνεται μαζί της. Δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πόσο την αγαπάω?

"Πάω στο bar να πιω τίποτα" του λέω και του δείχνω το τετράγωνο λευκό beach bar. Κοιτάω καλύτερα.. στο βάθος φαίνεται ο Μήτσος να φιλάει με πάθος μια μελαχρινή ενώ ταυτόχρονα χουφτώνει τον κώλο μιας άλλης. "Ή μάλλον ξέρεις κάτι.." ξεκινάω να μαζεύω τα πράγματα μου. "Πάω κάπου αλλού να ηρεμήσω" 

Ο Νίκος αναστενάζει βαριά.

"Αν πηδήξεις τότε ίσως μπορεί και να καλμάρεις" 

Απομακρύνομαι όπως όπως από την παραλία.

Αν πηδήξω την Μαρία μου τότε σίγουρα θα καλμάρω.

.

.

.

(το ίδιο βράδυ)

"Και Γιάννη.. για πες μας.. πώς είναι στην Βοστόνη?" η Μαρία τοποθετεί το χεράκι της πάνω στο μπράτσο του. 

Βάζω ακόμη ένα ποτό και το πίνω μονορούφι.

Όλο ερωτήσεις του κάνει.. και Γιάννη το ένα.. και Γιάννη το άλλο.. και Γιάννη πες μας πώς είναι η ζωή στο εξωτερικό.. και Γιάννη πες μας πώς είναι να γυρνάς το Ιόνιο με κότερο.. και Γιάννη πες μας πόσο τον έχεις.. 

Εντάξει τον γουστάρει, το εμπεδώσαμε. Ας τον πάρει από εδώ να πάνε να πηδηχτούνε με την ησυχία τους στην γαμημένη την ψαρόβαρκα του. Τι κάθονται μαζί μας? 

Βάζω και άλλο ποτό. 

Γαμώ την τύχη μου γαμώ

Η καρδιά μου χτυπάει όλο και πιο δυνατά.

Λες να τον αφήσει να την αγγίξει?

"Είναι τέλεια.. να φανταστείς την αποκαλούν την Αθήνα της Αμερικής.. να πάρεις τα κορίτσια και να έρθετε να σας φιλοξενήσω.. πρέπει να την δεις από κοντά για να καταλάβεις για τι πράγμα μιλάω" 

Παγώνω

Ο παπάρας μόλις ακούμπησε την κοιλίτσα της?

"Έχουμε και στην Ελλάδα Αθήνα!" του απαντώ κοφτά. "Δεν χρειάζεται να πάει στην άλλη άκρη της γης για να δει μια κακή απομίμηση της πόλης που μένουμε.. και πάρε το γαμημένο το χέρι σου πάνω από-"

"Πόση ώρα είναι με το αεροπλάνο?" τον ρωτάει η Μαρία. 

Την παρατηρώ που κρέμεται από τα χείλη του. 

Τόση ώρα του την πέφτει.

Τόση ώρα εγώ πονάω. 

Ο ηλίθιος.. πού τον πετύχαμε και αυτόν σε ολόκληρη την Ζάκυνθο? Εδώ έπρεπε να έρθει να κάνει διακοπές?

"Θες μια μέρα σίγουρα.. εγώ πετάω συνήθως μέσω Άμστερνταμ.. μου παίρνει τουλάχιστον 13 ώρες μέχρι να-"

"Νομίζεις ότι υπάρχει περίπτωση να σε αφήσω να κάνεις υπερατλαντικό ταξίδι στην κατάσταση σου?" ρωτάω την Μαρία μου. Διότι αν το πιστεύει είναι πολύ γελασμένη. 

"Μπορείς να σταματήσεις να επεμβαίνεις στην συζήτηση μας?" μου μιλάει κοφτά και δεν με κοιτάει καν. Τα καφέ ματάκια της είναι στραμμένα αλλού.. και πιο συγκεκριμένα στον Αθηναίο της Αμερικής. 

Γαμώ το φελέκι μου γαμώ

Γιατί του χαμογελάει?

Με πληγώνει.. δεν το αντιλαμβάνεται?

"Καλά προφανώς και τώρα δεν μπορείς να μπεις για τόσες ώρες στο αεροπλάνο" ο παπάρας νούμερο δύο περνάει το χέρι του γύρω από τους ώμους της. Μάλιστα αφήσαμε τον έναν στο ξενοδοχείο με τις τουρίστριες και βρήκαμε τον άλλον. "Αλλά όταν γεννήσεις.. μπορείς να πάρεις το μωράκι σου και να-"

"ΕΓΏ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΑΦΉΝΩ ΝΑ ΈΡΘΕΙ ΣΤΗΝ ΒΟΣΤΟΝΗ. ΓΚΕΓΚΕ?" φωνάζω έξαλλος και σηκώνομαι αμέσως όρθιος από την καρέκλα. Βασικά ούτε την μάνα του την αφήνω. Όσο ζω εγώ αποκλείεται να πάνε οι δυο τους να τον βρουν στην Αθήνα μαϊμού. Στην ανάγκη θα τους κλειδώσω μέσα στο σπίτι για πάντα.

"Ρε μαλάκα σταμάτα να πίνεις και κάτσε κάτω" ο Νίκος μου κάνει νόημα να ηρεμήσω. "Μας κοιτάει όλο το μαγαζί"

Αυτό φταίει.. το πούστικο το Base. Έπρεπε να είχαμε πάει στον Λαγανά.. αποκλείεται ο Αμερικάνος να έπινε το ποτό του εκεί.. δεν θα τον πετυχαίναμε καθόλου και θα ήταν όλα μια χαρά.. ποιος στον πούτσο επέμενε να έρθουμε στο κέντρο?

"Γιάννη για πες μας.. πώς είναι να μένεις για τόσο καιρό στο σκάφος?" τώρα κρέμεται και η Κέλλυ από τα χείλη του.

Τι σκατά?

Τι στον πούτσο έχει ο μαλάκας και κόλλησε και η Κέλλυ τώρα? 

Το μόνο που μένει είναι να χωρίσει και η Λία τον Νίκο και να ξεκινήσει και εκείνη να του την πέφτει. 

Ηλίθιος Αμερικάνος.

Το ΝΑΤΟ φταίει.

"Εντάξει.. δεν μένω και πολλές μέρες.. μόλις δέκα.. αν θέλετε πάντως μπορείτε να έρθετε αύριο μαζί μου.. θα πάμε και στο Ναυάγιο.. θα κάνουμε και τον γύρο του νησιού.. τι λέτε? Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι πάντως"

Χαμογελάω λοξά

Αύριο κανονίσαμε να νοικιάσουμε σκάφος και να πάμε να δούμε τις χελώνες καρέτα καρέτα. Η Μαρία το ζήτησε και εγώ σκοτώθηκα να μάθω ποιος έχει τις πιο καινούριες βάρκες στο νησί και ποιος οδηγός είναι πιο έμπειρος για να μας πάει.

"Εγώ είμαι μέσα!" του λέει η Κέλλυ και του χαμογελάει γλυκά.

Χέστηκα για αυτήν.. η ξανθιά ας πάει όπου θέλει.

"Και εγώ!" πετάγεται χαρούμενη Μαρία μου. "Παιδιά τι λέτε? Συμφωνείτε?"

Η καρδιά μου χάνει αμέσως έναν χτύπο.

Θέλει να περάσουμε όλη την μέρα μας με τον Αμερικάνο?

"Η αλήθεια είναι πως έχουμε ήδη δώσει προκαταβολή για την βάρκα" ο Νίκος με κοιτάζει φευγαλέα. "Μάλλον δεν θα μπορέσουμε.."

Μόνο ο κολλητός μου με καταλαβαίνει. 

Μόνο

"Ω έλα τώρα ρε μωρό μου!" η Λία ρολλάρει τα μάτια της. "Σιγά.. θα πούμε ότι κάτι μας έτυχε.. και να μην μας δώσει τα χρήματα πίσω.. 25 ευρώ ήταν η προκαταβολή.. εδώ ο Γιάννης μας πρότεινε να κάνουμε τον γύρο του νησιού με το σκάφος του.. τέτοιες ευκαιρίες δεν χάνονται!"

Πίνω ακόμη ένα ποτό μονορούφι.

Πονάω.. πονάω πολύ.

Δεν το βλέπει?

Νιώθω το χέρι του Νίκου να με χτυπάει συμπονετικά στην πλάτη.

"Εγώ δεν έρχομαι" τους ανακοινώνω. 

Ειλικρινά τώρα.. συγκρίνεται η βάρκα του κυρ Στέφου με το κότερο του μαλάκα?

"Καλύτερα" μου απαντάει η Μαρία. "Να ηρεμήσουμε και λίγο"

Καρφώνω αμέσως το βλέμμα μου πάνω της.

Καλά προφανώς και την κοιτάω μόνο εγώ.. εκείνη ούτε να με φτύσει.. αλλά κάτι στο πρόσωπο της.. ανακούφιση είναι? Τόσο πολύ θέλει να περάσει την μέρα της με τον μαλάκα? Τόσο πολύ χαίρεται που δεν θα πάω μαζί τους? Τόσο πολύ την ενοχλεί η παρουσία μου?

Πίνω ακόμη ένα ποτό μονορούφι.

Ας την απαλλάξω από την παρουσία μου λοιπόν..

"Πάω στο μπαρ" τους λέω και σηκώνομαι όρθιος.

Ο Νίκος μου κάνει νόημα με τα μάτια του να μην φύγω. Η Κέλλυ και η Λία χαζογελάνε με τον Γιάννη και η Μαρία.. 

Η καρδιά μου χτυπάει όλο και πιο δυνατά.

Το κορίτσι μου με κοιτάει έντονα στα μάτια. 

Τα καφέ αυτά ματάκια που τόσο μα τόσο πολύ αγαπώ με κοιτούν και λιώνω. 

Την παρακαλάω με το βλέμμα μου να μου πει κάτι.. να μου πει να μείνω εδώ.. να μου πει να έρθει να κάτσει δίπλα μου.. 

"Καλή διασκέδαση" μου λέει και μου κάνει νόημα να φύγω.

Σκύβω το κεφάλι.

Μάλιστα

"Μια βότκα" λέω στον μπάρμαν και κάθομαι στο ψηλό σκαμπό. 

Δεν με θέλει.

Καθόλου δεν το κάνει.

"Όχι ένα ποτήρι.. ένα μπουκάλι εννοούσα" εξηγώ στο παιδί και του δίνω πίσω το ποτήρι που μόλις ακούμπησε στον πάγκο μπροστά μου.

"Ντέρτια?" ακούγεται μια άγνωστη γυναικεία φωνή από δίπλα μου.

Την κοιτάω φευγαλέα. Κόκκινο στενό φόρεμα. Αβυσσαλέο ντεκολτέ. Και η κοιλιά της? Πλάκα.

Αδιάφορη επομένως.

"Την βλέπεις την κοπέλα με το ροζ φόρεμα στο μεγάλο τραπέζι πίσω?" την ρωτάω και δεν την κοιτάζω καν. Το βλέμμα μου είναι στραμμένο στο μπουκάλι της βότκας μπροστά μου.

"Την έγκυο λες?"

Της γνέφω θετικά.

"Είναι η γυναίκα μου.. για αυτό κόψε" της εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. 

"Πρώτον βέρα δεν βλέπω και δεύτερον.. η κοπέλα δεν μας κοιτάει καν.. όλη της η προσοχή είναι στραμμένη σε έναν μελαχρινό.. α.. και αυτός μόλις φίλησε την κοιλιά της"

Σφίγγω δόντια

Μήπως τελικά να πάω αύριο μαζί τους και να πετάξω τον Αμερικάνο στην θάλασσα?

"Εγώ είμαι η Δάφνη" πλέον στο οπτικό μου πεδίο αιωρείται ένα λεπτεπίλεπτο χέρι. "Και εσύ είσαι?"

Χαμογελάω πικραμένα

"Ερωτευμένος μαζί της" της απαντώ και αδιαφορώ για το χέρι. "Για αυτό σου λέω κόψε και πήγαινε να πηδηχτείς με κανέναν άλλον" προσθέτω και πίνω και άλλη βότκα. Με καίει η γαμημένη.

"Δεν θες να την κάνουμε να ζηλέψει?" μου προτείνει η Δάφνη. "Μας ρίχνει φευγαλέες ματιές πάντως να ξέρεις" συμπληρώνει και-

Χαμηλώνω αμέσως το βλέμμα μου στο πόδι μου.

"Πάρε το χέρι σου από πάνω μου" απαιτώ και το διώχνω απευθείας. "Και όχι δεν γουστάρω να την κάνω να ζηλέψει"

Θα ήταν πολύ ανώριμη κίνηση. Και αν σκεφτεί κανείς και το παρελθόν μου.. το Μαράκι θα παρερμήνευε σίγουρα ένα τέτοιο γεγονός. Και άντε μετά να την πείσω ότι άλλαξα. Και άντε μετά να με εμπιστευτεί και πάλι.

"Είσαι ωραίος γκόμενος πάντως" επιμένει η κοπέλα δίπλα μου.

Χαμογελάω λοξά.

"Το ξέρω" της απαντώ και πίνω και άλλη βότκα. 

Άραγε στην Μαρία μου εξακολουθώ να αρέσω.. ή θαμπώθηκε από τα κάλλη του πούστη του Αμερικάνου?

"Και είσαι και πολύ αφοσιωμένος στην κοπέλα σου" προσθέτει με γλυκιά φωνή.

"Και αυτό το ξέρω"

Μόνο εγώ βέβαια.. όχι η Μαρία.

"Τυχερή είναι" μου λέει η Δάφνη.

Κλείνω αμέσως τα μάτια μου.

Ζαλίζομαι

"Πάνε πες της το" της απαντώ και πίνω και άλλη βότκα. 

Θα το αδειάσω το μπουκάλι σήμερα.. το έχω ανάγκη.

"Έχει φύγει" μου απαντάει η Δάφνη. "Όλη η παρέα βασικά.. έχουν φύγει εδώ και λίγη ώρα" 

Γυρνάω αμέσως το κεφάλι μου προς τα πίσω.

Δίκιο έχει.. το τραπέζι άδειασε.

"Γαμώ την πουτάνα μου γαμώ" βρίζω μέσα από τα δόντια μου και βγάζω το κινητό από την τσέπη μου. "Πού στο διάολο πήγαν και δεν μου είπαν τίποτα?" Παρατηρώ την οθόνη. Υπάρχει μήνυμα από τον Νίκο. Το διαβάζω και..

Παγώνω

Με λούζει κρύος ιδρώτας.

Τα πόδια μου δεν τα νιώθω καν.

Όταν λέει ότι έφυγαν επειγόντως γιατί η Μαρία μου δεν ένιωθε καλά.. τι εννοεί ακριβώς?

Η καρδιά μου χτυπάει όλο και πιο δυνατά.

Αν πάθει κάτι το σποράκι μου..

Αν πάθει κάτι το κοριτσάκι μου..

"Φεύγω" λέω στην Δάφνη και αφήνω δυο πορτοκαλί χαρτονομίσματα στον πάγκο. 

"Αν αλλάξεις γνώμη πάντως.." νιώθω ένα χέρι να χώνει ένα χαρτάκι στην τσέπη του τζιν μου. "Τηλεφώνησε μου" 

Παρατηρώ την Δάφνη.

Μου κλείνει το μάτι.

"Δεν θα αλλάξω γνώμη" της απαντώ κοφτά και βγάζω το χαρτάκι από την τσέπη μου. Το τοποθετώ στον πάγκο και της κάνω νόημα να δει έναν τύπο στο βάθος του μπαρ. "Σε κοιτάει εδώ και ώρα.. οπότε.."

Δεν κάθομαι να της εξηγήσω και άλλο. Φεύγω αμέσως από το μπαρ και μπαίνω στο πρώτο ταξί που βρίσκω μπροστά μου. Το κορίτσι μου και το το μωράκι μας με χρειάζονται. Και εγώ τι κάνω?Κάθομαι και πίνω βότκα και χάνω τον χρόνο μου απορρίπτοντας μια άγνωστη. Αν πάθουν κάτι..

Η καρδιά μου σφίγγεται.

Δεν πρέπει να πάθουν τίποτα.

Πληρώνω τον ταξιτζή και μπαίνω τρέχοντας στο ξενοδοχείο.

Καλά παραπατάω και λίγο στην διαδρομή αλλά..

Τι στον πούτσο?

Γιατί ζαλίζομαι τόσο?

Πόσο ήπια?

Δεν θυμάμαι.

"Μαράκι?" χτυπάω την πόρτα του δωματίου της. "Μαράκι είσαι μέσα?" χτυπάω ακόμη πιο δυνατά. "Μαράκι δεν φεύγω αν δεν ανοίξεις την πόρτα. Στο ξεκαθαρίζω.. δεν υπάρχει περίπτωση να-"

"Excuse me?" Μπροστά μου εμφανίζεται μια γριά με ένα δίχτυ στα μαλλιά. "Is there any problem?" με ρωτάει και με κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω.

Αν υπάρχει problem ε?

Που να σου εξηγώ και εσένα τα προσωπικά μου τώρα..

"My mistake" της λέω και κάνω να φύγω. Μπέρδεψα τους ορόφους ο μαλάκας. 

"Your mistake?" με ρωτάει η γριά από πίσω.

"My mistake.. my bad.. my fault.. πώς στον πούτσο το λέτε στην χώρα σας?" μιλάω μόνος μου και ανεβαίνω δυο δυο τα σκαλιά για τον πάνω όροφο. 

Γαμώ την πουτάνα μου γαμώ

Τρέμει το πάτωμα?

Ή μήπως τρέμουν τα πόδια μου?

Και γιατί τόσο σκότος ρε παιδιά?

"Μαρία?" ελπίζω αυτήν την φορά να χτυπάω την σωστή πόρτα. "Μαρία ο Μιχάλης είμαι άνοιξε μου σε παρα-"

"Τι κάνεις εσύ εδώ?" στο οπτικό μου πεδίο πλέον είναι το κορίτσι μου. Την παρατηρώ από πάνω μέχρι κάτω. Φοράει κάτι φούξια κοντά πιτζαμάκια και τρίβει τα ματάκια της με δύναμη. Το βλέμμα μου καρφώνεται αμέσως στην στρογγυλεμένη κοιλίτσα της και.. 

Η καρδιά μου χτυπάει πιο δυνατά.

Είναι ακόμη εκεί.

Ευτυχώς

"Είστε καλά?" την ρωτάω και με μια απότομη κίνηση την κλείνω στην αγκαλιά μου. Δεν με νοιάζει.. θέλει δεν θέλει θα κάτσει να την αγκαλιάσω. Δύο εβδομάδες έχω να τυλίξω τα χέρια μου γύρω από το κορμάκι της.. μου έχει λείψει.. τόσο γαμημένα πολύ. 

"Γιατί να μην είμαστε καλά?" απορεί το κορίτσι μου και προσπαθεί να φύγει από κοντά μου. "Και Μιχάλη.. με πνίγεις.. μην με σφίγγεις τόσο πολύ.. σε.. σε παρακαλώ"

Δεν ακούω τίποτα.

Την κλείνω ακόμη περισσότερο στην αγκαλιά μου.

"Είσαι μεθυσμένος?" με ρωτάει το Μαράκι με απαλή φωνή.

Παγώνω

Είμαι?

"Ωχ Θεέ μου.. πόσο ήπιες? Μπορείς να περπατήσεις?"

Γιατί να μην μπορώ?

"Έλα μέσα και αν μπορείς κάτσε πάνω στο κρεβάτι"

Υπακούω αμέσως στις διαταγές της και την κοιτάω με το πιο γλυκό βλέμμα που διαθέτω.

Με θέλει στο δωμάτιο της?

"Θες να σου παραγγείλω έναν καφέ?" η Μαρία μου κάθεται όρθια απέναντι μου και με κοιτάει ανήσυχη. "Ίσως τότε νιώσεις καλύτερα"

Κάνω μια απότομη κίνηση και τυλίγω τα χέρια μου γύρω από την μεσούλα της.

"Θα νιώσω καλύτερα αν με αφήσεις να σε αγαπήσω" της λέω και φιλάω τρυφερά το φουσκωματάκι. Μικρέ σπόρε.. πόσο μου έχεις λείψει.. πόσο όμως..

"Μιχάλη.." ο τόνος του κοριτσιού μου είναι προειδοποιητικός. 

Αχ όχι 

Δεν πρέπει να την αφήσω να με διώξει από κοντά της.. όχι πάλι.

"Η Κέλλυ?" την ρωτάω. Αν είναι στο μπάνιο θα της πω να φύγει. Θέλω να αγκαλιάζω όλο το βράδυ την γυναίκα μου.

"Με τον Γιάννη" μου απαντάει διστακτικά το Μαράκι. "Στο σκάφος του"

Παγώνω

Αυτό σημαίνει ότι..

"Δεν φλέρταρε μαζί σου δηλαδή?" την ρωτάω και σηκώνω το βλέμμα μου στο προσωπάκι της. Το αγγελικό αυτό προσωπάκι.. πόσο το λατρεύω.. πόσο όμως..

"Για την φίλη μου δούλευα" με ενημερώνει η Μαρία και προσπαθεί να με διώξει από πάνω της. "Νομίζω συνήλθες. Δεν πας σιγά σιγά? Θέλω να ξεκουραστώ"

Χαμογελάω σαν χαζοχαρούμενο.

Δεν τον θέλει.

Λες να με θέλει?

"Θα μείνω εδώ μαζί σας να σας προσέχω" προσθέτω ενθουσιασμένος και ξαπλώνω πίσω στο κρεβάτι. "Ο Νίκος μου είπε ότι δεν ένιωθες καλά για αυτό φύγατε από το Base"

"Α το πρόσεξες?" 

Την κοιτάω απορημένος.

Με ειρωνεύτηκε μόλις?

"Γιατί δεν μου το είπες?" την ρωτάω και σηκώνω την πλάτη μου από το στρώμα. "Θα σε έφερνα εγώ στο ξενοδοχείο"

Η Μαρία μου στενεύει τα μάτια της και σταυρώνει τα χέρια της κάτω από το στήθος της.

Το παρατηρώ καλύτερα. 

Μέρα με την μέρα μεγαλώνει όλο και πιο πολύ. 

Λες όταν τα βρούμε να θέλει να κάνουμε ισπανικό?

"Ήσουνα πολύ απασχολημένος εκείνη την ώρα.. δεν ήθελα να σε διακόψω" 

Η καρδιά μου χάνει δέκα χτύπους στην σειρά.

Κάτι στον τόνο της..

Κάτι στην φατσούλα της..

"Μαράκι μου ζήλεψες?" την ρωτάω παιχνιδιάρικα και ανασηκώνω τα φρύδια μου όλο νόημα.

Δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο.. 

"Εγώ να ζηλέψω?" με ρωτάει και ξεκινάει να περπατάει πάνω κάτω στο δωμάτιο της. "Τι ακριβώς? Τα μακριά πόδια της? Το πλούσιο ντεκολτέ της? Ή την επίπεδη κοιλιά της?" 

Χαμογελάω διάπλατα

Με θέλει

Είμαι σίγουρος

"Απλά ανακατεύτηκα και ζήτησα από τα παιδιά να φύγουμε. Εσύ όμως δεν έπρεπε να αφήσεις την καινούρια σου φίλη μόνη της.. τι θα πει η κοπέλα?"

Την κοιτάω σαν να είναι η ωραιότερη γυναίκα στον κόσμο.

Όχι σαν.

Είναι βασικά.

"Δάφνη την λένε" 

"Ε άντε χάσου!" μου απαντάει η Μαρία μες στα νεύρα. 

"Άντε χάσου στον πατέρα του παιδιού σου?" την ρωτάω και με μια απαλή κίνηση την πιάνω από το μπράτσο. "Εξάλλου τι ζηλεύεις? Εσύ δεν μου είπες να πάω με κάποια να ηρεμήσω?" προσθέτω και με μια προσεκτική κίνηση την ξαπλώνω στο κρεβάτι δίπλα μου.

Αμέσως η Μαρία μου παγώνει στην αγκαλιά μου.

"ΚΑΙ ΕΣΎ ΤΟ ΈΚΑΝΕΣ?" φωνάζει. "ΠΉΓΕΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ? ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΧΑΛΑΡΟΣ ΤΩΡΑ?" 

Η καρδιά μου φτερουγίζει από ευτυχία.

Απλά περιμένω την μέρα που θα με εμπιστευτεί και πάλι.

"Μόνο μαζί σου" της υπόσχομαι και ανεβαίνω πάνω της. 

Με προσοχή πάντα.. διότι.. σποράκι είναι αυτό.. δεν πρέπει να πάθει κάτι. 

Η Μαρία μου χαμηλώνει το βλέμμα της στο στήθος μου.

"Εντάξει.. ελεύθερος είσαι στην τελική.. θέλεις να κάνεις σεξ και-"

"Μόνο μαζί σου" επαναλαμβάνω μήπως και το εμπεδώσει κάποια στιγμή. "Μόνο μέσα σου" 

Κοιτάω τα ροζ χειλάκια της.

Γαμώ την πουτάνα μου γαμώ.

Πεθαίνω να την φιλήσω.

"Εγώ όμως.." το Μαράκι καρφώνει τα καφέ ματάκια της βαθιά στα δικά μου. "Δεν.. δεν είμαι έτοιμη και.."

Μου χαμογελάει αμήχανα.

"Δεν πειράζει" την καθησυχάζω και την φιλάω στο μέτωπο. "Κάποια στιγμή θα γίνει και αυτό.." 

Το ελπίζω δηλαδή.. διότι πόσες μέρες αντέχει ο ανθρώπινος οργανισμός χωρίς σεξ μέχρι να υποστεί κάποια ανεπανόρθωτη σωματική βλάβη?

Δεν ξέρω

Πρέπει να το γκουγκλάρω.

"Γύρνα να σε πάρω αγκαλιά να κοιμηθούμε μαζί" της λέω και ξαπλώνω δίπλα της.

Η Μαρία μου με κοιτάει διστακτικά. 

Νιώθω σαν να παλεύει με τον εαυτό της.. σαν να προσπαθεί να αποφασίσει τι να κάνει..

"Μόνο θα κοιμηθούμε και το πρωί θα πάω στο δωμάτιο μου" της το υπόσχομαι.. μόνο ύπνος.. δυστυχώς.

"Εντάξει" συμφωνεί επιτέλους και πλέον βλέπω την πλατούλα της. "Αν και δεν είναι σωστό.. από την στιγμή που δεν είμαστε μα-"

"Καληνύχτα" την διακόπτω και χαϊδεύω την κοιλίτσα της. Ε δεν θα κάτσω να ακούσω για ακόμη μια φορά την γαμημένη κατάσταση της σχέσης μας. "Καληνύχτα και σε εσένα σποράκι" προσθέτω με γλυκιά φωνή.

Σιωπή

Για πολλή ώρα η Μαρία δεν μιλάει αλλά ούτε και κουνιέται.

Ελπίζω μόνο να μην σκέφτεται μαλακίες.

"Μιχάλη.."

Ωχ

"Ναι μωρό μου?"

"Γιατί δεν πήγες με την Δάφνη?"

Χαμογελάω πικραμένα.

Γιατί δεν λέει να το καταλάβει?

"Γιατί είχε επίπεδη κοιλιά" της απαντώ και κλείνω τα μάτια μου. 

Ε δεν θα κάτσω να της πω για χιλιοστή φορά ότι δεν θέλω να πάω με καμία άλλη παρά μόνο μαζί της.. κουράστηκα πια.

"Τι σημαίνει αυτό?" το κορίτσι μου απορεί.

"Εγώ την γυναίκα την θέλω με φουσκωματάκι" 

Βασικά θέλω την γυναίκα μου.. και το σποράκι μας..

Καμία άλλη..

Σιωπή

Η Μαρία δεν απαντάει.

Κάποια στιγμή νιώθω το χεράκι της πάνω στο δικό μου.. δεν ξέρω.. ίσως και να το ονειρεύομαι.. 

Γιατί είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό.

Πάρα πολύ καλό βασικά.

Γαμώ την καρδιά μου γαμώ.

Πότε θα γίνουμε όπως ήμασταν στην αρχή?

Πότε θα με αφήνει να την αγαπάω δίχως φόβο και με πολύ πάθος?

Πότε θα με αφήνει να της κάνω έρωτα μέχρι το πρωί?

Και επίσης..

Πότε θα μου πάρει πίπα?

Διότι κακά τα ψέματα.. και αυτό το θέλω.. 

Όλα τα θέλω.. όλα.

Και τα θέλω με την Μαρία μου.

Το κορίτσι μου